Nxde/ Hyunlix

6. bölüm

"Bu saatten sonra sadece iş arkadaşları olalım... arkadaş."

-🖌 -

Hyunjin gencin bu hareketiyle afallamıştı. Özene bözene çizdiği resmi parçalamıştı. En sevdiği çizimdi hatta. Yere dökülen kağıt parçalarını eğilip topladı ve ayağa kalkmadan sordu. "Neden böyle bir şey yaptın?"

Felix onun böyle davranmasını beklememişti. Kızar ve kendisine saçma bakışlar atar sanıyordu ama Hyunjin hassas davranıp cevabını veremeyeceği soruyu sormuştu. "Neden böyle bir şey yaptın?"

Felix onun ellerine baktı. Yaraları aşınmış ve muhtemelen kanayıp yeniden kabuk bağlamıştı. Bunu yapmayı kendi de istememişti, bu yüzden Hyunjin'e düzgün bir açıklama yapmak için onu kolundan tuttu ve "benimle gel." Dedi.

Chris gelmeden konuşmalıydı. Bu yüzden içeri girip göz önünde olmayan atölyede konuşmayı tercih etti. İçeri girip kapıyı kapattı. Gencin karşısına geçip öyle konuştu. "Chan hyung gelmeden sana söylemem gereken bir şey var-"

"Sevgilin gelmeden yani?" Hyunjin'in hemen araya girmesiyle duraksadı Felix.  Düzeltecekti 'ağabeyi' olduğunu söyleyerek, ama Hyunjin onun sessiz kalmasını fırsat bilip ekledi tekrar. "Hiç utanman da mı yok?" Onu yakaladığını düşündü çünkü duraksamıştı sonuçta.

Felix onun tiksinerek bakan gözlerine anlam verememişti. "Pardon, niçin utanacaktım?" Diye sordu kaşlarını çatarak.

"Sevgilin olduğu halde bana karşı hislerin varmış gibi davrandın. Benimle seviştin ve hayatında biri olduğu konusunda uyarmadın bile. Sen geniş bir insan olabilirsin ve senin için bir sorun olmayabilir ama ben öyle değilim." Hyunjin'in ima ettiği şeylerle sinirlendi Felix. "Ben neyim tam olarak? Bana ne demeye çalışıyorsun?"

"İma ettiğim şeyi mi soruyorsun? İnsanları cebinde tutuyorsun. Madem bir ilişkin var, öyleyse bana o kadar yaklaşmamalıydın."

"Hyunjin, hoşlandın mı benden?" Felix'in ani sorusuyla alaycı bir gülüş takındı Hyunjin. Gülüşü hazırlıksızlığını ele veriyordu. Aynı zamanda sinir taşan gözleriyle genci hafif bir süzdü ve kararlı bir tavırla yanıtladı. "Hayır. Neyinden etkileneyim senin? Çok kişi soyundu benim önümde, her birinden etkilenecek halim yok. Herkes gibisin sen de."

Felix Hyunjin'den tam olarak ne beklediğini bilmiyordu. Ona açıklama yapma gereği duydu, böyle laflar işitince de kötü hissetti. Hayatı boyunca hep yanlış anlaşılmaktan nefret etmişti, ancak ilk kez yanlış anlaşılıp bu kadar kötü hissediyordu. Neyle suçlandığındansa kendisini suçlayan kişiyi takıyordu kafasına.

"Benden hoşlanmadıysan çokta kafana takma öyleyse. Sonuçta sana bir ilişki vaad etmedim, anı yaşadık. Ancak gerçekten bu senin için problemse-"

"Değil. Yalnızca harcadığım efora sinirlendim. Sponsor alana kadar hala bir modele ihtiyacım var. O zamana kadar da modelim olur musun? Sana paranı günü gününe vereceğim." Hyunjin, Felix'in konuşmasının arasına dalıp resmi bir tavırla çıkışınca, Felix başını iki yana sallayıp yanıtladı. "Para vermeni istemiyorum. Modelin olabilirim."

"Hayır, vereceğim paranı." Dedi Hyunjin. Felix tekrar reddedeceği sırada da Chris girdi atölyeye. "Seni arıyordum. Çalışma saatleri hakkında mı konuşuyordun?"

Felix cevap vermeden önce Hyunjin daldı. "Evet, çalışma saati öneriyordum. Her hafta çarşamba günü saat yedide. O gün portre ve nü çizim yaparım."

"İmkanı yok. En az iki portre çizeceksen bu en az dört saat sürer. Ellerini de hesaba katarsak bu çok daha uzun sürebilir. O geç saatte Felix nasıl evine dönsün?" Dedi Chris. Felix onun sözünün üzerine söz söyleyemiyordu. Kaşlarını çatarak Hyunjin cevapladı. "Öyle olursa bende kalır. Problem mi bu?"