V

5 1 0
                                    

Chapter 5

WARNING! READ AT YOUR OWN RISK.
R-18

GABI na at papauwi na ako ngayon. Balak ko sanang mag lakad, walang lang gusto ko lang. Alas diyes na ng gabi, alas nuebe natapos ang klase namin sa History kaya napa late ang aming uwi.

Wala na ring masiyadong estudyante rito, pag labas na pag labas ko kasi sa class namin ay dumiretso na ako sa café ng univ dahil mahigit 7 hours akong walang kain. Ang last ko kasing kain pa ay alas dos pa ng hapon, natutuwa nga ako dahil ngayon lang ako naka kita ng café sa univ na 24/7 na naka bukas.

Gusto kong maglakad ngayon, ewan hindi ko maintindihan ang sarili ko kong bakit gustong-gusto ko mag lakad ngayon pakiramdam ko kasi kahit sa ganitong oras ay ligtas akong makaka uwi sa amin. At kanina pako tinutudyo ng sarili sa klase palang na maglakad pag uuwi na 'ko.

Habang papalabas pa lamang ako ng gate ng univ ay may nakita akong kotse na pamilyar sa akin. I don't know but that car really familiar to me hindi ko lang talaga maalala.

Nagkibit-balikat na lamang ako at tuloy-tuloy sa paglabas ngunit ganoon na lang akong napahinto sa gulat dahil sa lalaking lumabas mula sa toyota nitong kulay itim.

Red...

"What are you doing here?" tanong ko rito ng makita siya na masayang papalapit.

Napahinto naman ito dahil siguro sa sinabi ko at humawak pa sa puso na kungare nasasaktan.

"Ouch, grabe ka naman hindi ba pwedeng your future husband just wants to pick you up." aniya.

Inirapan at inilangan ko naman ito. "Fine. Bat ba ang rupok ko sa'yo?" Naiirita kong sabi. He chuckled while opening the shutgun seat door to me. Wala naman akong nagawa dahil iba ang dating nitong lalaki sa akin.

"Hmp! You using your charm to me ha," nagtatampo kong saad. Muli ko na namang narinig ulit ang tawa nito. That chuckled... was so soft to my ear.

"Pardon, Mrs. Santos." naloloko nitong sabi habang nakatuon sa daan. Inirapan ko naman uli ito at hinampas sa braso at ang loko tumawa pa imbis umaray sa sakit.

Paano ba naman kasi ang tigas—Alyana mahiya ka nga!

Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko kaya nag iwas ako ng tingin rito. Tumingin na lamang ako sa bintana sa gilid ko habang kagat ang labi.

"Oh bakit na pipe ka ata diyan?" tawa-tawa nitong sabi. Mas lalo ko tuloy naramdaman ang pag iinit ng aking pisngi.

Mrs daw kuno. H-hindi ko alam kong bakit pa ako hindi na sasanay eh sa halos araw-araw na nasabi niya sa akin 'yan.

"Ano—"

"Red umayos ka nga!" Napapadasal na lang ako na sana malapit na kami sa bahay. Feeling ko mas lalo akong napapahiya rito. Alam niya kasi kong paano ako patahimikin diyan pa lang sa pagsasalita niya.

"Asus, sabihin mo lang hindi ka pa rin sanay na tawagin kitang—"

"Red ihinto mo na nandito na tayo!" Pagpuputol ko rito. Naestatwa naman ito kaya kinuha ko ang pagkakataong buksan ang pinto ng shut gun seat at hindi na nag paalam rito.

Dali-dali akong pumasok sa gate namin at isinarado na ito. Napabuga naman ako ng malalim na hangin. Napasapo ako sa aking dibdib ng maramdamang timitibok ng mabilis ang puso ko. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti, kalokohan talaga ng lalaking iyon.

Nang makapasok sa bahay ay nakapatay na lahat ng ilaw. Mukhang natutulog na sila.

Hindi na ako nag abala pang buksan ang ilaw dahil wala na akong balak pang bumaba. Alas  diyes na rin kasi ng gabi at siguradong tulog na sila Mama at Papa.

Dangerous Midnight Vampire LoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon