"Abla ya!" Arda'nın yanaklarını sıktığımda söylenmeye başlamıştı bile. "Sus bakayım, özledim seni diyorum." Arda'ya sıkı sıkı sarıldığımda Arda da bana sıkı sıkı sarılmıştı.
"Anlat bakalım, nasıl geçti kampınız?" Sorduğum soruyla buruk bir şekilde gülümsedi.
"Altay abim, hastalandığı için geri döndük." Kafamı salladım anlayışla. Takımın bu kampa ihtiyacı vardı.
"İdmana geçeceğim, sen de gelmek ister misin?" Sorduğu soruyla gülümseyip ajandama baktım. Gerçi hâlâ bir iş bulamadığım için çok da dolu değildi programım :')
"Olur ablacığım, geleyim." O hazırlanırken ben de iş konusunda ne yapabileceğimi düşünüyordum. Annemler, şehir dışında yaşıyorlardı. Ben okumak için İstanbul'a geldiğimde kardeşimi de yanımda getirmek belki de onun için yaptığım en güzel şeydi.
Arabaya indiğimizde arabayı çalıştırdım. Birkaç kere onu kapıya bıraktığım için aşina olduğum yollardan ilerledim. Tesise geldiğimizde, Arda camdan güvenliğe kafa işareti vermişti. Kapıyı açıldığında göz gezdirmiştim etrafta. Boş gördüğüm yere arabayı park ettikten sonra arabadan indik.
İçeriye girdiğimizde ben oturacak bir yer bulmuştum bile kendime. Arda takımdakilerle selamlaştığında ısınmaya başladı. Yanımdaki kıvırcık saçlı kıza baktım gülümseyerek, o da bana gülümsüyordu.
"Sen kim için geldin?" Kızın sorduğu soruyla gülümsedim. "Arda için." Gülümseyerek kafasını salladığında konuşmaya devam etti. "Kız arkadaşı mısın?" Sorduğu soruya güldüm sadece. "Yok hayır, ablasıyım." Şaşkınlıkla bakıyordu yüzüme.
"İnanamıyorum, çok genç gözüküyorsun. Aynı yaştasınız zannettim." Dediği şeye ufak bir kahkaha attım. "Sen kimin için geldin peki?" Sorduğum soruyla gülümsedi.
"Ferdi." Demek ki Sera olmalıydı. Arda, Ferdi'den bahsederdi hep. Galiba Altay abisi bir Ferdi ikiydi yani.
"Asena, memnun oldum" Elimi uzattığımda aldığım en içten gülümsemeye ben de gülümsedim. "Sera, ben de memnun oldum."
Ferdi'nin bakışlar bize döndüğünde Arda'ya bir şeyler söylediğini gördüm. Arda kısaca bir şeyler söylediğinde antrenmana geri dönmüşlerdi.
-
Arda yanıma geldiğinde gülümsedim ve yanağından bir makas aldım. "Çok yeteneklisiniz yakışıklı." Arda'nın sırıtması büyümüştü.
"Ardacığım, bizi arkadaşınla tanıştırmayacak mısın?" Mert Hakan olduğunu bildiğim adam, Arda'ya ithafen konuştuğunda güldüm. Arkadaşı sanıyorlardı belli ki.
Mert Hakan'ı bilmemek mümkün mü? O kavgalardan, takımı öyle savunmasından sonra? Arda çok anlatırdı, ben pek maç izlemezdim.
"Ablam, Asena." Gülümseyerek yanımıza gelen takıma baktığımda şaşkınlıkla bana bakıyorlardı.
"Bir ablan olduğunu bilmiyordum." Uzun boylu adamın söylediği şeyle bakışlarım ona döndü. "Altay." Uzattığı eline bakıp sırıttım.
"Meşhur Altay abin olsa gerek?" Gülümseyip elini sıktığımda Arda da gülümsüyordu.
"Altay olduğum doğrudur, meşhur olduğumu bilmiyordum." Sırıtarak Arda'nın saçlarını karıştırdığında güldüm.
Takımdakilerle kısa kısa tanıştıktan sonra, Arda üzerini değiştirmek için diğerleriyle beraber soyunma odasına gitti.
"Seninle bir daha ne zaman karşılaşırız? Çok kanım ısındı." Sera'nın dediği şeyle gülümsedim.
"Bilmem, belki yine antrenmanı izlemeye gelirim bir gün." Sera kafasını salladı. "Mutlaka gel, bence daha sık sohbet etmeliyiz."
Sera, çok samimi bir kızdı. Çok garip bir şekilde hemen kanım ısınmıştı ki, kolay kolay da öyle herkesi kabullenebilecek biri değildim.
Arda, yanında Altay abisi ve Ferdi'yle geldiğinde bakışlarım onlara dönmüştü.
"Abla kamptan erken geldik ya?" Arda'nın dediği şeye kafa salladım. "Biz biraz dışarı çıksak? Sen gitsen sonra gelsem olur mu?" Kafamı salladım. "Olur ablacığım neden olmasın?" Arda'ya sarıldığımda kulağına fısıldadım. "Paran var mı?" O da kafasını salladığında gülümsedim.
Benden zengin tabii, onda olmayacak da kimde olacaktı?
"Merak etme, biz eve kadar getiririz. Aklın kalmasın." Altay bana açıklama yaptığında kafamı salladım. "Sıkıntı yok, Arda kendisi de gelebilir. İyi eğlenceler size."
Herkese çok selamlarr!! Yeni kurgum hayırlı olsun diyelim mi bi'?
Açıkçası çok gururlu bir anne gibiyim üç kurguyu geride bıraktım ve bu dördüncü kurgum bilmeyenler için. Her finalde bir burukluk kalıyor üstümde ancak son kurgudaki burukluğu anlatamam. O yüzden hemen başlayamadım yazmaya. Yazıp yazıp sildiğim bu hikayeyle tekrardan sizinleyim.
Umarım bu hikayeyi eğlenerek, severek duyguları hissederek okumanızı sağlayacak gibi aktarabilirim. Çok sevgiler bool öpücükler. <3
Kaptanımın doğum günü bugün!!! İlk bölümü bunun şerefine atıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstanbul Beyefendisi || Altay Bayındır
Fanfiction"Bir istanbul beyefendisi?" dediğim şeyle o bakmaya doyamadığım gülümsemesini kondurmuştu yüzüne. Altay'ı gülümserken görmek o kadar güzeldi ki. "Bu aşkın hanımefendisi?" dediği şeyle bu sefer de gülümseme sırası bendeydi. Şarkının melodisi kulakla...
