မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည့္အခါ ေခါင္းက ရီေဝေဝမူးေနတာကို သိလိုက္၏။ ျဖဴေဖ်ာ့ေသာ အလင္းေရာင္က ႐ုတ္တရက္ တိုးဝင္လာ၍ မက္သ႐ူး မ်က္လုံးကို ျပန္ပိတ္လိုက္မိ၏။ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ ေနရာက သူႏွင့္ ရင္းႏွီးမေန။
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မွ မေန႔က ဂ်ီဝန္းဟၽြန္းႏွင့္ အတူတူ ေသာက္ခဲ့တာကို သတိရသည္။ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း ဘာေတြ ေျပာခဲ့မွန္း မမွတ္မိ။ ေနပါဦး သူ ဘယ္လိုလုပ္ အိပ္ရာေပၚေရာက္လာခဲ့တာလဲ။
"မက္သ႐ူး နိုးၿပီလား"
သူ အျပင္ထြက္လာေတာ့ မနက္စာ ျပင္ေနပုံရသည့္ ဂ်ီဝန္းကို မီးဖိုခန္းထဲမွာ ေတြ႕ရသည္။ ဆြယ္တာအကၤ်ီ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကို ေဘာင္းဘီရွည္အေပ်ာ့သားႏွင့္ တြဲဝတ္ထားသည့္ ဂ်ီဝန္းဟၽြန္းက အေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ မနက္ခင္းမွာ ဂ်ီဝန္းကို ျမင္လိုက္ရတာကၾကည္လင္လန္းဆန္းစရာ။
တြန့္ေကြးသြားေသာ ဂ်ီဝန္း၏ အျပဳံးကို ေငးရင္း မက္သ႐ူး မေန႔ညက အိပ္မက္ကို သတိရၿပီး ရယ္ခ်င္စြာ ျပဳံးမိသြားသည္။ ဂ်ီဝန္း၏ ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားက သူ႔ ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားႏွင့္ ထိကပ္သြားသည္ဆိုေသာ အိပ္မက္မ်ိဳးက မျဖစ္နိုင္စရာေကာင္းလွသည္။ သူ သိပ္ မူးသြားခဲ့တာပဲ။
"အမူးေၿပ စြပ္ျပဳတ္ ျပဳတ္ထားတယ္၊ လာေသာက္ဦး"
"ဒီေန႔ schedule ရွိတာလား ဂ်ီဝန္းဟၽြန္း"
"ရွိတယ္ ေန႔လယ္မွ"
သူ႔အၾကည့္ကို လႊဲဖယ္ရင္း ဂ်ီဝန္းက ေျဖသည္။
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေန႔ အားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အိမ္ျပန္ရမွာ၊ အိမ္ကလူေတြနဲ႔ တစ္ပတ္တစ္ခါ ညေနစာ အတူတူစားရတယ္ေလ"
သူက ရင္းႏွီးသြားေအာင္ ေျပာလိုက္ေပမဲ့ဂ်ီဝန္းက ဘာမွတ္ခ်က္မွ မေပးပါ။ ေကာ္ဖီကိုသာ ဆက္ေဖ်ာ္ေနသည္။
"ဒါဆို ဂ်ီဝန္းဟၽြန္းက ဟၽြန္းနဲ႔ သိတယ္လား၊ ဟၽြန္းဆိုတာက ဟန္ဘင္းဟၽြန္းကို ေျပာတာပါ"
"သိတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ အိပ္ခန္းထဲထိ ဂ်ီဝန္းဟၽြန္း လိုက္ပို႔ေပးတာလား"
YOU ARE READING
Unpredictable Fate
Fanfictionအဖက်ဖက်က ဖိအားတွေများပြီး ပျော်ရွှင်စရာ ကင်းမဲ့နေတဲ့ နာမည်ကြီး မင်းသား ဂင်ဂျီဝန်းရဲ့ ဘဝထဲကို ဆော့ခ်မက်သရူးဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တဲ့အခါ
