|16/💌|

808 49 15
                                    

MERABAAAA

Baslamadan önce ben bisey yaptım...
İnstagram hesabı açtım.. takip etmek isterseniz, @/ziftkaranligii

 takip etmek isterseniz, @/ziftkaranligii

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

|Birkaç ay sonra|

Elimdeki valize başka bir kıyafetimi atarken gözüm eteklerime kaymıştı. Giymekten asla vazgeçemediğim eteklerimden birkaçını daha attıktan sonra durdum.

Cekmeceme ilerleyerek içi yünlü külotlu çoraplarımı da valizime attığımda derin bir nefes verdim.

Hazırdım. Yani, sanırım?

Aşağı indiğimde annem karşıladı beni. Elindeki yemekleri de masaya koyduğunu gördüğümde valizimi kenara bırakarak anneme ilerledim. Yanağına kondurduğum öpücükle gülümsedi.

"Hazırlanmışsın."

Kafamı yavaşça salladım. "Yetişmem gerekiyor." Dediğimde kaşlarını çattı. Yavaş yavaş gülümsediğimde gelecek darbeyi bekliyordum.

"Kahvaltıya otur." Ağzımı itiraz etmek için açtığımda elini kaldırdı. Anında susarken robot gibi koltuğa oturdum.

Tabağıma koyduklarına bakarken hızlı hızlı yemeye çalışıyordum. Gözüm kolumdaki saate kaydığında endişeyle ayağa kalktım. Annemin bakışları da bana döndüğünde saati gösterdim.

Annemde benimle beraber kalktığında bir şey söyleyecekken bana attığı bakışla susmuştum. Aynanın karşısına geçtiğimde kendime baktım.

Klasik üstüme bol olan, birkaç beden büyük olan esofmanım ve aynı şekilde sweatim vardı. Sweatimin içine giydiğim boğazlı bodynin boğaz kısmı hoş bir şekilde duruyordu.

Saçımı topuz yapmıştım. Kendiliğinden düşmüş birkaç tutam vardı. Makyaj yapmamıştım. Yok, yapmıştım ama sadece rimel sürmüştüm. Rimel benim için makyajdı ve başka bir şey kullanma gereği duymuyordum.

Zaten yapmayı beceremiyordum.

Nedensizce zor geliyordu ama yapmasını öğrenmek istiyordum. Sıradışı yapılan makyajlar hoşuma gidiyordu. Göze çizilen örümcek ağlı eyeliner gibi.

PETROV//#yaritextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin