FREZYA +18 | TEXTİNG

17. BÖLÜM

Tekrardan merhaba, artık buralardayım.

İyi okumalar.

🌙

On gündür öfke doluydum.

On gündür, hayattan bıktığımı hissettiren bir duygu ile savaşıyordum.

On gündür kendimi boşlukta hissediyordum.

On gündür, aralıksız onu özlüyordum.

Tam on gündür, on'suzdum.

Anonim numaramdan en son konuşmuş, ona görmek istemediği şeyleri göstermiştim ve ortadan kaybolmuştu. Gerçekten de oldukça üzülmüş olmalıydı. Ona olan aşkı, içimi yaktı.

Fakülteye geliyordum, bir umut belki bu sefer gelir diye bakıyordum fakat yoktu.

Gelmiyordu.

Çünkü göz göre göre sevgilisini aldatan, sevdiği kızın da kendisi ile oynadığını anlamıştı.

Çünkü onunla bir birliktelik yaşarken bile, başka birisi ile beraber olabilmişti. Bunu hiç kabullenmemişti ama sonunda görmüştü.

Peki ne kadar etkiliydi?

Bilmiyordum.

Bora'ya, Asil ile konuşup konuşmadığını sormuştum, konuşmadığını söylemişti.

Çisem meraklı dursa da, o kadar da ilgileniyor gibi durmuyordu çünkü biliyordum, istese onu bulurdu.

Belki de bulmuştu...

İstemsizce bozulan moralimi masaya da yansıtıyordum ve bu bir şekilde dikkat çekiyordu. Özellikle Çisem sürekli bunu vurgulayıp duruyordu.

O, benim hakkımda ki her şeyi merak ediyordu.

Hatta o kadar çok soruyordu ki, en sonunda bıkmış onu ciddi derecede bozmuştum. Tek bir cümlem ile morali bozulmuş ve hoşuma gitmeyen tavırları ekstra takınmaya başlamıştı. Kolyemi sormuş, nereden bulduğumun inatla üzerine gidince ben de Asil'in getirdiğini söylemiştim.

Zaten o gün bugündür de, bir iki günaydın dışında konuşmuyorduk. Açıkçası bu bana iyi gelen bir durumdu.

"Akşam bizim mekâna mı geçsek ya?" Bora'nın ortaya attığı soru ile gözlerimi devirdim.