Motorcu [b×b]

3

Değebilecek şeyin sadece karnım olmadığını ben biliyordum. Başkasının da bilmesine gerek yoktu.

" Alp bana da öğretir misin? Bana da spor yaptır yardım et. Dövüş falan öğret hm olmaz mı?"

Böyle dudak bükerek konuşmaya devam ederse ben bu çocuğu öperdim.

"Çok mu istiyorsun" , diye sorduğumda resmen gözleri parladı.

"Evet yaa lütfenn..."

"Tamam gel gidelim."

"Nereye?"

"Evimin aşağısında küçük bir yerim var. İşin var mı şuan?"

"Ne işi yaaa. Hadi gidelimm."

"Tamam git hazırlan. Yedek bir kac parça eşya da koy ama."

Bunun dedikten yaklaşık yirmi dakika sonra evime gelmiş bodrumuna inmiştik.

"Vaayyy..."

Bu kadar hoşuna giden bir seyin olacağını düşünmüyordum. Klasik eşyalar vardı.

"Üstünü değiştirecek misin?"

" Yok, terlediğimde değişirim. Ee ne öğreteceksin bana?"

"Gel azıcık pratik yapalım."

Giray'ı basit hareketler ile ısındırdım. Ona göstereyim derken ben kan ter içinde kaldığımı hissediyordum yavaş yavaş.

Daha sonra esnettim. Ve kum torbasına nasıl yumruk atacağını, taktiklerini gösterdim. Eldivenleri ona verdim ama o sürekli elini yanlış hareketle vuruyordu. Biraz daha böyle giderse bileğini zedeleyecekti.

" Öyle yapmayacaksın" , diyip arkasına geçtim. Bir elim onun kolunun üstünde nasıl vurması gerektiğini gösteriyordum.

Bir kaç kere denedikten sonra kendini benim üzerime yığdı, bildiğin attı resmen.

" Çok yoruldum ama ben Alp..."

"dinleniriz biraz. Bugün cok kalamazsın zaten. Yeter bugünlük daha ilk günün."

"Ya ne demek yeter. Ben yeni başlıyorumm. Biraz daha kalamaz mıyım?"

" olmaz dedim Giray. İlk günden yoğun olmaz bu kadar."

Yüzünü bana dönüp tekrardan ayaklarının üzerinde durdu.

Dudaklarını büzerek :

" Lütfen Alpp..."

Lan mahallede bir klası olan adama yaptığı şeylere bak. Deli ederdi.

" iyi tamam, çıkarma eldivenlerini."

Bende üstümdeki tişörtü çıkartıp elime kendi eldivenlerimi giydim. Madem vurma meraklısıydı biraz da bana vursundu.

Eldivenlerimi giyip arkamı döndüğümde gözlerinin benim sırtımdan karnıma kaydığını gördüm. Göğüslerimden başlayıp karnıma doğru inen bir yol görüyordu sanki. Ama bu yolu karnımda bitmiyordu. Daha aşağılara inerek hiç olmayan yerlerimde de utanmazca geziniyordu bakışları.

Hazır olduğumu belli eder şekilde iki elimi birbirine vurdum. Gözleri benim gözlerime anında çıktı.

" Hadi gel de bana vur bakalım küçük."

Üzerime doğru adımladı. Hiç kavga ettiğini görmememe rağmen bir şey bilmiyormuş gibi değildi. Yine de güçlü vuruyordu.

Ama bir iki karnıma vuruyordu. Bak sen şuna. Yormamak adına çok uğraşmıyordum. Ama madem öyle gel böyle Giraycım.

Ayağımla hiç ummadığı bir anda çelme taktım ve üstüme düşmesini sağladım. Bir yere çarpmaması için onu korudum.

Ne olduğunu bir anda anlayamadı. Gözlerini açtığında :

"Hile yapıyorsun ya" , diye bağırdı.

"Ben mi hile yapıyorum? Karnıma vuran kimdi da?"

Üstüme yatmaktan kalkıp oturma pozisyonuna geçmişti. Ama şuan oturduğu yer çok yanlış. Hemde. Çok. Yanlış.

Kollarını göğsünde bağlayıp :

"Banane ben bir sey bilmiyorum. Sen beni bilerek düşürüyorsun, neden yaptın? Ben burda öğrenmeye çalışıyorum" ,diye mızmızlanıyordu.

Ama bilmeden sürekli üstümde daire çiziyordu. Cümlelerinin sonlarına doğru resmen üstümde zıplar gibi yapmıştı. Bilerek mi yapıyordu lan bu çocuk?

Onu sabitlemek için ellerimi beline koydum ve durmasını sağladım.

"Bugünlük yeter kalk Giray."

" E nedenmiş ben yerimden memnunum" , dedi üstümde sürtünerek.

Bunu yaptığında kendimi tutamayarak bir derin nefes verdim. Bu çocuk bilerek yapıyordu bunu. Kesinlikle.

"aman ya yemedik kucağını" , diyip kalktı.

Giray'ı bu gidişle sikmesem iyidir.