Chapter 48

218 36 1
                                    

Still Premo Daven's Point Of View

Hindi ko akalain na magkikita kami ulit. Hindi ko alam, subrang gulong-gulo na ako. I thought patay na siya eh! Kasi akala ko wala na talaga siya!

Pinilit namin ang sarili namin para maka-move-on! And now I am here! Infront of him! Seeing him alive. I felt so happy yet a little mad inside me.

Sino ba naman ang hindi mag tatampo dun eh! We all thought that my dad is already dead since 2 years past!

"Dad, i-it's you!" Galak kong saad at tumakbo sa kanya and I hugged him tightly. "I miss you so much dad!" I said with a joyful tone while him is still not in his mind.

"P-Premo? Why are you here?" Gulat na tanong sa akin ni dad. Binuhat niya naman ako at dinala sa lugar na walang ka-tao-tao.

"Dad? Can you please explain to me what really happened to you 2 years ago?" I pleaded. I want to know everything! I want to make all things clear on my head.

"Premo, before that... Can you do me a favor?" He sounds serious so I nodded. "What is it dad?" I just wanna know and make things Clare so it's better to settle in.

"Can you please don't tell anyone that I am alive?" My dad asked me with fall of hope in his eyes yet I am confused and perplexed by what he says.

"Why dad? Even mom and Clifford?" Tanong ko naman sa kanya. Hinawakan niya naman ang mga kamay ko. "Especially your mommy and your siblings or anyone else." He said and looked at me in his eyes.

"I know you are confused right now but please, I hope you will keep it as a secret. Tayo-tayo lang dapat ang makaka-alam nito, ok?" Tumango na lang ako. Maybe I should wait the right time para malaman ko lahat-lahat.

"But dad? Kailan ka po babalik sa amin? We miss you so much po." I asked while pouting nag babakasakali na baka madala siya but I am wrong.

"In the right time, anak. But for now... Let daddy finish everything that he needs to do and after that we will gonna live happily and no one can ruin us again!" Nakangiting saad ni dad kaya tumango naman ako at niyakap siya.

Skip time...

Bumalik na ako sa cottage namin. It almost took half an hour bago ako makabalik pag balik ko ay sermon agad ni tita Jane ang inabot ko.

"Nako! Nako! Nako naman, Premo! Pinag-alala mo kami ng Tito mo. Akala namin nawala kana eh! Saan ka ba galing at malapit ng mag-iisqng oras ka bago bumalik? Saan ka ba napadpad? Pag Ikaw talaga nawala... Lagot talaga ako sa mommy mo!" Sunod-sunod na putak ni tita Jane.

Ano ba yan! Si tita naman ang oa ahh? Mas pinantayan niya pa si mommy manermon! Hayst, but it's ok. I understand naman kasi hindi ko naman kasi sinabi na matatagalan ako sa pag-uwi.

"Sorry po, tita. Hindi na po mauulit. And andun lang po ako malapit sa may cave, nag-papahangin at nag lilibang-libang ang boring kasi eh!" Aniya ko naman. I know masama ang magsinungaling but I needed too.

" Hayst, sa susunod magpasama ka Kay Tito ninong mo, ok?" Malumanay na saad sa akin ni tita Jane at ginulo ang buhok ko.

I know kaya sila ganyan kasi they are treating me and my siblings as their real sons, daughter or nephews and niece kaya sila ganyan sa amin ka protective.

"Oh, yeah! By the way. Mag bihis ka na Premo. Babalik na tayo sa mansion kasi nandun na daw ang mommy mo. Kakauwi lang niya galing London." Balita naman ni tita sa akin na siyang ikinangiti ko.

"Ok po tita!" Aniya ko naman at patakbong kinuha ang mga damit ko at nagbihis sa isang malinis na bathroom. Pagkatapos ay inayos ko naman ang sarili ko so I can look better.

 Maxwell's Obsession Series #1 : You're Only Mine Where stories live. Discover now