~13~

88 9 0
                                    

Böyle güzel bir kadının hayatında biri olmasına şaşırmamak gerekirdi ama Bucky

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Böyle güzel bir kadının hayatında biri olmasına şaşırmamak gerekirdi ama Bucky... Bu duruma bozulmuştu. İşte o an taşlaşmış kalbinin yeniden bir şeyler hissetmesinden nefret etti. Kat yeniden mutfağa girdiğinde asık suratıyla arkasına yaslandı Bucky. Öfkeden koyulaşmış gözleriyle kızıl ajana baktı.

-"Aşkın" aradı 😒

Bucky'nin ilk kelimeyi vurgulamasıyla Katerina'nın kaşları şaşkınlıkla havalandı. Telefonunu eline alıp numarayı geri aradı. Bucky pür dikkat onu dinliyordu ve son duyduğu kelimeyle şok oldu: " İkiz "
Bu ihtimali düşünmemişti bile. Çok sevdiği ikizini öyle kaydetmesi çok normaldi. Az önceki imasından dolayı utandı. Acaba anlamış mıydı?
Kat telefonu kapatıp bakışları değişen yakışıklı adama baktı. Gerçekten kıskanmış mıydı? Kahkaha atmamak için dudaklarını birbirine bastırdı. Hayatında biri olmadığını ona söylemeli miydi? Hayır, hayır belki de yanlış anlamıştı ve kendini rezil etmeye niyeti yoktu. Son kez yakışıklı adamın gözlerine bakıp evden çıktı.

                             𓆩♡𓆪

Mila odasında sıkılıp mutfağa inmeye karar verdi. Zaten akşam yemeği vakti yaklaşıyordu. İlk geldiğinde gördüğü kendi yaşlarında güzel genç kız ve garip kırmızı adam akşam yemeğiyle ilgileniyorlardı. Onlarla henüz tanışmamıştı. Çekingen şekilde onlara yaklaştı.

-Yardım edebileceğim bir şey var mı 👉🏻👈🏻

Güzel kız sıcak gülümsemesiyle yanına gelip ona sarıldı.

-Teşekkürler tatlım bitirmek üzereyiz ve ben Wanda Maximoff tanışamamıştık :)

-Memnun oldum :)

-Ben de ve şeyy... Ben Pietro'nun ikiziyim, onun adına sabah için özür dilerim🥺👉🏻👈🏻

-Sorun değil ben... alışkınım :)

Mila karşısında mahcup bakışlarla duran kıza baktı. İkizinden çok farklıydı. Kızın yanındaki adam ona elini uzattı.

-Ben de Vision, Bayan Joy memnun oldum :)

-Bayan mı? Sadece Mila de lütfen :)

Wanda Mila'nın koluna girdi.

-Vision'ın alışkanlığı işte. O yarı insan yarı robot daha doğrusu yapay zeka yanii... Uzun hikaye :) Üssü beğendin mi?

-Evet çok güzel :)

-Harika ve alışana kadar ben de sana yardımcı olabilirim :)

-Teşekkür ederim :)

Mila oturup bir süre onları izledi. Çok tatlı bir çiflerdi. Acaba o da düşündüğü kişiyle... Hayır bu imkansızdı. Wanda'nın seslenmesiyle kendi dünyasından çıktı.

-Mila güzelim diğerlerini yemeğe çağırır mısın acaba :)

-Tabi hemen :)

Kapıdan çıkacağı sırada mutfağa giren genç adamla burun buruna geldi. Mila genç adamın sıcak nefesini dudaklarında hissediyordu. Pietro gözlerini güzel kızın pembe dudaklarına indirdi, yutkunup tekrar mavi gözlerine çıkardı. Bu kadar yakınlık... Tehlikeliydi. Geri çekilip her zamanki sert sesiyle konuştu.

-Önüne baksana!

Gerçekten mi? Az önceki bakışlarından sonra bunu mu dedi? Mila hayal kırıklığını gizlemeye çalıştı.

-İçeri dalan sensin!

Pietro konuşacağı sırada Wanda yanlarına geldi.

-Hadi Pietro otur sen masaya sen de dediğimi yap Mila canım :)

Mila başını olumlu anlamda sallayıp mutfaktan çıktı. Nat, Clint ve Kat üste değildi. Diğerleriyle beraber mutfağa döndü.

                             𓆩♡𓆪

Kat görev bitiminde evine döndü. Planında üsse dönmek vardı ama yine kendini burda bulmuştu. Salonda ya da mutfakta kimse yoktu. Bucky büyük ihtimalle odasındaydı. Topuklu ayakkabılarını çıkarıp eline aldı. Sessizce odasına girecekken duyduklarıyla durdu. Ses Bucky'nin odasından geliyordu. Kapıya yaklaşıp dinlemeye başladı.

"Hayır... Onu öldürmek istemedim! Hayır, hayır... Katil olmayı ben seçmedim! Yalvarırım..."

Kabus görüyordu. Müdahele etmeli miydi? Derin nefes alıp sessizce kapıyı açtı. Bucky terden sırılsıklam olmuş şekilde yatakta durmadan kıpırdanıp sayıklıyordu. Yavaşça yatağın kenarına oturdu. Yapmak üzere olduğu şey doğru muydu bilmiyordu ama yapacaktı. Elini yakışıklı adamın ıslak saçlarına geçirip okşamaya başladı.

-Şşş sakin ol... Sen katil değilsin... Ben yanındayım. Geçti... Hadi rahatla.

Yakışıklı adam artık sayıklamıyordu ama kıpırdanmaya devam ediyordu. Kat hiç düşünmeden yaklaşıp ona sarıldı. Bucky'nin çenesi göğsündeydi. Yakışıklı adamın huzursuz yüzüne baktı. Bu adamda onu çeken bir şeyler vardı. Gözlerini kapatıp bir süre daha saçlarını okşamaya devam etti. Kat istese de sabaha kadar böyle kalamazlardı. Yakışıklı adamın başını yavaşça yastığa bırakıp kalktı. Bir an tereddüt etse de eğilip yanağına yumuşak bir öpücük kondurdu. Sessizce çıkıp kapıyı kapattı.

                               𓆩♡𓆪

Sabah Mila kahvaltı hazırlamak için mutfağa indi. Yeni evinde ilk kahvaltısıydı. İyi geçmesini dileyerek hazırlamaya başladı. Biraz sonra duyduğu sesle başını tavana çevirdi ve çığlık attı.

READY?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin