Dabi - Morderca, czy jak go inni nazywają - złoczyńca. Czemu jego los musi prowadzić go nieustannie do śmierci?
Właśnie tego próbuje uniknąć Anabel. Jest gotowa poświęcić się nie dla ludzi tak jak robią to bohaterowie, ale dla złoczyńców - ludzi kt...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
OSTRZEŻENIE !Występują przekleństwa!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Od tamtego zdarzenia zamieszkałam u Endeavor'a. Minęło pięć lat. Mój dar się rozwinął, czy to dobrze? Raczej nie. Enji ani nikt z jego rodziny nie wie o tym co nadal przechodzę. Jedyne co wiedzą to o minimalnej kontroli światła, którą wykorzystywałam do pracy.
Przez pewien byłam bohaterką, którą nie interesuje to czy ludzie umrą czy nie i tak widzę ich los, a losu się nie odmieni.
- Co mamy dzisiaj na śniadanie, Fuyumi? - zapytałam - Już podaję, dzisiaj smażone jajko.- odpowiedziała jak zawsze radosna córka Todorokich - Podano do stołu. - Smacznego - powiedziałam wszystkim siedzącym przy stole. Przy którym siedzieli: Shoto, Natsumo i Fuyumi. Enji jak zawsze o siódmej już był w pracy. Ja natomiast dzisiaj miałam iść do U.A z Shoto. Aizawa prosił abym przyszła, mówił, że ma ważną sprawę. Jeśli mam być szczera to mało mnie ona obchodziła. (Jak większość rzeczy.)
Shoto oprowadził mnie po szkole (odciągaliśmy w czasie spotkanie z Aizawą tak długo jak tylko było to możliwe). Niestety po dzwonku Aizawa nas znalazł. Shoto poszedł na lekcje, a ja musiałam zostać z wychowawcą.
- Chodź musimy porozmawiać - powiedział i zaciągnął mnie do akademika 1A
- O co chodzi, Aizawa-sensei? - Wiesz już, że złapaliśmy All For One, ale potrzebujemy twojej pomocy w walce z frontem wyzwolenia, do którego dołączyła się w tym roku liga. Twój dar się nam przyda. W końcu potrafisz kontrolować światło. - Naprostuję coś. Potrafię kontrolować światło w bardzo małym stopniu. I, że niby to ja mam wam pomóc? - Tak, kwestia tylko czy dasz radę. Podobno oddałaś licencję bohatera, ale chcą ci ją zwrócić za pomoc. - W takim razie nie zgadzam się. Nie chce mi się walczyć, radźcie sobie sami. - Anabel, oni mają o wiele więcej ludzi niż my, potrzebujemy każdego. - Aizawa, nie nazywają mnie po imieniu. Po za tym powiedzia.... - nie zdążyłam nawet skończyć bo za mną stanął Enji i mi przerwał. - A jeśli ja cię poproszę o pomoc? - zapytał - Nie. Tak jak mówiłam. Nie walczę z ligą. - powiedziałam I wyszłam z budynku z nerwami. Nie chciałam urazić go, ale mam dość ratowania idiotów.
