Mona, sevenleri çok olan "Kanlı Kasaba" adlı vampir kurgusunun genç yazarıdır. Sevenleriyle buluşur ve imza günleri düzenler. Ancak başka bir evrende kurgusunun gerçek olduğunu ve soyunun nereden geldiğini bilmiyordur.
Asıl doğduğu evrene adımını bi...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Ayrıca bir sonraki bölüm için alıntıları instagramdan da paylaşıyorum. Oradan etkileşim halinde olabiliriz. 🖤
Instagram: rana.betb
დ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11. BÖLÜM - ZİNCİR
The Fray, Never Say Never
დ
7 Mayıs 2019
Zyair'ın ağzından,
"Mayıs ayında dolu yağması sence kıyamet alameti midir? Noir'da fırtınalı ve yağmurlu günlere alışkınım ama sanırım doluya çocukluğumdan beri bu aylarda hiç yakalanmamışım gibi hissediyorum."
"Sana bu saatten sonra coğrafyayı öğretemem, Mona."
Aşağıda şömineyle ilgilenen Mona'nın sesini duyabiliyordum. Kardeşimle konuşuyordu. Ben ise ona yukarı çıkmış kalın hırkalarımdan birini seçmekle meşguldüm. Ama onları buradan net bir şekilde duyabildiğim için sohbete dâhildim.
Birkaç gün önce Vincent'ın planı hakkında söylentiler yayılmaya başlamıştı. Ben ise endişeliydim. Kendim için değil. Mona ve ailesinin bana söylediği şey için. Uçuk planları vardı ve Mona'nın bundan haberi yoktu. Bana Vincent'ı alt edemeyeceklerine dair kehanetler gören bilge kadınları olduklarını söylemişlerdi. Hepsi eğer kaderi değiştirmenin bir yolunu bulamazlarsa kendileri için bir soykırım düşündüklerini anlattıklarında neye uğradığımı şaşırmıştım.
Toprağa ait olduklarını söylediler. Onların inancına göre ölmeyeceklerdi. Sadece ruhları dünyada gezmeye devam edecekti. Bunun hakkında herhangi bir endişeleri yoktu. Açıkça söylemek gerekirse cadıların soyu umurumda değildi. Bu beni bencil biri yapıyorsa, evet. Bencildim. Ama tek düşünebildiğim Mona'dan başkası değildi.
Planlarının henüz gerçekleşme aşamasının olmadığını ama bir ihtimal olacağını söylediler ve özellikle Mona'ya bundan bahsetmemem için bana yemin ettirdiler. Zamanı geldiğinde onlardan duymasının mantıklı bir karar olacağını söylediklerinde bunu onayladım. Ama böyle bir bilinmezlikle yaşamak bana alçakça geliyordu. Özellikle Mona gözlerimin içine baktığında sanki zihnime girecek ve öğrenecekmiş gibi hissediyordum.
"Senden özel ders isteyen mi var?"
"Doğduğun şehrin iklimini bilmediğin için buna mecburmuşum gibi hissediyorum."
"Ben de kafanı şömineye sokma mecburiyetindeymişim gibi hissediyorum ama gördüğün gibi yapmıyorum."
Beni düşüncelerimden konuşmaları ayırdığında kafamı iki yana salladım ve en sonunda bir tane hırka seçtim. Belki bu yetmez diye de elime siyah bir kapüşonlu aldım. Kat kat giyindiğinde komik görüneceğini söyleyecekti ama nasıl göründüğü umurumda değildi. O benim gibi değildi ve normal insanlara kıyasla çok çabuk üşüyen bir yapısı vardı. Ayrıca her haliyle güzeldi zaten.
