KABANATA 10

15 2 5
                                    

KABANATA 10

Naalipungatan ako sa pagkakatulog at nakita kong naka on call pa rin kami. Iyon nga lang ay naka off camera na siya.

Fuck! I fell asleep while we are watching!

I was panicking when I heard a sound from my laptop. Doon ko lamang napansin na he is playing a lullaby songs! Like a whole playlist!! Naka share screen iyon at nagp-play.

My heart melt because of that. Hindi niya ako iniwan sa meet and he even played a lullaby song for me. Oh, Lord. What I have done in my past life to experience this. I'm thankful!

Tumayo ako para kuhanin ang diary ko at bumalik din agad para doon na lang ako magsusulat sa bed table.

Dear Heaven,

Is this real?!? If this is a dream, please don't wake me up. I wanna stay here forever. I'm super thankful to every good and bad things I am experiencing right now. Please be good to me always... I want this man to stay with me for the rest of my life... thank you so much, heaven. I'll forever be thankful...

After I wrote that, I close my diary at umayos na ng higa. Hindi din ako umalis sa meet at hinayaan lang rin na nakabukas ang camera ko. Para may magandang mukhang bubungad sa kaniya bukas, duh!

Minsan talaga hindi ko na alam kung saan ko ba nakukuha itong kakapalan ng mukha ko. Pero bahala na. Binigay sa akin 'to ni God, dapat ko lang na ipagmalaki, lol!

Gustong gusto ko na matulog ngunit gising na gising pa rin ang diwa ko. Para akong nakalutang ngayon. Para akong nananaginip at hindi makapaniwala sa mga nangyayari sa akin ngayon.

I face my laptop to see the playing lullaby song with his account profile. Sayang nga lang at hindi ito nag bukas ng kaniyang camera. Ang sarap niya sigurong titigan kapag tulog.

Ano ba iyang mga naiisip mo, Aleah?! Hindi mo nga alam kung gusto ka rin niya. Malay mo 'yong pagtrato niya sa iyo, ganoon niya tratuhin ang lahat ng taong malapit sa kaniya o kakilala niya.

I was really planning to confess but, I don't know how to start. I mean, I don't know how to say it. Should I confess to him in person or it's okay to confess to him through chat? I don't know, this is my first time...

Ang daming paano ang nasa isip ko. Gulong gulo ako pero gustong gusto ko iyong nararamdaman ko ngayon. Para kasing ang espesiyal ng ganitong feeling. Kahit pa hindi kayo fully magkakilala at hindi pa kayo nagkikita sa personal ay iba 'yong feeling na nararamdaman ko sa kaniya parang ayoko na itong mabago at kada pagpatak ng oras ay mas lumalalim iyon...

"Try to sleep again..." nanlaki ang mga mata ko nang biglang magsalita si Rics!

Hindi ko alam kung nananaginip lang ba ako o kulang na kulang na ako sa tulog pero the moment he open his camera, that's when I realized that this isn't a dream.

"Hindi ka pa natutulog?" kahit nahihiya ay naitanong ko iyon ng diretso sa kaniya.

"I was asleep pero naalipungatan ako and I saw you na gising ka na. You should try sleeping again, it's three in the morning palang." he said with his so manly voice.

"I was actually trying to sleep but I couldn't." I pout, yes I fucking pout!! Hindi ko naman ito ginagawa noon!

"Should we change the lullaby playlist?" He asked me seriously like he is really helping me to sleep.

I nooded like a kitten. He smiled tapos nag play na siya ng bagong playlist.

"Like it?" tanong niya pero umiling ako. Masyado kase iyong jolly para mapatulog ako.

I think he played five playlist until I finally decided to choose a playlist the he will play.

I choose the one clam and relaxing playlist. A piano intrumental.

It did really help me to sleep.

We decided to stay on the meet. Hindi na siya nag off ng kaniya camera. Hindi ko siya mapagasdan at matitigan ng matagal dahil nakatingin siya sa akin at binabantayan akong matulog.

Siya tuloy itong mas natititigan ako, eh gusto ko nga ako ang tititig sa kaniya!

Kinabukasan, pagkagising ko ay nakita ko agad ang screen ng laptop ko ngunit naka off camera na si Rics. I think he is getting ready to start his day.

Mabuti na nga lang at nag suspend ng klase ngayon dahil nag signal number two dito sa lugar namin. Sobrang lakas nga ng ulan sa labas. Mabuti nalang at tahimik dito sa kwarto ko ang tanging maririnig mo lang ay ang mga patak ng ulan na tumatama sa bintana ko.

Bumangon ako at hinayaan pa rin ang camera kong nakabukas. Nagpunta ako ng banyo para maghilamos at magsipilyo. Pagkatapos no'n ay nagulat akong nasa screen na siya.

"Good morning." bati niya with a big smile on his face.

I smiled back "Good morning..." nahihiya la rin talaga ako sa kaniya. "Any plans for today?" Nakangiting tanong ko sa kaniya.

"Yup! We have training today." He answered.

"But it's raining heavily, tutuloy ka pa rin?"

"Yes. Hindi ito pwedeng ipagpaliban dahil malapit na ang game namin." sagot niya at inayos ang sarili sa pagkaka-upo.

"Okay. Be careful and take care. Always remember what I always say, alright?" I said like a mother.

"Yes, mom..." he said lazily at umirap pa ang gago!

"Anong mom? I'm not your mother!" I said getting a little annoyed. Para ko namang inaagawan ng pwesto ang mama niya sa buhay niya kung pwede namang love nalang hindi mom ang itawag sakin! Tsk!

He laughed so hard while looking at my annoyed face. Talagang happy pa siya na naiinis niya ako ngayon, ah.

"Rics, I'm serious" he stop laughing and look at me with his guilty kitten eyes.

Hindi mo ako mauuto mo ako... lol!

"You should bring an umbrella, towel, extra shirt and short, water of course stay hydrated and most importantly, medicine. Mahirap na baka magka sakit ka." Bilin ko sa kaniya at nakita ko naman itong nakikinig sa akin na parang bata.

"Rics—" he cut me off.

"Yes, I know—" he was about to say something but I cut him off.

"I'm serious!"nasabi ko nalang

"Seryoso din naman ako, ah."

———

Dear HeavenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon