𔓘 . i dream of you everynight,hopefully i won't wake up this time; bkdk

6

ミ

İzuku's POV

Odamın ortasında oturmuş kanlı kılıcıma ve ucundaki cansız hayvana bakarak neredeyse yirmi dakika donakalmıştım. Kanın üst vücudumu terk ettiğini hissedebiliyordum, başım çınlıyordu ve duvarlar sanki üstüme geliyordu. Dengesizdim ama gözümdeki flaş patlamalarına rağmen düşmeden ayağa kalktım.

Daha fazla tutamıyordum kendimi, midem ağzıma gelirken gözlerimden yaşlar boşalmaya başlamıştı. O hızla koşarak dar gelmeye başlayan odamdan çıkmıştım. Midemdekileri tutmaya çalışarak sessiz ve karanlık sarayda hızla koştum bahçeye çıkmak adına. Tam kapıya varmıştım ki kararan görüşümle Kraliçe Mitsuki'ye çarpmıştım.

"Ö-özü-" cümlemi bitiremeden tekrar iki büklüm olmuş dizlerimden destek alarak ayakta kalmaya çalışmıştım.

"İzuku!" Kraliçe hızla kollarını omuzlarıma sarmış, rahatlamam adına nane kokulu feromonlarını yaymıştı. "İzuku iyi misin?!"

Cevap verememiştim, Kraliçe kendi boynuna doladığı kolumla beni kaldırarak beni bahçeye çıkarmış biraz ilerde çimlik bir alana oturtmuştu güç bela. Ardından tekrar koybolmuş, birkaç dakika içinde ise bir sürahi su ile dönmüştü.

"Teşekkür ederim."

Uzattığı bardağı alırken çatlak sesimle konuşmaya çalıştım. Ellerimin titremesi karşısında pes ederek bardağı aldı ve kuru dudaklarıma yönlendirdi.

Onun desteğiyle içtiğim suyun ardından kendime gelmiştim, birkaç dakikalık toparlanmanın ardından artık sakindim ve yanlızca gözlerimden sessiz damlalar akıyordu.

"İzuku, sorun ne?"

Endişeli kırmızı gözlerine baktım. Tıpkı Kacchan'ınki gibiydiler. Bir an karşımda onu gördüm sanki, o da bu kadar endişelenir miydi?

Dudaklarımı silerken gözlerimi kaçırdım istemsizce. "O-odamdaydım sonra, tam yatacaktım ki ya-yatağın a-altından..." İstemsizce hıçkırarak ağlamaya başlamıştım tekrar. Yaşadığım ikinci bu denli büyük krizdi, ancak Kraliçe yüzündeki sakin ifadeyle sabırla bekledi beni, rahatlatıcı feromonları hâla etrafımı çevreliyordu.

"...Bir hışırtı duydum. Ve, ve kılıcımı elime aldım, b-bir yılan vardı. Saraya tek başına gi-giremeyecek k-kadar büyük." Kırmızı gözleri şokla açılmış beni izliyordu. Dudakları bir şey söylemek istercesine kıvranıyordu ancak faydasızdı. O da benim kadar şaşırmıştı.

"İ-İzuku ne demeye-"

"Sarayda bir katil var Kraliçe, ve öyle görünüyor ki hedefi benim." Dolu gözlerimle kırmızı kürelerine baktım. Hâla olayı kavramaya çalışıyordu. Sessiz birkaç dakikalık bakışmanın ardından elini anlına dayayarak kafasını indirdi. Sinirli sesini duyabiliyordum.

"Yılan, ne yaptın onu?" Gözlerinde tedirginlik vardı.

"Öldürdüm, odamda..."

Sinirle nefes verirken ayağa kalkıp bana baktı. "Gel, gidip görelim şunu..." Elini uzatırken başka tarafa bakarak mırıldandı.

⊶ 𓆩♡𓆪 ⊷

Omniscient POV

Kirishima elindeki bira dolu bardağı sinirle sıktı. İzuku partiden ayrılalı neredeyse bir saat olacaktı ve bu sebepsizce ejderha alfayı delirtiyordu. Öyle ki eşinin sakinleştirici kokusu bile fayda etmemişti.

Sinirli gözleri bir düzine kişilik partide sarışın alfayı aradı. Tanıdık kahverengi saçlı kızla neşeli bir biçimde konuşan alfayı görünce sinirle nefesini verdi tekrar. Yaslandığı masadan kalkarken elindeki dolu bardağı da masaya bıraktı.