Bir Yaz Gecesi Rüyası

4

Görmesen bile denizi
yukarıya çevir gözlerini.
Deniz gibidir gökyüzü.
~☆~

Yine yoğun günlerden biriydi.Gözlerim artık dayanamayacak haldeydiler.Kaç saattir bilgisayar başındaydım bilmiyordum.En iyisi bir kahve alıp terasa çıkmaktı yoksa uyuyacaktım.

Bu sıcak havalarda bile terasımız püfür püfür eserdi.Şirketin en huzurlu yeriydi sanırım.Salıncağın yanına ilerleyip oturduğumda kahvemden yudumladım.

Kendi kendime kalmıştım yine,böyle zamanlarda aklıma hep o gün geliyor ve sanki mümkünmüş gibi canım daha da fazla yanıyordu.

12 gün geçmişti o uğursuz günün ardından.O gün işe gelmediğim için az daha kovuluyordum.Devam ediyordum yaşamaya ama kötüydüm işte.Zaten hayatım boyunca iyi nasıl olunur bilmiyordum ki ben.Bu yüzümede vuruyordu sanırım çünkü şirkettekiler sürekli neyin var gibi sorular soruyorlardı.

Bora terasa çıktığında gözlerim onun gözlerini buldu.O da kötüydü,bunu görüyordum,bunu hissediyordum.

"Nasılsın Nevra."

"Gördüğün gibi Bora,iyiyim."

"Gördüğüm gibi mi?Sen iyi göründüğünü mü sanıyorsun gerçekten.Neyin var niye böylesin?Kaç gündür iyi değilsin dalgınsın,düşüncelisin."

Beni düşünüyordu,önemsiyordu ama ben şuan kimseyi kaldıracak halde değildim.Her zamanki gibi yalnız kalmak istiyordum.

"Ya Bora inan bişey yok,kaç gündür herkesin bu soruyu sormasından sıkıldım yeter."

Herşey üstüme geliyordu zaten birde Bora'nın söylenmelerini çekemezdim.

"Banada mı böyle yapacaksın,anlatmayacak mısın?
Hem klübe gittimiz günden beri böylesin."

Klübüne de partisine de gittiğimiz güne de başlayacaktım şimdi.Artık midem bulanıyordu bu konulardan.Zaten hiç aklımdan çıkmıyordu birde başkasıyla konuşmak istemiyordum.

"Bora yeter!"

"Sevgilin mi o adam.Sen seğiştin Nevra birden.Yeni mi tanıştınız, orda mı?Seni ilk kez biriyle gördüm."

"Bora kes artık yoksa kalbini kıracağım.Ayrıca sen beni ne kadardır tanıyorsun da yanımda birini ilk defa gördüğünü söyleyebiliyorsun? Yeter ya hem sevgilim olduğu falan yok. "

Cidden delirmek üzereydim artık.Midemden ağzıma bir sıvı yükseldi sanki.Hemen lavaboya koştum.Bununla beraber 6.kez olmuştu.Bu konu aklıma gelince,düşününce, konuşunca midem öylesine bulanıyordu ki ne varsa çıkarıyordum.Artık halim yoktu hiç birşeye.Yüzüme soğuk su çarparken biraz olsun rahatlamıştım.

Lavabodan çıkarken Banu karşıladı beni.Kolumdan çekiştirdi ve yine kendimi terasta buldum.Ne oluyordu Allah aşkına!

"Ne oldu Nevra,anlat bana."

Yine başlıyorduk işte.

"Birşey olduğu yok aç karnına kahve içince.."

"Sen beni salak mı sanıyorsun be!Arkadaşın değilmiyim ben senin.Neyim ben ?"

Gözümden bir yaş aktı.Niye herkes üstüme geliyordu?Artık yoruldum.Ağlamak istemiyorum, istemiyordum.Hayatım boyunca annem kızdı ağladım,abim vurdu ağladım.Beni sevmediler ağladım.Artık yetmezmiydi.

" Banu ben kötü bişey yapmak istemedim."

Banu bana sarıldığında hala ağlıyordum.Bu sefer sarsılacak derecede.Orda oturup durumu anlatmam ne kadar sürdü bilmiyorum.Banu zaten anlamış gibi karşıladı yada benden daha soğukkanlıydı,bilemiyorum.
Utancımdan onun yüzüne bile bakamıyordum.

"Peki kusmalar neyin nesi?"

"Ne ima etmeye çalışıyosun?O kadar da değil.Ben sadece aklıma gelince o anlar, midemde iyi değil sadece yani.."

"Emin misin Nevra?"

Dilim tutuldu.O kadarda değildi.İnsan bilirdi.İnsan hissederdi.Bu çok saçmaydı ve olmazdı.Bu benim başıma gelmezdi.Gelmezdi.İnsan birşeye daha ne kadar üzülebilirdi?

"Nevra emin misin?"

"Bilmiyorum Allah kahretsin bilmiyorum."

"Tamam sakin ol.Öğreneceğiz tamam mı?"

"Nasıl öğreneceğiz?Hemen öğrenelim,bak ben bununla yaşayamam.Ben böyle bir ihtimalle yaşayamam."

"Tamam bak iş çıkışı eczaneye uğrarım sonra senin evinde bakarız."

"Banu çok teşekkür ederim.Ben bunu kimseye söyleyemezdim böyle birşeyi nasıl oldu nasıl yaptım bilmiyorum."

"Tamam Nevra kes zırlamayı.Beni ilgilendiren şey artık bundan sonrası.Öncesi yada sen istedin istedemedin bende dahil kimseyi ilgilendirmez."

Gözümden bir damla daha yaş süzülürken ona minnetardım.

"Teşekkür ederim."
........

Kilidi kapı deliğine götürüp açtım.Banu da arkamdan içeri girdik.Kalbim mümkün olsa göğüs kafesimi parçalayıp dışarı çıkacaktı sanki.

Koltuğa oturduğumda Banu poşetten testi çıkardı.Bir yanım hemen yap öğren için rahatlasın derken bir yanımda testin cevabından korkuyordu.Ayağa kalktığımda titriyordum.

Testi elime alıp lavaboya girdim.Elim ayağıma dolaştı.İşimi hallettikten sonra dışarı çıktım ve testi de düz biryere koydum.

Banuda benim kadar merak ediyordu.Emindim.Hissederdim ya insan hissederdi.Bebek o kadar kolaymıydı.Böylece duygusuz iğrenç bir gecenin ardından böyle birşey olamazdı.Olmazdı ya olmazdı.İnsan hissetmez miydi.Tabi ki hissederdi.Ben hissederdim.Tabi ki hissederdim.içimi olabildiğince rahatlatmaya çalıştım.

Ayağa kalktım,test masanın üzerindeydi.Sanki binlerce kilometre uzağa gider gibi yorgundum.Oraya ulaşmaya halim yoktu.Bir kurban celladına nasıl giderse bende öylesine gidiyordum işte.Dahası yoktu.Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve testi aldım.

İçimden ne kadar dua edebildiysem ettim.Hazırdım.Görmeye hazırdım.
Gözlerimi açtığımda en ufak umut kırıntısı bile odadaki eşyalara çarpıp kırıldı.Ben kendimi kaybettim.Ben kendimi birdaha bulmamacasına kaybettim.Ben o an orda yok oldum.Yavaş yavaş eridim.İhtimali olsa oracıkta kül olmayı isterdim.

Yere yığılırken Banu elimden testi aldığında benim atamadığım çığlığı o attı.Ben ben ne yapmıştım ben annemi haklı çıkarmıştım ben hayatta yapılabilecek en büyük hatayı yapmıştım.Ben ki ben Nevra Yılmaz!Hamileydim...

Herkese yeniden merhaba!
Olaylar artık başlıyor,umarım devam edersiniz.🤍🧚‍♀️

İnstagram kahlofridaxx