Maxwell's Obsession Series #1 : You're Only Mine

Chapter 19

Elria Shane's Point Of View

I am here right now at the office at the JDM corp. Nagta-trabaho na ako as their new CEO of the company.

Marami na akong pinagkaka abalahan at kaya minsan ay napapababayaan ko na ang mga anak ko ng dahil sa trabaho but I know they'll understand me dahil para naman ito sa magiging future n'ya.

I fucos at my work, napaka rami pang papeles na  kailangang pirmahan. I need to finished early because I promise to my children that I will go home when my work is done so early and now I think he's just shocked because of it.

It's been two month simula nung ilibing ang asawa ko pero hanggang ngayon hindi pa rin naglalaho yung sakit na nararamdaman ko...

I am still in pain. I forced myself to show them my smile lalo'ng lalo na sa mga bata. Ayaw kong maapektohan sila. Kaya mas mabuti na ring ganito.

Bumalik na rin sa pag-aaral ang mga  anak ko bilang kinder habang ako naman ay ang namamahala at nagpapatuloy ng takbo ng kompanyang iniwan sa'kin ng asawa ko.

Nung una ay nahihirapan akong e handle pero kala-unan ay agad rin akong natuto.

Simula rin nung mamatay si Jake ay naging bantay sarado na kami ng mga taohan n'ya.

Palaging nakabantay si Jerson sa mga bata at hatid sundo n'ya ito. Hindi rin umalis si Jerson sa school ng mga bata para mas maseguro n'yang bantay sarado ang mga bata at hindi nalagay sa panganib ang buhay nila.

While Zachary, he is the one na nag babantay sa akin 24/7 at office or kahit saa'ng lugar ako pupunta lalo'ng lalo na pag may out of town ako.

Habang si Dexter naman ay ang pansamantalang namumuno ng JDM Gang na dating pinamunu-an ni Jake.

Lahat ng ito ay utos pala ito ng asawa ko nung hindi pa s'ya patay. Hindi ko lubos makapaniwala na binibilin n'ya pala kaming mag-inansa mga taohan n'ya pag wala ito.

Nung araw ng libing ng asawa ko... Yun ang araw na nagtaka ako kung bakit parati na lang nila kami binabantayan lalo't na't patay na ang boss nila.

Kaya tinanong ko ang mga ito. Napa iyak naman ako dahil sa sagot nila at paliwanag. Ito pala ang huling bilin ng asawa ko at tinutupad lang nito ang kahilingan n'ya.

Hindi ko tuloy mapigilang umiyak... Sa kabila ng lahat na nangyayari sa kanya-----kami pa rin at sa ikakabuti ng mga anak n'ya ang iniisip n'ya.

Napaka swerte ko at may asawa akong kagaya n'ya. Kaya mahal na mahal ko s'ya dahil s'ya ang bumuo sa pagkatao ko, s'ya ang nagbigay sa'kin ng kaligayahan, sa kanya rin ako natutong maging malakas at matapang at sa kanya lang rin ako nakaramdam ng pagmamahal.

Kasalukoyan akong nagpeperma kaya tinawag ko muna ang secretary ko na dati ring secretaryo ng asawa kong namayapa na.

"Lea?!" I shouted.

"Yes po ma'am?!" Agad na sagot ni Lea habang hinihingal ito.

Hmm, I think she's late again kaya ngayon hinihingal s'ya na parang takot at pagod... "Ma'am? Ma'am? What do you need po?" Agad na tanong ni Lea. "Please buy me a 10 kilo ng mansanas!" Saad n'ya sa secretary ...

Nanlaki naman ang mga mata nito tela ba'y nagulat s'ya sa inuutos ko.

"P-po? Pero andami po n'yan! Baka mapa'no po kayo?!" Nag-aalalang tanong ni Lea. "Ano?! Hindi naman ikaw ang kakain eh! I want apples so buy me right now!" Para akong bata na sumisigaw para bilhin lang ang gusto n'ya.

"Ma'am nag aalala lang po ako sayo. You always eating apples po ma'am at halos po araw-araw po kayong kumakain ng tig t-two wrapped apples, and look ma'am tumataba na po kayo." Naka ngusong saad n'ya.