"Benim yüzümden canının yanmasına izin veremem bebeğim"
"Ama ben senin için canımın yanmasını istiyorum. Gerekirse ölmek istiyorum Void.."
"Olmaz"
Elleri ile kafamı göğüsüne yerleştirdi ve göz yaşının saçlarımın arasında kaybolmasına izin verdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu cocugunsirtida cok güzel lan
___ "
Gerçekten içeri girdiğin için kızacağımı mı düşündün?"
Yani açıkçası sağın solun belli olmuyor sonuçta.
"Ne bileyim belki kızarsın diye düşündüm özel bir bölge sonuçta"
"Neresi özel bir bölge?"
İmansız putperes- sus Emily aklını okuyor. Bunuda okudu şimdi bu. Hay ebeni be rezil olduk.
"Pekala konuşurken neden yüzüme bakmak yerine tezgaha bakıyorsun"
Dediği şey mantıklı olduğu için ona döndüm ki anında gözümü kapattım.
Karşımda sadece belinde havlu ile duruyordu. Sonra Emily neden çok gergin oluyor.
"Ben gideyim ya"
Tam yanından geçerken kolumdan tuttu.
"Hadi ama Emily benim rahatsız olduğum falan yok sende rahatsız olma"
"Nasıl rahat olayım kardeşim karşımda yarı çıplaksın resmen"
"Kardeşim?"
Sesindeki siniri hissedince anında gözümü açıp yine hızlı konuşmaya başladım.
"Hayır yani canım o manada değil. Tabiki sana kardeşim demek istemedim. O sadece samimilik için veya yani işte aman be. Lafın gelişiydi yani önemi falan yok. No problem ya"
Ellerimi belime yerleştirip dudağımın iç kısmını kemirerek ona bakıyordum.
Gözlerimi kısa bildiğim kadar kıstım.
Güzel neredeyse hiç bir şey görmüyordum.
Ama az da olsa görüyordum ve yaklaştığı oldukça net bir şekilde belli oluyordu.
Hemen gözlerimi açtım ve yanından geçip kapıya gittim.
"Ya ben biraz sıkıştım da lavabo ne tarafta?"
Duygusuz bir ifade ile arkasına döndü.
"Uyandığın odada vardı"
"Teşekkürler"
Hızla mutfaktan çıkıp merdivenlere yöneldim.
Merdivenleri de basamak atlayarak çıktım ve odaya girdim.
Kapıyı kapatıp arkama yaslandım ve gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
Gözlerimi açtığımda ise void karşımdaki koltukta oturuyordu.
