"Başını ellerinin arasına almış Bucky'nin yanına oturdu.
-Geçmişinden kaçtıkça kabuslar görmeye devam edeceksin çavuş.
Bucky başını kaldırıp o güven veren yeşil gözlere baktı. Yıllar sonra ilk defa biri ona böyle hitap ediyordu ve hoşuna gitmişti."
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pietro en sert bakışlarıyla ikisine bakıyordu. Duygularına izin vermenin yanlış bir karar olduğunu düşündü. Sinirden çenesi kasılmıştı. Tam konuşmak için ağzını açıyordu ki Kat yanlarına geldi.
-Hoş geldin Clarke :)
-Hoş buldum efendim :)
Kat onlara yaklaşıp bir kolunu Mila'nın omuzlarına attı.
-Tanıştırıyım kardeşim, yani manevi kardeşim Mila. Mila tatlım bu da yeni öğrencim Jeremy :)
Jeremy gülümseyerek Mila'ya elini uzattı.
-Tanıştığıma memnun oldum Mila, adın da senin kadar güzelmiş vee az önceki çarpışmadan dolayı özür dilerim umarım canın acımamıştır :)
Mila utangaç şekilde genç ajanın elini sıktı.
-Ben de memnun oldum ve asıl özür dilemesi gereken benim koşuyordum :)
-Sorun değil :)
Mila göz ucuyla Pietro'ya baktığında genç adamın yumruklarını sıktığını gördü. Gerçekten kıskanmış mıydı? Öyleyse neden araya girmiyordu? Düşüncelerini Katerina'nın sesi böldü.
-Jeremy bu da Pietro, o da kardeşim gibidir :)
Jeremy bu sefer de Pietro'ya uzattı elini gülümseyerek. Pietro bir eline bir ona baktı. Karşılık alamayan Jeremy bozuntuya vermeden elini çekti.
-Pek sıcakkanlı biri değil anlaşılan :)
Kat öksürüp elini genç ajanın omzuna koydu.
-Hadi gel ben sana odanı gösteriyim yerleş Clarke, akşam da diğerleriyle tanışırsın :)
Jeremy başını olumlu anlamda sallayıp kızıl ajanın peşine takıldı. Onlar gözden kaybolurken Mila son kez Pietro'ya bakıp mutfağa yöneldi. Adım atacağı sırada duyduğuyla durmak zorunda kaldı.
-Yakışıklı değil mi?
Mila soran gözlerle Pietro'ya döndü. Genç adam kollarını göğsünde bağlamış öylece ona bakıyordu.
-Anlamadım?
-Jeremy denen herifi diyorum, yakışıklı değil mi?
-Ne a-alakası var şimdi?
-İlk tanışmaya göre baya baya samimiydiniz.
-Ne? S-sadece kibar davranıyorduk.
-Kızlar da kibar erkeklerden hoşlanmaz mı zaten?
Mila genç adamın dediklerine anlam veremezken genç adam ona doğru gelmeye başladı. Mila'nın tam dibinde durduğunda burunları değmek üzereydi. Öfkeli gözlerle güzel kızın mavi gözlerine baktı.
-Bence işi ilerletmelisiniz, birbirinizi bulmuşsunuz. İki sinir bozucu...
Mila'nın tepki vermesine fırsat vermeden üsten çıktı. Yaşlar Mila'nın gözlerine hücum ederken öğlen göğsüne sığmayan kalbinin şimdi paramparça olduğunu hissetti. Koşarak odasına çıktı. Kapıyı kapatıp kendini yatağa attı. Hıçkırarak ağlamaya başladı. Çok geçmeden kapısı çaldı ama kimseyle konuşmak istemiyordu, sessiz kaldı. Kapı tekrar çaldı ve o tanıdık sesi duydu.
-Tatlım benim Kat. Orda mısın?
Burnunu çekip gözlerini silmeye çalıştı.
-Gel...
Kat gülümseyerek içeri girdi.
-Hani akşam yem-
Mila'yı görmesiyle kızıl ajanın gülümsemesi soldu. Koşup kardeşinin yüzünü ellerinin arasına aldı.
-Ne oldu sana böyle güzelim gözlerin kızarmış ağladın mı sen bir sorun mu var iyi misin 🥺
Hepsini tek nefeste söylemişti. Mila ablasının kendisiyle böyle ilgilenmesine yaşlı gözlerle tebessüm etti.
-Sakin ol nefes al önce 🥺
-Sakinim ben kim, ne üzdü seni böyle 🥺
Mila olanları ablasına anlattı. Ona sıkıca sarılıp yeniden ağlamaya başladı.
-Ben bunu hak edecek ne yaptım ki 🥺
-Hiçbir şey yapmadın, bunu da hak etmedin bitanem üzme kendini lütfen. Belli ki yanlış anlaşılma olmuş ama ben Pietro'yla konuşurum. Kimse kardeşimi üzemez 🥺
Mila başını iki yana salladı.
-Bana söz ver bunlar aramızda kalacak, Pietro'yla bu konu hakkında konuşmıycaksın 🥺
-Ama Mi-
-Ablacım lütfenn... 🥺
Kat nefes verip güzel kızın yanağından öptü.
-Peki güzelim ama kafanı dağıtalım bari biraz. Hadi elini yüzünü yıka gel mutfağa gidelim birlikte 🥺
Mila peki anlamında başını sallayarak banyoya gitti. İşini bitirip döndüğünde iki güzel kızıl birlikte mutfağa gittiler. Kat dolaba yönelip biraz karıştırdıktan sonra çıkardığı çikolatayı Mila'ya uzattı.
-Portakallı çikolata, çok severim sakinleştiriyor ama artık benim portakallı çikolatam var o yüzden sen al :)
Mila'nın yanaklarını sıktı gülümseyerek. Mila ise şaşkınca çikolatayı elinden aldı.
-Ben miyim o 😳
-Tabi sensin portakallı çikolatam :)
Mila kızıl ajana sarıldı sıkıca.
-Seni çok seviyorum 🥺
-Ben de seni çok seviyorum tatlım :)
Mila çikolatayı açıp kırdığı parçayı ablasına uzattı.
-Sen de yemezsen yiyemem ama 🥺
Kat gülümseyerek güzel kızın uzattığı parçayı yedi. Mila da kalan çikolatadan ısırdı.
-Çok güzelmiş portakallı yememiştim hiç :)
-Beğenmene sevindim bitanem :)
İki güzel kızıl birlikte akşam yemeğini hazırlamaya başladılar. Bir süre sonra Mila Katerina'ya aklına gelen o soruyu sordu.
