Bölüm 13

340 16 1
                                    

Bölüm 13|Yenge

Dudaklarımın arasında asılı duran sigaramı yakıp çakmağı cebime tıkıştırdım ve içime çektiğim dumanı saldım.

Meyhaneden çıktığımızdan beri bu bankta oturuyorduk.

Beni evine götürmek istemişti ama ben kabul etmemiştim. Elimi tutmasına izin vermem onu affettiğim anlamına gelmiyordu.

Kendini affettirene kadar evine gitmemeye kararlıyım. Gerçi nazımdan sıkılıp peşimden koşmayı bırakabilir.

Çünkü hala beni bahsettiği gibi sevdiğine inanmıyorum.

Ben kimsenin beni sevebileceğine inanmıyorum.

Parmaklarımı sigaranın etrafına dolayıp dudaklarımdan uzaklaştırırken Cihangir'in gözlerinin cebime tıktığım çakmakta olduğunu biliyordum.

Çünkü çakmak onun çakmağıydı.

"Onu hala sakladığını bilmiyordum."

"Sen bana dair bir çok şeyi bilmiyorsun Cihangir." Sigaramdan bir nefes daha çekerken umursamıyormuş gibi bir tavırla omuz silktim. "Sadece sana ait bir parçayı yanımda taşımak istiyorum."

"Aramızdakileri bitirmek istediğini söylediğinde bana ait şeyleri atarsın sanıyordum."

Oturduğum bankta yan dönüp ona baktım.

"İnsan kalbine yerleşmiş birini öyle bir çırpıda atamıyor Cihangir." Alayla güldüm. "Gerçi sen bunu nereden bileceksin ki?"

"Seni sevdiğimi söyledim İnci." Kararlı bir tavırla gözlerini gözlerime dikti. Ama ben ona bakmak yerine denize bakmayı tercih ediyordum. "Sana olan hislerimi hafife almayı ne zaman bırakacaksın?"

"Sözlerinle hareketlerin birbirine uyduğunda." Bakışlarımı denizden çekmeyerek konuşmaya devam ettim. "Söylesene Cihangir, seven bir adam sevdiği kadını nasıl görmezden gelir? Ya da onun gözlerinin içine baka baka nasıl başka bir kadınla flörtleşir? Peki ya, nasıl başka bir kadının yanında onu küçük düşürecek sözler ve hareketler sergiler?" Dolmaya başlamış gözlerimi nihayet Cihangir'in gözlerine çevirdim. "Sen hepsini yaptın Cihangir."

"Özür dilerim İnci'm. Biliyorum çok hatalıyım. Ama bunları yaptığım için çok pişmanım." Onun da gözleri dolmaya başladı. "Hem o kadınla flörtleşmiyordum. O kadın benim kuzenimdi."

Hayretle dudaklarımı araladım. Beni krizden krize sokan kadın kuzeni miydi yani?

"Bunu neden daha önce söylemedin?"

"Bilmiyorum. Herhangi bir açıklama yapmak istemedim."

"Hayır. Sen bana hesap vermek istemedin. Çünkü hayatına girmemi istemiyordun." İtiraz edecekti ki lafını kestim. "Boşuna itiraz etme Cihangir. Gerçeği ikimiz de biliyoruz." Sigaramdan bir nefes daha çektim. "Benim anlamadığım da bu. O gün hayatına dahil olmamı istemezken şimdi elimi tutup ulu orta sevgilin olduğumu haykırıyorsun. Ne değişti Cihangir?"

"Ben değiştim." O da bir dal sigara yaktı. "Sana bağlandığımı, sensiz uyku bile uyuyamadığımı anladım."

Bir süre sessiz kaldım ve sigaramı içmeye devam ettim. Söylediklerine ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Beni gerçekten seviyormuş gibi konuşuyordu ama şimdiye kadar yaptıkları tam zıttıydı. Güven sorunu yaşayan kalbim için bu çelişki çok fazlaydı.

"Bu söylediklerin bişey değiştirmiyor Cihangir." Yönümü ona dönüp gözlerinin içine baktım. "Hatta o kadının kuzenin olması da hiçbir şeyi değiştirmiyor. Sen bu güne kadar bir kere bana nasıl olduğumu sordun mu? Neler yaptığımı, nelerden hoşlandığımı, nelerden nefret ettiğimi..." Parça parça dağılmaya başlayan yüz ifadesini izledim. Sahiden niye bunları hiç sormadığını anlamaya çalışıyor gibiydi. "Sen sadece beni yatağına aldın. Benimle sadece seviştin ve tek kelime bile konuşmadan uyudun."

VENÜSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin