0

832 121 70
                                    


Giriş bölümüdür.


-✮-

Yama Krallığı büyük ve güçlü bir krallıktı. Yüksek, yeşil örtülerle örtülmüş dağlarca korunuyordu. Kraliyet ailesi tıpkı diğer ülkelerin kraliyet aileleri gibi tanrı tarafından özel güçlerle kutsanmıştı.

Hayat verme, şifa, ve canlandırma krallığın temel güçleriydi ve dünyanın dört bir yanından insanlar bu kutsal topraklara hastalıklarından kurtulmak, çocuk sahibi olabilmek gibi sebeplerle gelirlerdi. İnsanlar oraya "Hayat Veren diyar" derlerdi.

Midoriya İzuku, krallığın mevcut ikinci varisiydi. En büyük hayali güçlü bir savaşçı olmaktı ve okumak onun en büyük tutkusuydu. Zeki ve stratejikti. Hiçbir zaman tahtı devralmakla ilgilenmedi.

Izuku 16 yaşına geldiğinde tıpkı abisi gibi alfa olarak sunmasına dair umutlar tükenmişti. Shoto 14 yaşında bir alfa olarak sunmuştu ve çoğu insan 16 yaşına kadar sunumunu gerçekleştirirdi.

İnsanlar onun bir beta olduğunu düşündüler. Nesillerdir alfalardan oluşan kraliyet ailesi için bir utançtı. Yine de bunu sorun etmediler, Shoto soğukkanlılığıyla ve Izuku'nun yanında pek parlamasa da sıradan bir insanınkinden çok daha keskin zekasıyla taht için oradaydı.

İzuku ise, kimseye söylemezdi ama bu duruma seviniyordu. Bir prens olmakla ilgilenmiyordu. Izuku savaşmak için doğmuştu ve beta olması ona ikinci varis olarak orduyu yönetmesi için fırsat tanımıştı. Izuku gün boyu kılıçlarla antrenman yapmaktan ve Kraliçe Inko Midoriya'yı her yeni stratejisini izlemek için sarayın özel eğitim alanına kilitlemekten, bazen de gün boyu koca kütüphanede kitap okumaktan memnundu.

Ayrıca İzuku annesi gibi hayat verme büyüsüyle kutsanmıştı, Yama krallığı için Kraliçeler soyundan geçen bu büyü krallığın ünlü canlılık açısından zenginlik, doğurganlık ve tarımdaki bolluğun simgesiydi.

Beta olarak sunduktan sonra Kral Hisashi Izuku'ya olan düşkünlüğünden vazgeçmişti. Izuku bunun farkındaydı ancak zaten babasının Kraliçe Inko'ya, ağabeyi Shoto'ya ve Izuku'ya kraliyet kanları için bağlılık duyduğunun uzun süredir farkındaydı. Shoto'ya ve Izuku'ya hep çok iyi davranmıştı çünkü ikisi de alfa olarak sunulması beklenen varislerdi, önemli iki piyon olarak görüyordu.Bu nedenle beta olarak sunduğundan beri Izuku'ya olan eski yapmacık sevgi gösterileri yok olmuş, yerini ilgisizlik ve aşağılayıcı bakışlar almıştı.

Kim ne derse desin İzuku krallık için vazgeçilmez bir öneme sahipti. Ve dahası, Kraliçe Inko ve birinci varis Shoto onu çok seviyordu. Bu onun için en önemli şeydi, güzel bir hayatı vardı.

Ancak bu huzur, 18 yaşına geldiğinde son bulmuştu.

Yama krallığının alfalar soyunun ikinci varisi Midoriya İzuku, ağabeyi Shoto ile kütüphanede yeni ordu yetenekleri hakkında konuşurken sıcaklığa girmiş, bir omega olarak sunmuştu.

Izuku sıcaklığının etkisinde, Shoto'nun başına üşüştüğünü, şifacılara ve askerkere bağırdığını, şifacının "O bir omega, sunuyor..." diye fısıldadığını ve annesinin yüksek sesli ağlayışlarını hayal meyal hatırlıyordu.

Günler sonra İzuku sıcaklığından uyandığında vücudu bitkin ve yorulmuştu. Ama daha önemlisi kalbi korkuyla çarpıyor, göğüs kafesini sanki kırmaya çalışan bir kuş gibi zorluyordu.

