Şeytanla Anlaşma

Kolye

Gerçekten de bir kolyeydi.Kolyeyi yerden kaldırıp incelemeye başladım.Simsiyah bir şeydi ,yanlarında iki gri yılan veya ejderha benzeri şeyler ve ortasında siyah zümrüt gibi bir şey vardı ve üstünde de bir yazı vardı.Hangi dildeydi bu , türkçe olmadığı kesindi.Yabancı bir dildeydi,japoncamı acaba diye düşündüm ama fazla üzerinde durmadım. Kolyeye biraz bakınca ilk başta pek güzel görünmeyen şey güzel gelmişti hatta sanırım bugün başıma gelen en iyi şey bu kolyeydi. Acaba alsammı diye düşündüm ama başkasının olmalıydı "Alamamam"dedim kendi kendime ama zaten bir daha nasıl bulabilrdiki hem kolyeye bakınca kolyenin demir kısımları hafiften paslanmış gibiydi sanırsam bayağıdır buralardaydı sonra karar verdim alıyordum sonuçta o beni o kadar düşürmüştü. Bu düşüncelerle kolyeyi silip boynuma taktım bu sırada yağmur daha da hızlanmaya başlamıştı bende hemen kalkıp eve doğru koşmaya başladım.(kolye,merak eden olursa)

(Zaman atlaması)
"Sonunda" kapıyı açarken söyledim sonunda eve varabilmiştim.İçeri girer girmez banyoya yöneldim, iç çamaşırlarıma kadar ıslanmıştım tam banyoya girecekken kolyeyi hatırladım hemen boynumdan çıkarıp masanın üstüne koydum ve banyoya girdim.
(Zaman atlamsı)
Banyomu yaptıktan sonra bornozumu giyip yatak odasına yöneldim ,hemen üstümü değiştirip kolyemi taktıp ve çalışma odama yöneldim. Masama otururken bugünü düşündüm Çin'in bana hakaretlerini , Rusya'nın tutumunu ve en önemlisi kardeşimi onu yine kurtaramamıştım yeni bir plana ihtiyacım vardı onu kurtarıcaktım her ne olursa olsun.Bu hırsımla masama gömüldüm ve yeni bir plan yapmaya başladım.

(Zaman atlaması)

"Olmuyor!!!" Sinir, hayal kırıklığı ve üzüntüyle bütün kağıtları masamdan atarken söyledim. 5. kahvemi içiyordum, saat 2 'ye geliyordu ve  her yer buruşturulup yere atılmış kağıtlarla doluydu."Hiç bir işe yaramıyor!" bunu bir hiçlikle söylemiştim. Çünkü elimde olan buydu bir hiçlik elimde hiç bir şey yoktu.Hiç bir şey yapamıyordum.Hangi planı yapsam önüme ya o pislik (Çin)ya o güneş gözlüğü (Amerika) ya da satıcı,hain  (Rusya) çıkıyordu. Ne yapmalıyım?,Nasıl kardeşimi kurtarabilirim?, Kardeşimi kurtarabilirmiyimdim? ya kardeşimi kurtaramazsam.Bu düşüncelerle yaptığım son planı da yırtıp attım.Oda tekrar sessizliğe gömüldü. Bense tepkisiz ve boş gözlerle, elim bomboş şekilde duvara. Gecenin sessizliğiyle önümdeki duvara  boş gözlerle bakıyordum elimde yine koskocaman bir HİÇ vardı, tüm planlarım tükenmişti yine ve yine."Neden,neden bunlar bizi buluyor?!" Acıyla dişlerimi sıkarak ellerimi başımın arasına alıp eğilirken söyledim.Ve  aklıma yine kardeşim geldi gözyaşlarım akmaya başladı yine ağlıyordum ,gerçekten zavallıydım!  "Kardeşimi asla kurtaramıycam..."  diye içimden sayıklıyordum ki bir sesle aniden irkilip başımı kaldırdım.Masamdaki su bardağı yere düşmüştü,yerdeki bardağa baktım ellim mi çarpmıştı ama hiç bir şey hissetmemiştim ki yoksaa başka bir şey mi ... "Saçmalama Türkiye"deyip kafamdaki saçma düşünceleri uzaklaştırdım. Bugünlük çok fazla yoruldum "S-Sanırım bugünlük bu kadar yeter saat geç olamaya başladı yarın daha erken kalkıp yeni planlar düşünmeye başlarım ama sanırım şimdilik uyusam  iyi olacak" deyip gözyaşlarımı kolumla sildikten sonra yerdeki bardağı aldım ve koltuktan kalkıp yatak odam yöneldim hemen pijamaları mı giyip yatağıma girdim. Ama bir türlü rahat edemiyordum hala kardeşim aklımdaydı ve...ve o bardakla birlikte gelen garip his.
3. Kişi Bakış Açısı
Türkiye daha fazla dayanamadı yarın erken kalkması lazımdı ve erken kalkmak için uykuya ihtiyacı vardı  bu yüzden biraz söylenerek de olsa yataktan doğrulup komidinin çekmecisini açtı ve bir tane uyku hapı alıp ağzına attı suyuda içtikten sonra tekrar yatağa girip yan yatıp yorganı üstüne attı ve uykunun huzurlu kollarına kendini bıraktı.Tüm bu zaman boyunca karanlığın içinden gülümseyerek onu izleyen gölgeyi fark etmeden.