XII

3 2 0
                                    

Chapter 12

"KUYA!"

"What happened?!"

"Nagkakagulo na ang lahat!"

Naiinis akong napakuyom ang kamay dahil sa narinig. Fuck! Bwesit! Bwesit! Hindi pwedeng masira ang plano ko, dahil lang sa Vhalerie na 'yan!

Hindi ako makakapayag na siya lang ang makasisira sa matagal ko ng plinaplano. Ngunit gano'n na lang ang pag didiwang ng puso ko ng makita ko kong sino ang sumusubok na tugisin ako... Tita.

I smirked, mukhang swineswerte ka nga naman.

"Well, well, well... Mahal kong pamangkin, ikinagagalak kong ika'y aking makita." magiliw itong nakangiti sa akin. Ngunit batid kong hindi iyon tunay.

"Oh tita, my pleasure to meet me." bati ko rito. Bahagya ko pang iniyuko ang aking ulo para sa pagpapakita ng pag galang. Ngunit alam kong naiinis na ito sa aking inaasal kahit wala paman akong ginagawa.

Naka tayo ako mula sa pagkakaupo sa aking trono rito sa bulwagan. Habang ang lahat ay nagsisitugisan na't alam ko na sa umpisa pa lang... na ang babaeng nasa harapan ko ang siyang nag umpisa.

"Oh... nakakamangha na hindi ka ata balisa ihijo." nakangisi ito. Bago ipinalibot nito ang tingin sa malawak na bulwagan habang ako'y pinagmamasdan lamang siyang pinag titignan ang aming mga alagad na nag papatayan.

"Hindi mo ba nakikita?" Ibinalik nito ang tingin sa akin. "Halos magkamatayan na ang lahat... At ikaw... Ikaw na nakaupo lamang sa trono. Anong klaseng susunod na pinuno ng mga bampira ang maghahari kong pinapanood mo lamang ang iyong mga sakop na namamatay?" nakangisi ngunit mapang ngutya nitong sabi.

Imbis na mainis ay napangiti na lamang ako ng nakaloloko na siyang pag ka inis ng mukha nito. "Tita... I know... ginagawa mo ang lahat ng 'to dahil... dahil gusto mong ikaw ang mag pamahala ng lahat... tama ho ba?" tanong ko habang nakangisi.

Halos umusok naman ang ilong nito dahil sa aking pinakitang asal. "Aba—"

"And first of all, don't questioning my trone. Wala kang pakialam sa kong ano ang gusto ko at hindi!"

"You... you don't have respect to your Auntie—" I cut him

"How do I respect you if una pa lang hindi na kagalang-galang ang ipinapakita mo." ani ko. "And you don't have rights to act like that habang nandito ka sa sinasakupan ko. At baka nakakalimutan mo.... Anak ako ng hari at maari kong patalsikin ka bilang reyna ng mga lobo." dugtong ko pa.

At dahil sa sinabi ko ay galit itong nag bago ng anyo sa pagiging itim na lobo. Napangisi ako. "Oh, so hinahamon mo talaga ako?"

Ngunit gano'n na lamang ang pangyayari ng talunin nito ang pagitan namin ngunit nakangisi lamang ako at mabilis na nakailag gamit ang mga kakayahan naming mga bampira.

"Tsk... Tita huwag ka na kasing mag aksaya pa ng lakas—"

"Kuya!!"

Kasabay nang pag sigaw ng aking kapatid ay mabilis na tumakbo palapit sa akin ang itim na lobo kaya hindi ko na ito ipinagod pa at wala sa segundong mabilis akong nakalapit rito at kasabay ng malakas nang pag tulak ko sa lobo.

Nice...

Dahil sa lakas ay tumama iyon sa pader. Ngunit gano'n na lang ang pag-irap ko ng marinig ko ang nakakairita kong kapatid.

"Kuya! Puro ka salita. Mamatay ka na nga lahat-lahat puro ka pa rin—"

"CAN YOU PLEASE SHUT UP, LUIS!!" at dahil sa inis ay mabilis akong pumunta sa lobong nakahilata pa dahil sa pagkakatama sa pader, binuhat ko ito at walang pasabing malaks kong ibinato sa iba pang bahagi ng bulwagan.

Dangerous Midnight Vampire LoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon