lahavlle

Hain

Soğuk havanın etkisiyle nefesim buhar halinde dudaklarımdan çıkarken kal gelmişti sanki
Ne etrafta ki sesler netti ne de düşüncelerim

"beni nasıl buldun bilmiyorum ama peşimi bırak" esranın ürkek sesiyle kendime geldim

Arkasında durduğum duvara biraz daha sinerken sessizce onları dinledim

"Aslında seni bulmak daha önce umurumda değildi ama başıma işler açmaya başladığında bir yakından göreyim dedim" keremin sesi refleksle etrafıma bakmama neden olmuştu
Kollarımı birbirine dolarken başımı dik tutmaya çalıştım
O geceyi aklımdan çıkarıp şu ana odaklanmalıydım

"Eğer o geceyi kastediyorsan tamamen yanlış anlaşılmaydı" korkak sesi yüzümü ekşitmeme neden oldu
O kadar iyi bir oyuncuydu ki bana hiç sezdirmemişti
Ne kadar aptaldım birde melisi suçluyordum

Keremin kahkahası sokakta yankılandı
İrkilirken kendi kendime sakin ol diye fısıldıyordum
"Bunun neresi yanlış anlaşılma resmen okuldayım deyip başka kıza bok attın"

Gözlerim yere inerken esranın diyeceği şeyi bekledim
"Korkmuştum" dedi "yoksa elif benim arkadaşım"
Eğer şuan zangar zangır titriyor olmasaydım koca bir kahkaha atardım
Arkadaşmış

Kerem "birde arkadaşın demek" dedi şaşkınlıkla
"Kim arkadaşına bunu yapar ki?"

Sorusu esrayı hiç etkilemedi "Orası seni ilgilendirmez" dedi "oldu ve bitti elif konuyu kapattı lütfen sende kapat" ağlamaklı sesi keremin sinirlendirmişti
Aniden "Kapattı mı, ulan bütün arkadaşlarım öğrendi. sen neyden bahsediyorsun?!" Diye bağırdı
Öfkesini buradan bile hissetmiştim

Saklandığım duvarın ardından başımı onların görmeyeceği bir şekilde çıkardım
İlk önce keremin sıktığı yumruklarını gergin sırtını gördüm
O geceden sonra ilk defa görmüştüm
Yutkunurken gözlerimi daha fazla üstünde tutmadım ve Esraya baktım

Gözleri dolu dolu ürkekçe kereme bakıyordu
Ona bakarken yüzüm buruştu
Yüzünü görmek bir yana sesini bile duymak istemediğimi fark ettim
Tüm bunların bir kaç dakikada gerçekleşmiş olması tuhaftı
Saniyeler içinde kendinden nefret ettirmişti

Keremin yüzünü görmemem iyiydi
Esranın yüzü midemin bulanmasına yeterken onunkini görsem muhtemelen kusardım

"A-arkadaşların seni korur" titreyen sesiyle emin oldum ki keremden deli gibi korkuyordu
Dediği şey ise beni germişti
Arkadaşları keremin tarafında değildi ve kerem bunu biliyordu fakat Esranın haberi yoktu

Bilmeden bir şeyleri mahvedecek üzere olması kalbimin endişeyle çarpması sebep oldu

Keremin dalga geçer gibi gülmesiyle telaşla geldiğim yöne ilerledim
Yakalanmamak için küçük ama hızlı adımlarla giriş kapısının olduğu yerde durdum

Ne yapacağımı düşünürken fazla vaktim yoktu bu yüzden aklıma gelen ilk şeyi yaptım ve "Esra!" diye bağırdım" sen misin?"
Sanki sesini duyup bağırmış gibi yaptığımda ikisinin de sesi kesildi

Esranın telaşlı ve korkak sesini azda olsa duydum "git buradan lütfen, bizi beraber görürse çok kötü şeyler olur"

"Beni zaten gördü, olan sana olacak" kerem bunu derken nedense gergin olduğunu hissettim çünkü Esraya hiç bir zorluk çıkarmıyordu
Oda esrayla görülmek istemiyordu

Bir kaç saniye geçmeden Esrayı gördüm
Hızlı adımlarla yanıma geldi
"Elif" dedi yüzüne taktığı maskenin ardına saklanırken "s-sen nerden çıktın?"
Hâlâ yüzünde korkunun izleri vardı