Izuku, kütüphanede kraliyet ailesindeki nadir omegalara nasıl davranıldığı hakkında yeterince bilgi sahibi olacak kadar çok vakit geçirmişti. Korkuyordu.

Elleri titreyerek kıyafetlerini giydi. Izuku etrafa gergin feromonlar yaydığını hissedebiliyordu, bu kokuya alışık değildi.

Bu benim omega kokum.

Izuku kusmak istedi. Midesi bulanıyordu. Odadaki boğucu kokudan kurtulmak için pencereyi açtı ve kokudan dolayı odanın içindeki bütün bitkilerin solduğunu, boyunlarını eğdiğini gördü.

Derin bir nefes verdi ve yüzünü ellerine kapattı. Bitkilerin yanına çökerek fısıldadı. "Özür dilerim..." elleri bitkileri zar zor okşayacak şekilde üzerlerinde gezindi. Soluk koyu yeşil bir ışık bütün bitkiler arasında dolaştı ve sanki bahar gelmişçesine hepsi dikildiler. "...Sizi soldurmak istemedim."

Izuku gülümsedi, büyüsünü kullanmak her zaman içinde bir şeylerin kıpırdanmasına sebep olmuştu.

Kendini sakinleştirmeye çalıştığı bir seansın ardından bacaklarının titremesine engel olmaya çalışarak kapıya doğru yürüdü.

Kaderimde olanla yüzleşme zamanı.

Kahvaltı saatinde büyük yemek salonuna indiğinde masadaki kimse Izuku'ya bakmadı. Ve fark ettiği ilk şey bir sandalyenin eksilmiş olduğuydu. Izuku hafifçe öksürerek orada olduğunu belirtmeye çalıştı. Annesinin ve Shoto'nun tedirginlikle ona baktığını görüyordu. Kimse bir şey söylemedi.

Sessizliğin ardından Shoto hızla masadan kalktı ve Izuku'ya doğru ilerleyip kardeşine sıkıca sarıldı. İzuku babasının yüzünün sinirle kasıldığını görebiliyordu.

"İzuku..." Shoto tedirginlikle titreyen gözleriyle önce zümrüt gözlere sonra hiçbir şey söylemeden önüne bakan annesine baktı. "...Odama gidelim." Ve onu alfa prensin odasına doğru sürükledi. Büyük kapı arkalqrından kapanır kapanmaz İzuku mırıldandı.

"Sandalyemi kaldırmışlar."

"İzuku çok üzgünüm."

"Sorun değil Shoto. "

Sorundu. Izuku bitkin bir şekide sürünerek büyük yatağa oturdu. Yüzünü elleri arasına alıp tekrar kısık bir sesle konuştu. "En azından büyüm sayesinde benden vazgeçmek istemeyeceklerini düşündüm. Ve ordu," Izuku sinirli gözlerle Shoto'ya baktı "O orduyu iki yılda dört kat güçlendirdim!"

"Izuku biliyorum." Shoto gergince Izuku'nun önünde diz çöktü ve kardeşinin çilli yüzünü avuçları arasına aldı. İzuku'nun gözlerinden birkaç damla yaş usulca yanaklarına, oradan da çenesine süzüldü.

"Ben de biliyorum, Shoto bu öldürüleceğim anlamına geliyor. Ya da şanslıysam ülkenin ücra bir köşesine kendi başımın çaresine bakmam için atılırım."

Shoto gerginde nefes verdi. "Hayır." Yüzünü sıkarak kardeşine baktı. "Izuku sen sıcaklıktayken babam komşu krallık olan Gōkō ile görüştü."

Izuku şaşkınca çift renkli gözlere baktı."Ne demek istiyorsun?"

"Gōkō krallığının varisi Bakugou Katsuki ile bir anlaşma evliliği imzaladılar." İzuku'nun gözleri şaşkınlıkla açıldı.

O an İzuku ölmüş olmayı diledi. Yama İzuku'dan bir can almıştı.

-✮-


Of bu kurgu çok hoşuma gidiyo o yüzden iki ayri shipe farkli şekillerde yszdim inş boktan bişi çıkmaz 😭✊

⇁ ryo

𔓘 . i dream of you everynight,hopefully i won't wake up this time; bkdkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin