Motorcu [b×b]

1

Yine gelmiş onu izliyordum. Tek başına evine yürüyordu. Kafasını neredeyse önünden kaldırmayarak, kendi kendine bir şeyler mırıldanıyordu. Önüne baksa da taşa takılıp sendeliyor, daha sonra takıldığı taşa geri dönüp bir tekme savuruyordu.

Onun bu halini gülerek izlemek her gün neşemi, pozitifliğimi, içimde iyi kalan her şeyi yeniden canlandırıyordu.

Onu izlerken yanından geçen bir adam ona çarptı. Giray kafasını kaldırıp ona baktı ve başını eğerek özür diledi. Ama karşısındaki adam onu umursamayarak omzunu eli ile ittirdi.

Ben bu gevşeği ne yapardım şimdi?

Giray efendiliğinden ve sessizliğinden ödün vermeden yoluna devam etti. Hep kavgalardan tartışmalardan kaçardı zaten.

Adam çok uzaklaşmadan arkasından yetiştim.

" Hop birader, bir baksana."

Arkasını döndü. Yüzünden gevşekliği o kadar belliydi ki...

"Ne vardı aslanım?"

Yürek yemiş konuşmalar falan... İyi.

O gevşek çenesine birdaha konuşma tavizi vermeden bir yumruk savurdum.

Tek bir yumruğumla yere serilmişti. Bir yandan çenesini tutuyor bir yandan da kısık bir ses ile inliyordu.

Daha sonra sanki yorulmuşçasına elini yere koydu ve gözlerini kapattı.

Yanına eğilip elimle omzunu dürttüm.

"Bayıldın mı lan?"

Acıdan inlemekten başka ses vermiyordu.

"Birdahakine yolda düzgün yürü. Diğer sefere burnunu kırarım."

Çenesini tutup bana bakmasını sağladım.

"Anladın mı lan?!"

Anladığını işaret eder bir şekilde kafasını salladı.

Yanından kalkıp mekana doğru yürümeye başladım. Bu it yüzünden Giray'ı da kaçırmıştım zaten. Andaval herif.

Mekana girdiğimde Serhat yanıma koşturarak geliyrodu.

-"Abi neredesin sen ya? 15 dakikadır yoksun. Yine Giray beyimizi gözlerinle eve mi bıraktın?"

Piç piç sırıtıyordu.

"Dalga geçme lan" , diyip sandalyeme oturacağım sırada yine Serhat durdurdu.

"Hop hop, abicim hiç oturma. İşimiz var" .

"Ne işi, hayırdır?"

"Abi şu Metin piçi yok mu? Vermiyormuş yine mekanın kirasini."

Gerçekten bununla kaçıncı uğraşışımdı?

" Oof valla Serhat, sikicem onun da keyfini. Gidip alalım yeter da."

İkimiz mekandan çıktık.

Motoruna tutku ile bağlı bir insandım. Bu öyle bir tutkuydu ki,kimseyle kıyaslanamazdı. Üzerine toz bile kondurmazdım.

Motorlarımıza atlayıp aptal Metin'e doğru yola koyulduk.

Onun derdini sikeyim.