2. Bölüm

25.4K 944 128
                                    

Selamlar aşkolarr😁

Sevdiniz mi yeni kurgumuzu?

İlk izlenimlerinizi alalım böyle..🙃

Vee İyi okumalarr!

                           ******

Birinin kolumu dürtüklemesiyle gözlerimi araladım.
Her yerim tutulmuş, yerimden doğrulamadım.

Ben ne ara uyumuşum ya..
En son abimi sinir edip ders çalışmaya geçmiştim.

"Nil uyansana artık! Kış uykusuna mı yattın?"

Sensin ayı.
Hayırsız Derya.

"Seni döverim Derya!"

Gözlerini kısıp 'Öyle mi' dercesine suratıma bakmaya başlamıştı.
"Ablanım ben senin, bir ben çarparım bir de yer çarpar vallahi. Kalk çabuk!"

Ablamla abime küçüklüğümden beri işime geldiği gibi seslendiğim için ikiside buna takılmıyordu.

Abi demişken..

"Derya, sen bana yanlış numara vermedin değil mi?"

Anlamlandıramazcasına kaşlarını çattı.
"Ne numarası be?"

'Salak mısın Cemile' bakışlarımı yollamıştım.
"Abimin numarasını verdin ya.. O salak benle konuşmamak için numarasını değiştirdi hani?"

Başını sağa sola salladı.
"Valla sendeki numara yanlışsa bendeki de yanlıştır yavrum. Güven bana ne dediyse bende sana onu dedim."

Telefonunu işaret ederek konuşmuştum.
"Seninki doğru mu peki?"

Denemek için Güven'in adına tıklayıp onu aradık hemen.

Telefonun ikinci çalışında açıldı.
Ve karşıdan abimin sesi geldi.

"Ne var Derya? Nöbetteyim bak, önemli bi şey değilse kapat. Babam ağzıma sıçıyor sonra."

Hala aynı mevzuda bu ya..
Yok aga unutmuyor.

"Güvenaşkımm! N'abersin?"

Anında derin bir nefes bırakıp katı sesiyle yanıt vermişti.
"Kapatır mısın Nil? Senin yüzünden buradayım zaten. Konuşmak istemiyorum."

Kaşlarımı kaldırmış itiraz ediyordum tam..
"Ama-"

Suratıma kapattı.
Yani teknik olarak ablamın suratına kapattı.
Ama ben konuştuğum için kapattı.
Yani benim suratıma kapattı.
Evet.

Dudağımı büzüp ablama döndüm.
Saçlarıma kokulu bir öpücük kondurup omzumdan çekti.
"Takma kafana, unutur o bir iki güne. Hadi kuzum annem yemeği hazırladı, aşağıya inelim."

Ayağa kalkarken bir yandan hala konuşuyordum.
"Babam geldi mi?"

Odadan çıktığımızda tam cevap veriyordu ki.. Kapı çaldı.
İkimizde aynı anda birbirimize bakıp konuştuk.

"Geldi!"

Hızla merdivenleri inip yemek odasına ulaştığımızda babam masaya oturuyordu.
Kocaman gülümseyip yanına koştum.

"Babaa!"
Yanağına sulu bir öpücük bıraktıktan sonra yerime geçip oturdum.

Babam yanağını silerken gülerek bana bakıyordu.
"Bir kerede insan gibi öpsen kızım? Her seferinde salyanı bırakmak zorunda mısın?"

Dudaklarımı büzmüştüm.
"Aşk olsun ama baba ya.. Mikrobik miyim ben?"

Ablam parmaklarını uç uca getirip 'Biraz' işareti yaptı.

Yüzbaşılar Karıştı! | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin