Şah Mat

Masalın Sonu...

Merhaba çok değerli okuyucularım. Buraya bir veda konuşması bırakmak için geldim. En uzun bölüm bu olucak büyük ihtimalle. Ve mezun da oluyorum aynı zamanda. İki hüzün bir arada geldi. Bu ficin daha uzun olmasını istiyordum ama maalesef fic beğenilmediği için kısa kestim. Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

♪

Felix...

Kendimle savaş vereli 1 yıl oluyor.

1 yılda hayatımda çok fazla şey değişti.

Bunlardan en önemlisi hayatıma benim aldığım ama kendi hayatımdan da benim attığım Hyunjin...

Artık konuşmuyoruz. Hani masallar mutlu biterdi? Bizim masalımız daha başlamadan bitti. Hani bir masal karakteri ölmezdi? Bizim kalplerimiz can verdi. Hani iyilere bir şey olmazdı, hep iyiler kazanır kötüler kaybederdi? Sahi ben hangi taraftayım. Hep kaybediyorsam bu masalın kötü kahramanı ben miyim?

Ben bunları düşünürken Seungmin odama girdi. Sessizce kapıyı kapatıp adımlarını yavaşça bana yöneltti. Yatağımda sırtımı başlığa vermiş oturuyordum. O da gelip yanıma oturdu. İkimizde birbirimize bakmanın aksine duvara bakıyor ve hiç konuşmuyorduk. Biraz sessizce oturduktan sonra içini dökmeye başladı Seungmin;

-Sana ne oluyor Felix? Neden bu aralar moralin bu kadar bozuk? 

~Bunu yeni fark etmen gerçekten gözlerimi yaşarttı Seungmin.

Sanırım benim de içimdekileri dökme vaktim gelmişti.

-Bunu yeni fark etmiyorum Felix. Uzun zamandır bu durumdan haberdarım ama diğerlerine bu konuyu açmaya çalışsam Minho, Jisung, Jeongin beni susturuyor.

~Onlara konuyu açmak yerine benimle konuşabilirdin. Eğer beni gerçekten düşünseydin!

Seungmin gözlerini hayretle açıp kapadı. Tam bir şey söyleyecekken sanırım beni kırmamak için söylemekten vazgeçti. Yavaşça yataktan kalktı, halen gözlerime şaşkın şaşkın bakıyordu, ve kapıya doğru yöneldi. Ve ben yaptığım hatayı o an fark ettim. Sonuçta onun bir suçu yoktu. Hayatıma sinirlenip ona çattım.

~Seungmin! Özür dilerim yanlışlıkla oldu. Sende bırakıp gitme beni.

Hızla kalkıp onun kolunu tuttum. Ve ona yanımda kalmasına ihtiyacım olduğunu belli eder bir şekilde baktım. O ise derin bir iç çekip benim omzumu tutup bana sarıldı.

-Felix size ne oluyor herkes ne saklıyor?

~Oturalım mı?

Yaşlı gözlerle onu baktım. O da kafasını aşağı yukarı sallayıp beni onayladı.

~Her şey üst üste geldi. Artık dayanamıyorum...

- Anlat bana Felix birlikte çözüm bulalım.

Her şeyi ona noktasından, virgülüne anlattım. Ve rahatladığımı hissettim. Sanki üstümden büyük bir yük kalkmış gibiydi...

-Sen içinde neler yaşamışsın Felix böyle? Nasıl dayandın? Neden hiç kimse bana bir şey anlatmadı?

~Sanırım hiç kimse daha olayın şokunu atlatamamıştı.

-Ondan bahsetmiyorum Felix... Duygularından hislerinden bahsediyorum. Nasıl dayandın bunca sene? Nasıl bu duyguları sadece içinde yaşayabildin?

~...

⨠

Hyunjin...

Yatakta oturmuş acıdan kıvrılacak duruma gelmiştim. Peki yaşadığım bu acı fiziksel bir acı mı, yoksa duygusal mı? İnanır mısınız ben bile bunu ayırt edebilecek durumda değilim. Kalbim sıkışıyor ama aynı zamanda tüm kemiklerim sızlıyor. Kalbimi sıkıştıran şey sanırım onunla aynı yerde bulunmak ama ona bakamamak, dokunamamak. Kemiklerimin sızısı sanırım bu yatakta onsuz yatmaktan. Kendime bile bunca zamandır itiraf edemediğim şeyleri minho söyledi bana. Ben 1 yıldır onu unuttuğuma inandırdım kendimi. Hayır sevmiyorum onu, dedim kalbime. Ya kalbim benim sözlerimi dinlemedi ya da ben kendimi avuttum bunca zaman. Size bazı haberlerim var şimdi. Grubumuz dağılıyor. Hiç birimiz istemesek de bunu elden bir şey gelmiyor. Şirketle imzaladığımız sözleşmeye göre grubu dağıtma vaktimiz geldi. Süre uzamıyor, Chan çok denedi oradan biliyorum. Fanlarımızı düşününce...

Kim bilir ne haldelerdir şimdi hepsi...

Ama benim için en önemlisi benim ve Felix'in durumunun ne olacağı...

                                                                                                        ⩶

Benden bu kadar arkadaşlar kusura bakmayın ama başka kurgulara yönelmek istiyorum. Aklımda bambaşka şeyler vardı aslında yazmıştım da final için ama pek içime sinmedi. Ve bu her ne kadar bir finalmiş gibi görünse de hiç bir zaman bir final olmayacak. Ne demek istediğimi daha sonra anlayacaksınız. Ve lütfen bana kızmayın neden diğer yazdığım sonu sildiğim için ama gerçekten hiç içime sinmeyen bir sondu. Ve silmeye karar verdim. Umarım anlayış gösterirsiniz yeni kurgularda görüşmek üzere...