𔓘 . i dream of you everynight,hopefully i won't wake up this time; bkdk

8

bu bölümde sikis var basa uyarı koyucm rahatsız olanlar icin ⚠️🔞
(bölümü ilk yayınladığımds yanlıslıkls ysyınlsmıstım üzgünüm ehe)

⊶ 𓆩♡𓆪 ⊷

İzuku's POV

"Ama ondan çok daha büyük bir potansiyele sahipsin."

Şaşkınca ona bakıyordum, ama beni umursamadığı belliydi. Arkasını dönüp yürüdüğünde ben de otomatik olarak onu takip ettim.
Kitaplarla dolu kocaman tahta bir masanın arkasına geçti ve sandalyeye oturdu. Titreyen eli masanın üzerindeki tozlu yeşil bir kitabı çekti ve sanki ezbere biliyormuşçasına açtı.

"Hayat vermek, Yama..." Parmağı satırlar üzerinde gezinirken mırıldandı. "Kraliyet büyüleri! İşte bu."

Merakla üzerine eğilip kitabı incelemek üzereydim ki tozlu cismi kendine çekti ve mırıldanarak okumaya başladı.

"İnsanları ve hayvanları iyileştirdiğini söylemiştin, değil mi?" sorusunu cevaplamamı bile beklemeden mırıldanmaya devam etti. "ve bitkiler, hmm..."

Kendi kendine mırıldanıyordu ve benim okumama da izin vermiyordu.

"Ah! İşte burada!" heyecanlı sesiyle parmağının üzerinde olduğu sayfayı işaret etti. Merakla ona baktım. Parçağı satırları takip ederken okumaya başladı.

"Kraliyet ailesine bahşedilmiş büyük güçlerden en büyüğü; can vermek. Temelde canlılara canlılık kazandırma gibi şekillerde işlese de ölüleri diriltme, birinin ruhunu başkasına devretme, veya ölümsüzlük gibi büyük kademelere kadar evrilebilir."

Sulanmış gözleri şaşkınlıkla açılmış harelerimle buluştu.

"B-ben daha önce hiç-"

"Hiç böyle bir şey yapmadınız? Henüz bunu yapıp yapamayacak güce sahip olduğunuzu bilmiyoruz, bu sadece bir tahmin." ayağa kalkıp kitabı kapattı ve masanın üzerine fırlattı.

"Boynundaki kolye," masanın arkasından çıkarken boynumdaki kolyeyi işaret etti. "Şungit taşı, yaşamın başlangıcını işaret eder. Ve Yama krallığının varislerinin damarlarında dolaşan kanla birleştiğinde bu dünyayı terk etmiş bir ruhu geri getirebilir."

Şaşkındım ve kafam karışmıştı. Eğer böyle bir gücüm olsaydı ailem daha önce mutlaka bilirdi.

"Daha önce yanlızca bir kere kullanıldı. Yama'nın kurucusu Toshinori Yagi tarafından. Ancak sonuçlar pek iç açıcı olmadı." Gözlerindeki karartıyı zar zor seçebiliyordum. Ama ne olduğunu anlayabiliyordum, gizem vardı, korku, endişe ve bilinmezlik.

"Yine de sihrinin tam olarak bu olup olmadığından emin değilim. Gerçekliğinden yüzde yüz emin olduğum bir tahmin, ama hâla tahmin."

"Neden?" Kuru boğazımla ve şaşkın yüzümle konuştum.

"Ne neden?"

"Neden işe yaramadı?"

Ellerini arkasında bilgece birleştirip yüzüme bakmadan konuşmaya başladı.

"Ölmüşler çoktan ölülerin dünyasına aittir Prens. Hisleri ve düşünceleri çoktan ölmüştür ve-"

"Deku!"

Arkamdan gelen yüksek sesle nefesim boğazımda kalmıştı. Arkamı döndüğümde gözlerim Kacchan'ın açık kapıdan yayılan güneş ışığıyla kaplanan görüntüsüyle buluştu.