VANİLYA SOKAĞI

...TANITIM...

Burnuma gelen vanilya kokuları içimi açarken attığım adımları sıklaştırıyordum. Eve yetişmem gerekiyordu, zaten yeterince geç kalmıştım. Hızla önüme bile bakmadan koşarken annemden yiyeceğim azarı düşünüp hayıflanıyordum. Tam o sıra bir şey oldu. Ben önüme bile bakmadan koşarken bir kol beni kendisine doğru çekti ve gözlerini gözlerimle buluşturdu. O güzel eşsiz kokusundan bile tanıyacağım insan gözlerini gözlerime kenetlemiş sorgularcasına bana bakıyordu. O saniye ne yapacağımı bilemedim. Elim ayağıma dolanmıştı. Arda Abi benim gözlerimin içine bakıyordu. Yıllardır aşık olduğum, yollarını gözlediğim adam bana bakıyordu. Anın büyüsüne kapılıp belime koyduğu ellerinin üzerine ellerimi koydum. Aralıksız bakışarak konuşurken hiç beklemediğim bir ses duyuldu.

Abim! Abimin sesi.

Burası Vanilya Sokağı'ydı. İnsanların birbirini öldürdüğü, savaştığı, kadınlara zarar veren toplumdan uzaklaştığı; birbirlerine destek olup yaralarını sardığı, sevgi ve saygıyı her haliyle hissedeceğiniz bir sokaktı. Dostluğuyla, çocukluk aşklarıyla , sevgisiyle ve o eşsiz kokusuyla adeta bir yuvaydı.

Peki sen de bu yuvanın bir parçası olmak ister misin?

Bu hikaye yıllarca sevgisini içinde tutup zamanı gelince tüm sevgisini bir göz yaşı misali acı içinde yitirenlere gelsin...

Herkese tekrardan merhaba. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Size yeni bir kurguyla geldim ve beğeneceğinizi umuyorum. Diğer kurguma kıyasla bu kurgumun bölümleri daha uzun olacak ve daha profesyonel olabilir sizin açınızdan. Mahalle kurgusu yazmaya karar vermiştim ve şuan da bu karara sadık kalıp yazmaya başlıyorum. En başından beri beni bu yolda destekleyen arkadaşlarıma da çok teşekkür ediyorum. Benimle bu yolda yürüyenlere ve yürüyecek olanlara da sevgimi gönderiyorum. Fikirlere ve görüşlere saygı duyan ve eleştiriye açık bir insanım bu nedenle görüşlerinizi ve önerilerinizi benimle paylaşırsanız kendimi geliştirme fırsatı bulur ve çok sevinirim. Şu günlerde en çok ihtiyacımız olan sevgiyle kalın... 🖤🖤🖤