Yüzbaşılar Karıştı! | Texting

32. Bölüm

Selaaamm😁💗

Nasılsınızz??

Soracak sorum olmadığı için direkt bölüme geçiyoruuz bdkwbfksnwkfn

İyii okumalaar<333

                         ******
Melihle kol kola eve kadar geldik ama Melih tekrar eve girmedi.

Yanağıma uzun bir öpücük kondurdu.
"Seni seviyorum, görüşürüz güzelim."

Bende aynı şekilde dudağının kenarına bir öpücük bıraktım.
Gülümseyerek elimi okşadı; sonrasında o arabasına doğru, bende eve doğru yürüdüm.

Anahtarım olmadığı için zile basacağım sırada Melek kapıyı açtı.
"Hoş geldin bebeğim. Melih gitti mi, bekliyor mu?"

Arabası hala duruyor mu diye arkama baktım, yoktu.
"Gitmiş galiba güzelim, ne oldu ki?"

Gülümseyerek kafasını sağa sola salladı.
"Bir şey yok, mesaj atmıştım da.. Görmemiş. Tabii seninle olunca beni umursamadı."

Ne demek şimdi bu?

Kaşlarımı çattım hafifçe.
"Anlamadım, ne demek istiyorsun Melek?"

Güldü.
"Sakin ol sarı fırtınam. Melih benim kuzenim ya.. Onu diyorum."

Kuzen mi?
Şaka mı?
Kaç yıllık arkadaşım ve henüz bir günlük sevgilim kuzen miymiş?
Şoktayım şu an..
Durun👁️👄👁️

"Melo ciddi misin, dalga mı geçiyorsun?"

Kahkaha attı.
"Niye dalga geçeyim Nil? 22 yıllık teyzemin oğlu işte basbayağı."

Şaşkınlığımı hala atamamıştım üzerimden.
"Nasıl ya? Ben niye daha önce hiç görmedim, senin yanında falan? Ya da sen niye söylemedin? Ya da Melih niye söylemedi?"

Elini kaldırdı.
"İstediğim sorudan başlayabilir miyim?"

Gülüp yavaşça kafasına vurdum.

Gülerek konuşmaya başladı.
"Ben akrabalarımla çok sık görüşmem, bunu biliyorsun zaten. Sizinle daha çok görüşüyorum. O yüzden yanımda görmemişsindir. Niye söylemediğim kısmına gelirsek de.. Durup dururken ortaya geçip 'Melih benim kuzenim' diye duyuru yapmayacaktım herhalde değil mi Nilo? Aynı şey Melih içinde geçerli."

Biraz düşündüm.
"Evet, o biraz saçma olurdu galiba.. Haklı olabilirsin."

İkimizde aynı anda kahkaha attık.

Sonrasında gülümseyerek birbirimize döndük ve Melek hızlıca bana sarılıp evden çıktı.

Şaşkınlığımı hala atamamış olmama rağmen ayakkabılarımı çıkarıp gülümseyerek salona girdim.

Annemle Kaan'ın ortasına oturdum, ama Kaan'a yakın tarafa tabii ki. Çünkü dedikodu yapmamız lazımdı.

Kolumla Kaan'ı dürttüm ama bana dönmedi. Telefonuyla ilgileniyordu.
Hatta sanırım birisiyle yazışıyordu.

N'oluyoruz?
Birileri daha mı sevgili yaptı yoksa?

Kolunu daha sert bir şekilde dürtükledim bu sefer.
"Kaan bir bak artık, okumak istemiyorum mesajlarını. Zorunda bırakma hadi! Bir şey soracağım sana."

Telefonu bana çevirdi.
"Al oku Nil, Serdar yazıyor yine.. Bıktım ben bundan vallahi ya. Sürekli ayrılıyorlar, sürekli gelip benim başımı şişiriyor. Baydı artık."

Sırıttım hafifçe.
"Dert ettiğin şeye bak aşko ya.. Ben kurtarırım seni bu dertten. Ver telefonu.."

Uzattığı telefonu elime aldım ve Serdar'a yazdım.