Saklı Cehennem/ Tom Marvolo Riddle

8. Bölüm: Esir

𝑴𝒆𝒅𝒚𝒂 𝑻𝒐𝒎 𝑴𝒂𝒓𝒗𝒐𝒍𝒐 𝑹𝒊𝒅𝒅𝒍𝒆

Gözlerimi hafif bir şekilde açtım. Doğrulup etrafıma baktım. Yattığım yatak siyah çarşaf ve yorgandan oluşuyordu. Üstüme örtülen yorganı çektim. Oda siyah eşyalardan oluşuyordu. İç karartıcı gibiydi ama açık olan camlar bunu engelliyordu.

Elimi başıma koydum. Hatırlamaya çalıştım.

Beni tutan iki kol ve karanlık. Ses.

"Kendimi korumam gerek. "

Kafamdaki parçalar yavaş yavaş yerine oturuyordu. Beni buraya o getirmişti.

Ayağa kalkmaya çalıştım ancak halsizliğim yüzünden geri oturdum.

Olağan gücüm ile bağırdım.

"Ne kadar da misafirperversin! "

"Bağırman yankıdan başka bir şey yapmadı. "

Kapıdan girerken söyledi bunu.

"Uyandın demek. Hiç uyanmazsın sanıyordum. "

"Sadece bir kaç saat. "

"Değil. Seni buraya sabah getirdim. Akşam oldu bile. "

"Seni ifşa etmedim, sana zararım yok neden ben? "

Yavaşça bana yaklaştı.

"Hortkuluk bağımı öylece ortada bırakamazdım değil mi? "

"Neyden bahsediyorsun? "

"Seni bir nevi Hortkuluğa bağladım böylece asıl hortkuluk yok olsa bile sen yaşayacaksın ve hiçbir şekilde zarar görmeyeceğim. "

Role devam etmeliydim.

"Ne!? Senin için kılımı bile kıpırtdatmam ve sen benim kaderim ile mi oynadın? "

"Aslında eninde sonunda bana katılacaktın. Bağ buna vesile oldu. "

"Ne? "

Benden habersiz neler oluyor?

"Bir kehanet var. "

"Ne kehaneti? "

"Saf olan engereğe katıldığı zaman karanlık işte o zaman yükselecek. Kimse ona engel olamayacak. "

"Demek bu yüzden... Bu yüzden bana yalvardın... O yüzden sırrını öğrenmemi sağladın... "

"Doğru. O gece bilerek toplantı yaptım. Senin dışarda olduğunu biliyordum. Sen tam kapı önünden geçerken sessizlik büyüsünün sınırlarını genişlettim. Böylece her şeyi öğrendin. "

Sessiz kaldım. Kendi bu oyunun şahı olabilirdi Ama vezirler de onlar gibiydi. Kurnaz ve hırslı.

Bağ olayını önceden bildiğimi söylemedim.

"Şimdi sana tekrar teklifimi sunuyorum. Bana katıl Merida. "

Başımı salladım.

"Kabul ediyorum. "

Katılmamak için çırpındığım kişiye katılıyorum. Çok ironik.

"Güzel. Sana kararlar değişir demiştim Merida. Kolunu uzat. "

Karanlık işaret mi?

"Karanlık işaret mi? "

"Evet. Buna hak kazandın. Kolunu uzat. "

Yavaşça tişörtün kolunu çevirdim. Asası ile koluma bastırdı. Yanma gibi bir acı hissettim. Gözümü kapattım. Kolumu geri kapattım.

"Şimdi uyu. Yarın geçmiş ile ilgili bir yolculuk yapacağız. "

Geçmiş? Tuhaf. Yatağa yattım. Gerçi uyuyabileceğim hakkında bir fikrim yoktu.

Ah Riddle.