THESE VIOLENT DELIGHTS | Taekook +18 |

1. OFFER

"Seni istemekten daha çok sana muhtacım"

Bölüm Şarkısı | Camila Cabello - Shameless

İyi okumalar :)

***

Jeon Jungkook

Birkaç zor şeyi daha yirmi üç yaşındayken öğrenmiştim.

Büyüleyici prensler her zaman göründükleri gibi olmazdı. Parlak zırhlar Haçlı Seferleri'yle birlikte demode olmuştu.Ve eğer peri anneler gerçekten varsa bile benimki gelmekte birkaç yıl geç kalmıştı.

Bir insanın çoğu zaman kendi kendini kurtarması gerekiyordu.

Bu öğleden sonra da benim için bu anlardan birisiydi. Şık ve Tokyo'nun en lüks kesiminde olan büyük bir villanın önünde durdum. Zarif, devasa..

Sanırım ömrümün tamamı boyunca çalışsam da asla satın alamayacağım bir ev. Acaba bu evin değeri ne kadar 70.000.000 Yen, belki de daha fazla Ahh, fakirlik ruhuma işlemiş olmalı zenginler her zaman fiyatına bakmadan istediği her şeyi alırken, cebinde karnını doyurmaya yetecek kadar bozukluğu olmayan bir insanın her şeyi hesaplayarak almadan vazgeçmesi kadar ironik bir durum.

Hayat gerçekten çok acımasız olabiliyor.

Güçlükle yutkundum.Bunu yapabilirim.Bir keresinde kışın soğuğunda Osaka'dan Tokyo'ya yürümüştüm. Biliyorum aynı şey değil ama kendimi cesaretlendirmeye çalışıyordum. Umutsuzluğa ya da açlığa yenik düşmeyi kabullenemiyordum. Bir iş bulup kendime şehirde yeni bir hayat kurmuştum.

Şimdi, beş yıl sonra babamın yanına dönmektense Bayan Ahn'ın dükkânındaki tüm iğneleri yutmayı tercih ederdim.

Tüm bunları birer yapboz parçası gibi birleştirip kıyaslayınca bir yakuzanın kapısını çalmak neydi ki?

Eğer bugün ölmezsem hiçbir zaman ölmem delirdin mi sen Gguk? Bir yakuzanın on kilometre yakınından bile geçmemen gerekirdi. Evet delirmiş olmalıyım.

Kesinlikle hiçbir şeydi. Tek yapmam gereken omuzlarımı dikleştirip, ferforje kapıdan geçmek, yaklaşık yüz basamak kadar mermeri tırmanmak ve iç karartıcı ama oldukça şık ve hoş görünen kapının zilini çalmaktı.

Elimi uzatıp zile bastım ve son bir nefesi içime çekerek çenemi dikleştirip kapının açılmasını bekledim. Hemen ardından kapı açıldı. Fark ettirmeden baştan aşağıya kadını hızlıca süzdüm. Siyah beyaz parçalardan oluşan beyaz gömlek giymiş altına giydiği mini etek ve topuklu ayakkabılarıyla orta yaşlı bir kadındı kapıyı açan sanırım evin hizmetlisiydi.

"İyi akşamlar. Ben Jeon Jungkook. Buraya Bay Kim'i görmeye geldim. Hayır, tanışmıyoruz. Hayır randevum da yok. Gerçekten hiçbir şeyim yok. İçeri girmeme izin vermezseniz yarın kalacak bir evim de olmayacak." dedim hızlıca keşke demeseydim...

Kadın sert bir şekilde kapıyı yüzüme kapattı. Sadece kadının kapıyı yüzüme kapatmadan önce her şeyi bir çırpıda söylemek istemiştim. Ama duvar suratlı, hanımefendi yüzüme kapatmıştı sinirimden yerimde tepindim, sakinleşmek için gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım gevşemek için parmaklarımı kıtlatıp nefesimi dışarı verdim gökyüzüne bakıp düşünmeye çalıştım.