Obsession •𝘝𝘰𝘪𝘥 𝘚𝘵𝘪𝘭𝘦𝘴

0.2

Sarki önerisi;

James Arthur - Car's outside

___

Telefonumdan gelen dünyanın en boktan sesi olan alarm sesi ile gözlerimi açtım.

Gözlerim hemen pencereye kaydı. Kapalıydı.

Sebepsiz üzerimde sakinlik vardı. Normalde altıma sıçmam gerekirdi.

Sabah sabah morelimi bozmamak adına boş verdim. Banyoya gidip yüzümü yıkadım ve makyaj yapsam mı diye düşündüm. Çok fazla üşendiğim için odama geri döndüm.

Henüz yerleştirmediğim valizimi açıp en üstteki düz ve oldukça rahat olan yeşil sweatshirtü elima aldım. Sonra favori pantolonumu aradım. Bulduğumda yüzüme gülümseme yerleştirip elimdekileri yatağın üzerine bıraktım.

Arkamda yada odanın her yerinde duyduğum kıkırtı sesi ile irkilerek arkama döndüm.

Hiç bir şey yoktu.

"Meram etme. Senden izinsiz seni izleyecek değilim"

Doğru söylediğini nerden bilebilirdim ki?

Rahatsız olduğumu bariz bir şekilde belli eden yüz ifadem ile kıyafetleri tekrar elime aldım ve banyoya girdim.

Üzerimi değiştirip odama geri döndüm.

Sandalyenin üzerindeki çantamı alırken masanın üzerindeki açık defterim dikkatimi çekti.

Açık olması çekmedi tabiki üzerinde yazan şey çekti.

Kaşlarımı çatıp defteri elime aldım.

'bir daha yataraken üzerini örtmeyi unutma bebeğim. Hasta olmanı istemem- Void'

Void?

O kim be?

Notu defterimden yırtıp cebime attım ve telefonum ile kulaklığımı alıp evden çıktım.

Müzik dinleyerek okula doğru yürürken konuma bakmak için telefonumu çıkardım.

Tam kapatıp çıkacakken telefona bildirim düştü.

Lidya'dan dı.

Bildirime tıkladığımda olduğum yerde beklememi yazmıştı.

Nedenini soracakken arkamdan gelen korna sesi ile gözlerimi telefondan ayırıp arabaya baktım.

Mavi bir jeep önümde durduğunda içinde Stiles ve Lydia'yı gördüm. Buna fazlasıyla şaşırsam da belli etmedim ve onlara gülümseme gönderdim.

"Hey selam Emily. Nasılsın?"

"İyiyim Stiles siz?"

"Saol bizde iyiyiz, okula mı gidiyorsun?"

"Ah, evet"

"Pekala atla o zaman biz bırakalım seni"

"Teşekkür ederim"

Kapıyı açıp arka koltuğa oturdum. Lydia arkasını döndü ve eli yaklaş işareti yaptı. Bende kafamı ona doğru yaklaştırdım.

Bir şey demesini beklerken hiç beklemediğim bir şekilde yanağımdan öpüp geri çekildi.

Anlamaz ve şaşırmış gözlerle Lydia'ya bakarken gözlerim dikiz aynasında bana tüylerimi diken diken eden bakışlar ile bakan Stiles'a kaydı.

Birden bakışları değişti ve hiç bir şey olmamış gibi gözleri tekrar yolu buldu.

Lydia'ya döndüğümde ise gülümseyerek bana bakıyordu.

"Lydia, neden böyle bir şey yaptın ya önemli bir şey diyeceksin sanmıştım"

"Kusura bakma Emily arada romantikliğim tutabiliyor"

Stiles sesli ama kısa bir kahkaha atıp yine dikiz aynasından bana baktı.

Son günlerde olan şeyler yüzünden paranoyak olduğumu düşünerek kafamı cama çevirdim.

Kısa sürede okula gelmiştik.

~

Ne kadar da uzun bir bölüm hdaksjkq

Bu sadece çerezlikti çünkü hiç
yazasim yok ://