𔓘 . i dream of you everynight,hopefully i won't wake up this time; bkdk

wedding | side story

❝ ❀ ❞

İzuku's POV

Aynadaki görüntüme gergin bir şekilde baktım tekrar. Kalbim göğsümde acıyla atıyordu. O kadar heyecanlı hissediyordum ki kendimi kusmaya yakın hissediyordum.

"Harika görünüyorsunuz Prens." dedi yardımcılardan biri. Gülümsemeye çalıştım ancak gerginliğim yüzünden korkunç göründüğüme emindim.

"Katsuki birazdan burada olur." dedi Denki oturduğu yerden. Hiçbir şey yapmıyor, sadece hazırlanma sürecimi izliyordu. "Biz çıkalım. Sende burada bekle İzuku."

Ayağa kalkarak hazırlanmama yardımcı olan yardımcılara kapıyı gösterdi sarışın omega. Tedirgin bir sesle hepsine teşekkür ettim.

"Uslu uslu kocanı bekle, tamam mı?" Denki çıkar çıkmaz kafasını kapıdan uzatarak söylendi gülerek. Kıpkırmızı kesilmiştim ve ben bir şey söyleyemeden kaçmıştı.

Derin nefesler alarak önümdeki aynaya döndüm tekrar. Üzerimdeki kırmızı saten kimono gerçekten çok güzel görünüyordu. Boynum ve köpürcük kemiklerim açıktaydı, zamanla bunun Kacchan'ın zaafı olduğunu öğrenmiştim, ancak onun dışında geleneksel bir kimonodan pek farklı değildi. Belimdeki kalın kemer hatlarımı çekici ama abartılı olmayacak bir şekilde gösteriyordu.

İstemsizce gülümsemiştim yansımama bakarken. Sonunda bugün Kacchan ile evleniyordum. Başkente dönüşümün üzerinden neredeyse üç yıl geçmişti. Birkaç ay önce 24 yaşıma basmıştım. Ve bugün Bakugou Katsuki ile evlenerek resmen Yōkō Krallığının bir varisi oluyordum.

Birlikte geçirdiğimiz üç yıl birbirimizden çok şey öğrenmemizi sağlamıştı. İlk tanıdığım güne kıyasla Kacchan gerçekten değişmişti, artık tek amacı güçlü bir kral olup diyarlar fethetmek olan bir varis değildi. Şimdi sadece Katsuki'ydi. Bana, İzuku'ya aşık, sert mizaçlı ancak kalbinde oldukça kibar bir adam olan Katsuki.

Ben de değişmiştim elbet. Eskisinden biraz daha serttim. Merhametimden veya güler yüzlülüğümden hiçbir şey kaybetmemiştim, ama Kacchan sayesinde artık çevremdeki insanları daha iyi yönetmeyi öğrenmiştim.

En büyük değişikliklerden biri de babamın ölmesiydi. Zehirlendiği söyleniyordu, umursamıyordum. İyi bir kral değildi ve asla olmayacaktı, ve bu sayede bugün, istediğim adama sonsuza kadar sahip olabileceğim bu gece ailem yanımda olacaktı. Bizzat ağabeyim Shoto yapacaktı şahitliğimi.

Derin bir nefes alarak Denki'nin az önce oturuyor olduğu sandalyeye indirdim kıçımı. Dışarıda beni bekleyen kalabalığı düşündükçe ellerim titriyordu. Kalbimi sıcaklık doldururken gülümsemeye çalıştım tekrar. Birkaç dakika sonra büyük asil kalabalığında resmen evleniyor olacaktım.

Kapıdan gelen ufak tıkırtı sesiyle zıpladım yerimden. Kacchan usulca girdi içeri. Bir şey söylemesini bekleyerek heyecanla ona bakarken sessizliğini korudu ve üzerimden ayırmadığı bakışlarıyla dibime adımladı. Bu sayede üzerindeki koyu yeşil kimonoyu inceleme fırsatım olmuştu. Kaslı göğsü açıktaydı ve bu harika bir manzaraydı. Güçlü hatlarını belli eden elbise onu odaya kapatıp kimseye göstememek istememe sebep oluyordu.

Ellerini yanaklarıma koyarak kırmızı gözlerine bakmamı sağladı usulca. Gözleri hiç görmediğim kadar parlaktı.

"Seni seviyorum." dedi gözleri dolarken. " ve çok güzel görünüyorsun."

Anlıma dudaklarını bastırırken kıkırdadım. "Ben de seni seviyorum Kacchan."

Gülümsedi gururla. Üzerime eğilerek dudaklarımızı birleştirdi usulca. Öpücük derinleşemeden ayrıldık ve anlını anlıma yasladı.