Dear Heaven

KABANATA 07

KABANATA 07

After that ng ready for bed na ako at natulog na dahil alam kong wala na akong hinihintay at malamang sa malamang ay tulog na iyon. Naiintindihan ko naman dahil pagod siya galing training.

I don't get it why it makes me sad when in the first place I was the one who told him to rest and sleep. Arrghhh! Ang gulo mo, Aleah.

Hindi ako masyadong pinatulog ng mga thoughts ko kagabi. Marami akong tanong. Kung kumain ba siya bago matulog, kung natutulog ba talaga sa ngayon o hindi. Ang dami, halo halo lahat sa utak ko ang mga ito.

3 : 10

Pagtingin ko sa orasan ay iyon na ang nakita ko. I panicked. I didn't know na ganito ako kalala mag overthink!

I don't know what to do! Pagulong-gulong na ako sa kama ko. Binaliktad ko na rin ang unan ko. Nagbilang na rin ako ng mga tupa sa isip ko, kaso wala pa rin. Hindi talaga siya matanggal sa isip ko.

Ayoko na isipin dahil unang una wala namang kami. Ano naman kung meron siyag iba? Ano naman kung hindi niya ako magugustuhan?

Arrghhh!! I hate life!

Hindi ko na alam kung anong oras ako nakatulog pero paggising ko ay tirik na tirik na ang araw sa labas.

Agad akong napabalikwas ng bangon dahil nakita ko ang oras.

1:25 PM

Shit! What time did I slept? Chineck ko ang phone ko and I saw;

53 unread messages
63 unread chats
42 missed calls

All from Alaric!!!

I immediately call him. It's not what he think it is. Shit! Baka akala nito nagagalit ako.

Ano naman kung magalit ako? Ano ba kami?

I dialed his number and isang ring palang no'n ay sinagot niya na agad.

"Hello..." I said very carefully. I'm so nervous for unknown reasons...

"Why aren't you answering my chats and calls?" bungad niya sa akin. Halata sa tono niya na medyo naiinis.

"I'm sorry... I just woke up like as in ngayon lang ako nagising. I'm sorry talaga." I sincerely apologized to him over and over again but I didn't get an answer.

"I waited for you last night..." dagdag ko.

Narinig ko ang pagsinghap niya sa kabilang linya.

"I'm sorry. Nakatulog na ako habang hinihintay ka kagabi." He said.

"It's okay. I know you're tired. Sabi ko naman kase sa 'yo diba? Magpahinga ka na alam kong pagod ka kagabi." I stop myself from saying more kase para akong nanay na pinapagalitan siya.

Nang wala akong natanggap na sagot sa kaniya at nagsalita muli ako. "Sige na. Kakain muna ako. Rest again if you want for sure wala kang training ngayon 'cause it's sunday." paalam ko sa kaniya.

Hindi ko na siya hinintay sumagot at binaba na ang tawag. Inaamin ko na medyo nagtatampo ako. Hindi ko lang talaga masabi kasi wala naman kaming relasyon sa isa't isa.

Buntong hininga akong bumangon at bumaba na para kumain. Mabuti na nga lang at hindi ako pinagalitan ni manang. Kaunti lang rin ang nakain ko dahil nawalan na rin naman ako ng gana.

Hindi na siya nag message sa 'kin after that. Doon ako nanlumo ng sobra. Hindi niya man lang ba naisip yung nararamdaman ko?

Of course, hindi! We are not on that page of our relationship. We are just talking for two months now.

Nagpunta nalang ako sa study table ko at doon gumawa ng mga kailangan kong gawin. Kaunti lang naman iyon tapos magbabasa lang ako to freshen up my mind for tomorrow.

Lumipas ang ilang oras ay hindi talaga siya nagparamdam. Gusto kong umiyak pero wala naman akong karapatan na mag demand ng oras niya.

"Aleah, may order ka ba? Hinahanap ka kase sa baba. Ikaw daw dapat ang kumuha no'n" ani manang matapos kumatok sa pintuan ng kwarto ko.

Nagtaka ako dahil wala naman akong ino-order. Hindi ko nalang sinagot si manang at binaba nalang yung rider na naghihintay sa labas.

"Hello, kuya." Bati ko sa kaniya.

"Ma'am Aleah po?" Tanong niya at tumango naman ako.

Inabot niya sakin ang box kaya kinuha ko naman iyon. "Kanino po ito galing?" Takang tanong ko.

"Kay Sir Alaric po, ma'am." the moment he said that, my heart skipped a beat!

Shit! Is this really from him??!

"Thank you po!" Nasabi ko nalang at dali daling pumasok sa loob.

"Order mo ba iyan, Aleah?" Salubong sa akin ni manang.

"A-Ah opo, manang." Mabilis na sagot ko at umakyat na patungong kwarto.

All this time na wala siyang paramdam ay may binabalak pala siya?!

Hindi ko alam kung paano ko sisimulang buksan ang kahon. Ordinaryong box lang iyon at mapag kakamalan mo talagang package lang na order from online shop. Well, maayos naman ito hindi katulad nung iba na may dent yung boxes nila.

I open my phone hoping for him to text or call me but, nothing cam up.

Should I open it?? Kinakabahan talaga ako. Mamaya he's just playing pranks on me. Kapag gano'n ay baka masapak at mablock ko siya sa lahat ng social media!

Kumuha ako ng mini cutter at unti unti iyong binuksan.

When I finally open it, I saw a medium size purple stuff toy inside!

Agad nagliwanag ang mga mata ko dahil dito. He remembers that my favorite color is purple!!!

Matagal kong tinitigan ang stuff toy. Gustong gusto ko iyong yakapin ng mahigpit na mahigpit while thinking of him. Grabe na ang epekto niya sa akin!

This is not the first time na nakatanggap ako ng stuff toys but this hit's different. I swear, like it's something meaningful and special to me, because it came from the man I really love...

When I was busy higging the stuff toy, I noticed a paper inside the box. It's a cream paper nakatiklop into four.
Kinuha ko iyon and I slowly open it.

"My peace offering for this wonderful lady."

I was about to read the whole thing dahil mahaba ang nakasulat doon nang biglang tumunog ang phone ko.

He message me!!!

From : 🤍
— do you like if?

———