MEFTUN

YEDİ~DUY, DİNLEME~

İyi okumalar..

7.Bölüm
{Yanıldım şaştım da bi' aşık oldum.}

𝕸𝖊𝖋𝖙𝖚𝖓

•Barış'ın ağzından okuyorsunuz..•

Arabadan inip arka kapıya doğru döndüm ve Sude'nin elindekileri aldım.

"Tuna nerede? Çikolata bizim evde değildi bulamadım, nerede o?"

Kafamı kaldırıp baktım. "Bilmiyorum ki görmedim ben, onlar Serkan baba ile geleceklerdi." dedim. Ben bu kadar erken olacağını bilmiyordum, ama resmen bu gün Tuna'ya kız istiyorduk. Aslında bana adresi vermişlerdi, şuan ise kızın evi hemen önümüzdeydi. Tam önünde durmadık tabii, hazırlık yapıp yürüyecekmişiz. Ama ortada yoklardı.

Kalabalık gelmiştik kız istemeye, çünkü âdetleri böyleymiş. "Tufan'ı arayayım." dediğim sıra araba sesi duyunca kafamı çevirdim.

"Hah, geldiler."

Sude, eteğini kaldırarak arabadan indiğinde telefonu cebime koyup arkasından gittim. Tuna, arabadan indiğinde bir an yüzümde gülümseme oluştu. Resmen yüzü ter içinde, elleri titriyordu. İstemiyorum dediği kız için deli oluyordu şuan.

Tufan da arabadan inince bakışlarım ona döndü.

Takım elbise giymişti.

Tıraş olmuş, çok karizma olmuş. Elinde çiçek, ne kadar güzel olmuştu. Yüzündeki gülümseme, küçüldü.

Kim bilir, evleneceği kızı istemeye gittiğinde nasıl olurdu.

Gözlerini üzerimden ayırmadan bana doğru gelip çiçeği uzatınca nedense haraket etmeden, yerimde duruyordum. Onu, bu kadar kestiğimi gören olmuş muydu?

"Bi' tutabilir misin?"

Bıyık altından gülümsemesine kaşlarım çatılır gibi olurken beyaz lale buketini elinden aldım.

"Güzel hazırlanmışsın." süzerek konuştuğunda gülümsedim. "Sende."

"Bana odaklanın ulan!"

Tuna'nın çaresiz sesini duyunca ona döndük hepimiz. Neredeyse ağlayacaktı..

"Biz bunları ne zaman yakacağız? diyerek elindeki renkli sis bombalarını gösterdi İso. Çok hazırlık yapmışlardı, ben bile heyecanlanmıştım.

"Ya hani çikolata!"

Herkes çok gergindi!

"Ulan sakin!" Tufan'ın gür sesi çıkınca, bir sessizlik oluştu ortamda.

"Şimdi birkaç kişi arabayla arkamızdan gelecek. Serkan baba, sende bizim arabayı sürersin?"

"Tamam oğlum."

"Bende bizim geldiğimizi süreyim." dedim. Tufan bana kafasını sallayıp tekrar döndü.

"Bombaları yakacağız da önce elinize çiçekleri alın. Tuna senin çiçeğin nerede kardeşim?"

"Bende!"

Konuşan Berat'a gülerek döndüm. Çiçeği ne ara almıştı o Tuna'nın elinden?

"Ulan ver çiçeğimi!" ded Tuna hızlıca. Buket zaten Berat kadardı. Kırmızı, beyaz buket yapılmıştı. Eline aldığında Sude hızlıca gidip çiçeği konumlandırdı ve yakasını düzeltti. Sonunda bulduğu çikolatayı ise Tuna'nın diğer eline konumlandırdı. Aralarında ne konuştular pek duymadım ama Tuna kafasını salladı ve asla kıpırdamadan durmaya başladı.