2. Bölüm ★

167 9 3
                                    

Bu çocuk cidden Geray hani bizim okuldaki. Ama bugün bi farklılık var siyah giyinmiş hem de benim gibi. Neyse herkes dışarı çıkmış bize bakıyo hemen sustum. Can da durumu toparlamak için;
"Biz geldikkk" diye bağırdı.
Cem de hemen yanıma gelip bana sıkıca sarıldı bende ona. Ayrıldığımız da hemen sordum.
"Annen olduğunu iddaa eden ve yıllar sonra gelen kadın nerde ?" Diye.
Bana hak verirmiscesine bakıp
"İşi varmış 2 saate gelecekmiş"
"Tamam 2 saat buradayım desene"
Dedikten sonra diğerleri de geldi. Doruk
"Hoşgeldiniz kraliçem"dedi bende boş durur muyum.
"Hosbulduk kralım" dedim.
Kaan hemen lafa daldi
"Oo kanka hoşgeldin de boş geldin "
Bu çocuğu doyuran olmadi su güne kadar her şeyi yiyo masallah.
"Hosbulduk kanka" dedim bende ne diyim başka.
Sonunda Gerayda geldi ve
"Merhaba" dedi. Neseden yoksul bi ses tonuyla.
Bende boş durmadım
"Merhaba" dedim aynı ton sesle.
Garip garip bakışmaya başladık. Bakismamizi gören Kaan :
"Ben acıktım hadi eve geçelim " dedi.
Kaani herkes onayladı ve eve yürümeye başladık. Yürürken kimseden ses soluk çıkmıyordu ve benim için çok güzel bi durumdu. Sessizlik demiştim ya işte o an Canın telefonu çaldı. O da hemn açtı saolsun.
"Alo"
"......."
"Efendim Ali"
"........"
"Siyah mı ?"
Oha adım geciyo.
"Evet burda"
Bu Ali ne yapacak beni. Ali demişken Ali benim kuzenim. Genellikle telefona bakmadigimdan Canı ararlar.
"Hep beraber mi ?"
"........."
"Tamam"
Sonunda telefonu kapattı. Bana garip garip bakmaya başladılar. Bende onlara baktim. Bu arada Geray çoktan girmiş eve. Ben de onları takmadım eve girdim. Onlarda pesimden geldiler. Hemen salona geçtim de Geray burda yok. Ben niye bu çocuğu merak ediyorum ki. Neyse koltuğa oturim bari. Koltuğa insan gibi gitmedigimden zıplayarak atladım. Atladigim an biri inledi. Tövbe tövbe evi üç harfliler mi bastı.Yüz üstü bi yattım. Dudaklarım birinin dudaklarına carpti gözlerimizi bi açtık aynı anda ben mavislerle karşılaştım. Mal gibi bakışmaya başladık. Biri oksurdu. Bu oksurme Ceme aitti hemen yerimden doğruldum mavi de doğruldu. Onun takma adını bulmuştum Mavi. Cem bize manalı manalı bakmaya başladı. Diğerleri geldi de kurtuldum cemden. Canın canı sıkkındı herhalde oflayıp pufluyodu. Sonunda onlarda oturdu. Benle Geray ikili koltuğa canla cem tekli olan karşımızdaki iki koltuğa Kaan ve Dorukta üçlü koltuğa oturdular. Cem sonunda konuşmaya başladı.
"Siyah Geray da bizimle artık"
Bu çocuk bizimle mi ahahahha. Lan bu iyilik meleği.
"Benim niye haberim olmuyo bundan acaba"
"Ben senin abinim Gece düzgün konuş benimle"
"Abim?"
"Abinim tabi senden büyüğüm seninle büyüdük"
Tamam uzatmayalım su mal tartışmaya.
"Abiciğim benim niye haberim yok ?"
"Kardeşim yeni kardeşin Geray bu yüzden ucumuzde kardeşiz ve bu yüzden Gerayda bizden oluyo."
Kardeş olduk iyi mi şimdi bu maviyle neyse zaten adam eksikliğimiz vardı.
"Tamam. Can ne oldu soyle artık?"
Can yüzüme endişeli bi şekilde baktı.
"Can söyle artık" dedim soğuk sesimle.
"Barda kavga olmuş ve kavgayı çıkaran mert"
"Mert mi?"
"Evet"
"Mert amerikada deil miydi?"
"Değilmiş işte kavga çıkarmış gelmiş burda" diye bağırdı can.
"Can bağırma istersen elimden kaza çıkmasın" diye sakince onu uyardım. Can kıpkırmızı olmuştu. Damarları belli oluyodu. Sakinlestirmenin bi yolu var onu yapcaz artik. Bizimkilere işaret verdim. Anladılar hemen canı bahceye sürüklemeye başladım. Bahçeye geldiğimizde tam ortaya koydum canı. Evin kenarından aldım hortumu soğuk suya ayarladım. Cana doğru arkadan yaklaştım ona doğru tuttum. Ve suyu açtım.Can bi sıçradı yerinden ama gülerek bende gülmeye basladim. Bana doğru gelmeye başlayınca kaçmaya başladım. Kostum kostum. Ve birden havalandım ve yeri boyladım. Can beni yere yatırıp gıdıklamaya başladı. Devam ediyodu ki arkadan ses geldi. Bu...

Yeni bölüm geldiii. İnşallah begenirsiniz :)
Medya = Mert

Lacivert ★Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin