LEYL

6.BÖLÜM

Sabahın ilk ışıkları evin içene dolarken oldukça sakin bir gün geçireceğimi ummuştum lakin gözlerimi açar açmaz tepemde Pi sayısını görmek beklentilerimi alt üst etmişti. Şimdi ise L şeklindeki koltuğa sırayla dizilmiş oturuyorduk. Beklemediğimiz davetsiz misafirden hoşnut olmayan tek kişi ben eğildim, Duman da en az benim kadar rahatsızdı.

"Neden buradasın?" Diye sordum.

"Çok heyecanlıyım, bu yüzden uyuyamadım." Dediğinde, kafamı eğip devam etmesi için teşvik ettim. Öfkemi üzerine boşaltmamak için kendimi zor zapt ettiğimi bilseydi anlatacağı şeyleri kesinlikle bu kadar yayarak anlatmazdı.

"Bütün gece bilgisayar başındaydım ve sanırım işimize yarayacak bir şey buldum." Telefonunu çıkardı ve ekranı açarak bana doğru uzattı. "Anlaşılan Seyit Varol'un bu akşam randevusu var." Dedi. Telefonun ekranını inceledim. Ekranda bir numaranın telefon mesajlarının fotoğrafı vardı. Fotoğrafta yazanlara göre; bu akşam saat yedide, bir balık restoranına Seyit Varol adına rezervasyon yapılmıştı.

"Bunu nasıl buldun?" Derken, telefonu yanımda oturan Duman'a uzattım.

"Seyit Varol'un asistanını bulup telefonunu hackledim." Dediğinde, yüzünde gururlu bir ifade vardı.

"Aranızda işe yarayan birinin olmasına sevindim." Dedi Duman. Kurduğu cümlenin altındaki gizli imayı tabi ki anlamıştım. Cevap verme gereksinimi duymayarak susmayı tercih ettim. Tartışmak her ne kadar çekici gelse de kendimi tutum. Tuhaf bir şekilde onunla zıtlaşmak hoşuma gitmeye başlamıştı. İlk gün hissettiğim hoşnutsuzluk hissi gitgide yok oldu.

Her şeyden habersiz olan Alina, konuşmalarımızı dinlemekten sıkılmış olacak ki merakla araya girdi. "Seyit Varol kim?" Bakışları çekingen ve merak doluydu. Sanki üstüne vazife olmayan bir şeyi kurcalayan çocuk gibi mahcup ve masumdu.

"Senin peşindeki kişi." Pi sayısı çenesini tutamayan biriydi ve her zaman yersiz konuşurdu. Pilicin irkildiğini hissettim. Korktuğunu nefes alışından ve gerilen vücudundan anladım.

"Ona bir şey mi yapacaksınız?"

"Bu düşünce seni rahatsız mı etti?" Duman'ın buz gibi sesi odaya dağılıp hepimizin gerilmesini sağladı. Sesindeki şüpheyi benden başka kimse fark edememişti.

"Hayır, sadece anlamaya çalışıyorum. Onu tanımıyorum bile, üstelik benim peşimdeyken neden başına bir şey gelmesi beni rahatsız etsin ki?  Ben, sadece korkuyorum." Alina cümlelerini art arda sıralarken panikle yerinde kıpırdandı ve ürkek bakışlarını üçümüzün üzerinde gezdirdi. Hareketleri, ses tonu ve bakışları korktuğunu gösteren kanıtlardı. Duman da ikna olmuşçasına üstelemeyi bırakıp gevşeyen yüzünü bana çevirdi. "Gidip mekânı kontrol edeceğim." Dedi.

"Seninle gelmemi ister misin?"

"Hayır. Hemen oraya gitmeyeceğim zaten, ondan önce uğramam gereken bir yer var." Bakışlarını usulca Alina'ya kaydırdı. "Burada kalıp güvende olduğundan emin ol. Gerisini ben hallederim." Dedi. Daha sonra keskin bakışları Meriç'i hedef aldı ve kafasıyla Meriç'i gösterirken "Birinin numarasını versem, nerede olduğunu bulabilir misin?" Pi sayısı önce şaşkınca baka kaldı sonra da kendini toparlayarak kafasını hızlıca salladı ve sırt çantasından bilgisayarını çıkardı. Duman çoktan yerinden kalkıp Meriç'in yanına geçmişti. Merakla ikisini izledim. Kendimce var sayımlar yapmak yerine, merakımı gidermek amaçlı aklımdakini dile getirdim.

"Kimin numarası?"

"Seyit'in korumasının numarası." Dedikten sonra, meraklı gözlerle kendisine bakan Meriç'e numarayı söyledi. Ortamda kısa süreli sessizlik oluştu. İçimde peyda olan hayranlık, konuşmamı engellerken sadece izlemekle yetindim. Dikkatli, zeki ve özverili bir kadındı. Ona daha fazla maruz kaldıkça güçlü yönlerinin farkına varıyor ve her ne kadar kendisine karşı negatif duygular beslesem de takdirimi kazanmayı başarıyordu. Hayır, hırsımın ya da kinimin düşüncelerime karanlık gibi çökmesine izin vermeyecektim. Onu alt etmek istiyordum ancak bunu, onu gözümde küçültüp güçlü yanlarını yadsıyarak yapamazdım. Benim için takdir edilmesi gereken şeyler, her zaman takdir edilmelidir.