Bir Yaz Gecesi Rüyası

25

"Telefonlarımı niye açmıyorsun ?"

"Müsait değildim demek ki !"

"İki elin kanda olsa yine açacaksın o telefonu, ben arıyorsam açacaksın."

"Tamam Emir bir dahakine öyle yaparım."

Kolumu öyle bir tutmuştu ki canımın acıması umurunda bile değildi.

"O açmadığın her saniyeyi sikerim!"

"Düzgün konuş benimle ya, hem biri duyacak."

"Evde kimse yok, şimdi bana hesap ver neredeydin ?"

Meryem anne geç gelecekti ama evin diğer kalanı neredeydi acaba, böyle günde beni yalnız bırakmışlardı. Kolumu zorda olsa çektikten sonra ceketimi çıkarıp astım.

Odaya çıkmak istiyordum, merdivenlerin başındayken Emir'in bağrış sesini duyup irkildim.

"Sana neredeydin dedim ,tekrar sormayacağım."

Tekrar ona bakıp cevap verdim.

"Arkadaşımla buluştum."

"Kimle?"

"Tanımazsın, liseden."

"Nevra!! Benim sabrımı sınama, cidden tam da şu an hiç önermem."

"Sana hesap vermek zorunda değilim ben, aynı senin gibi."

Yavaş yavaş yanıma yaklaşınca bende arkamı dönüp merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım.

"Öyle bir hesap verirsin ki aklın şaşar."

"Tamam diyorum işte görürsem söylerim."

"Nevra kimle görüştün diyorum sana,ben bulmadan sen söyle."

"Emir sen salak mısın , arkadaşımla buluştum dedim ya! Yemek yiyip kahve içtik, saatin bu kadar geç olduğunu fark edemedim."

"Telefonunu niye açmadın o zaman,çok normalmiş gibi anlatıyorsun birde !"

Odadan içeri girdiğimde aynı şekilde beni takip ediyordu,yatağın üzerine oturup ayakkabılarımı çıkardım.Bakışlarını bir an olsun  üzerimden çekmiyordu.

"Müsait değildim."

Sinirden gülüyordu,tam da istediğim buydu.

"Allahım çıldıracağım ya ! Kimin arabasından indin?"

Nasıl görmüştü anlamıyordum.

"Arkadaşım dedim ya, nesini anlamıyorsun bunun ?"

"Sakın bana Bora deme, sana yemin ederim şu an gider öldürürüm onu."

"Emir saçmalama ya en son ne zaman görüştüm onu bile hatırlamıyorum,o değildi tabiki."

"Sen bana niye haber vermeden çıktın önce buradan başlayalım bence."

"Hımm tamam ama önce sen hesap ver bugün yaptıklarını sonra söz bende anlatacağım."

Ayağa kalkıp pencerenin oraya ilerleyip durdum.

"Kızım bak saçma sapan konuşup konuyu değiştirme,cevap ver."

Sesi giderek yükseliyordu.

"Emir ben sana niye hesap veriyorum, senin yaptığın hiçbir şeyi bilmediğim halde ben sana niye hesap vermek zorunda oluyorum ?"

"Sen benim karımsın ve üstelik hamilesin.Senin yaptığın her şeyden haberim olacak çünkü neden biliyor musun; ben öyle istiyorum."

"Bende bir çok şey istedim ama hiç biri olmadı,olmuyor."