meet me in your dreams | lee heeseung {✓}

2.2

Bu bölümü
Geçiş bölümü tarzı
ve kısa yazmaya çalışacağım
Bakalım başarılı olacak mıyım
En son bunu dediğimde
2500 kelime yazmıştım da
hsxbsndbsmjna
Benim için geçiş bölümü
800-900 kelime arası olur
Bakalım
Kaç kelime olmuş
dmnxmdjxms

(Sonradan gelen not:
2000 olmuş)

Neyse efenim

İyi okumalarr!!

∆∆∆∆∆∆∆

Tam da tahmin ettiğim gibi ağlarken yorgun düşüp uyuyakalmıştım. Hiç kimsenin, hatta varsa düşmanımın bile yaşamasını istemeyeceğım kadar kötü bir durumdu bu.

Elimi yanımdaki komodine uzatarak telefonumu almaya çalıştım. Ulaştığımda ise kilit tuşuna basarak saate baktım.

11.33

Yani dersimin başlamasına 7 dakika var.

Bir saniye.

DERSİMİN BAŞLAMASINA YEDİ DAKİKA VAR?!

Ben tam telaşla ayağa kalkacakken bir yandan da alarmımın neden çalmadığını düşünüyordum. Telefonu alarak alarmlar kısmına girdim. Hepsi kapalıydı.

Birden aklıma geçen gün Sunoo ve Chaewon'un bizdeyken olan konuşması gelmişti. Benim olmadığım kısa zaman aralığında da oyun oynamaya devam etmişlerdi ve en son geldiğimde "Benim suçum yok, senin işin." tarzı bir konuşma geçmişti aralarında.

Ulan...telefonumdaki TÜM alarmları kapatacak kadar da bir şerroluk yapmamışlardı umarım.

Koşar adım banyoya giderken birden koridorun ortasında duruverdim.

Fazlasıyla kötü hissediyordum zaten. Hani nasıl desem? Berbattım ya. Çöp tenekesinden halliceydim. Besinlerin oksitlenmiş kalıntısı benim yanımda ışıl ışıl kalırdı. O derece iğrenç hissediyordum.

E o zaman yatağımda yatıp gün boyu kafama kadar yorganı çekip akşama dek telefondan videolar izleyebilirdim. Zaten yeterince geç kalmıştım. Bir de bu kafayla gitsem bile derste dinlediğimden bir şey anlamayacaktım.

Hemen geri geri adımlarla yatağa döndüm ve yorganın altına girdim. Ama girmemle zilin çalması bir olmuştu.

"Offf, bu saatte kim niye gelmiş? ANNEANNEEE, KAPI!" diye seslendim anneanneme. Ama hiç cevap gelmemişti. "ANNEAN- Of aman açıyorum ben tamam ya." diye homurdanarak ayağa kalktım ve kocaman geyikli panduflarımı giydim.

Paytak adımlarla kapıya ilerlerken "Geldiiim!" diye seslenerek kapıdaki kişiye bildirim vermiştim. Beni yatağımdan kaldırıp buraya sürüklendikten sonra çekip gitmiş olsaydı dönüşeceğim godzilladan ben sorumlu değildim.

Kapının önüne gelip kilitleri açmaya başladım. Son kilidi de çevirip kapıyı açtığımda ise karşımda bana kocaman kahverengi gözleri ile bakan bir adet Heeseung duruyordu.

Heeseung'ı gördüğüm an "AAAAYYYY" diye bağırıp çaaat diye kapıyı yüzüne kapattım. Biraz şok olduğum doğruydu.

"Lena? Bunu hak edecek ne yaptım?" diyerek kapıyı tıklatmaya başladı Heeseung.

"Ne yapmadın ki öküz!" Bunu sesli söylememem daha iyi olabilirdi ama artık çok geçti.

"Bak ben bir davarım, biliyorum bunu. Lütfen konuşabilir miyiz?"