Oy sınırını bir oy ile geçemediniz o da benden olsun canım. 😉
Bu bölümde istediğiniz kadar bana sövebilirsiniz hakkınızdır.
Bol kaoslu bir bölüme hoş geldiniz sefa getirdiniz.
Bu bölüm hakkında tahmin ve düşünceleriniz neler yazın buraya bölümü okumadan.
Öyleyse sizi bölüme alalım.
-----
"Şşşt uyansana, uyan artık yaa." Kolumun deşilmesiyle gözlerimi açtım. Karşımda kamer vardı.
"Sabah sabah kolumu deşmeye mi geldin güzelim."
Yüzünde anlamadığım garip bir ifade oluştu. Bir anda sesini yükseltmesiyke şaşırdım.
"Sen ne hakla bana güzelim dersin yaa. Geleli bir gün oluyor bu ne samimiyet" dedikleriyle afalladım.
Geleli bir gün mü oluyor!?
Bu ne samimiyet mi!?
Ne hakla mı!?
Lan noluyor!
"Kamer sabah sabah şaka yapıyorsan hiç komik değil"
"Ne şakası be işim gücüm yok birde sana şaka mı yapacağım"
"Dur dur! Bir sakin ol. Bana dünden beri ne olduğunu özetler misin?"
"Hafızanı felan mı kaybettin anlamıyorum ki. Hani siz dün dna testi yaptınız ve iremle karıştığınız ortaya çıktı. Sonra eve geldiniz amcamların hiç biri seni istemedi. Sonra sen odana çıktın ve uyudun. Ertesi gün oldu"
nE!? Ne ne ne? Noluyor amk noluyor.
Ne yani hepsi birer rüyamıydı. O kadar güzel günler o eğlenceli davet, kaçırılmam, gelin kaçırmamız, kavgalarımız, hep beraber güne gitmemiz. Ne yani hepsi rüyamıydı.
O kadar gerçekciydi ki! Şu an oturup ağlayabilirdim. Normalde bu rüyayı görmesem hiç biri umrumda olmazdı. Ama onlarla güzel vakit geçirdiğimi zannetmem. Kabus olmalıydı bu kabus.
Kamer çoktan odadan çıkmıştı. Kafama vurdum bir kaç kere.
Hayır! Rüya değildi herşey gerçekti.
Yüzüm asık bir şekilde lavaboya ilerledim. Belki şaka yapıyorlardır.
Evet evet şaka olmalı. Hemen üstümü giyinip işlerimi hallettim. Bu gün okul vardı.
Çantamı tek koluma asıp aşağı koşarak indim.
Hepsi anlaşılan yemek odasındaydı. Çantamı kapının yanına bırakarak yemek odasına ilerledim.
"Günaydııın" büyük bir enerjiyle belki şaka yapıyorlardır ve benim inanmadığımı düşünüp devam etmezler.
Annem ve babam "günaydın" derken diğerleri bana tip tip bakmıştı.
Kamer, ezra, erez bana göz devirirken, demir, ateş, azat bana soğuk bir şekilde bakmışlardı.
Bütün modum düşmüştü. Omuzlarımı düşürdüm yıkılmışlıkla. Şaka değildi gerçekti hepsi.
Mutsuz bir şekilde masaya oturdum.
"Noldu kızım canın mı sıkkın?"
"Yok ya sadece uykumu alamadım"
Kafasını salladı babam. Kahvaltı bittiğinde kalktılar. Arkalarından bende kalktım. Kapının önüne gelip ayakkabılarımızı giydik. Çantamı tek koluma alıp ilerledim. Bizi ateş götürecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatı Tesbih Yapmışım | Karışan Bebekler
Novela Juvenil"Ben Esra Berra Yıldırım. Kusura bakın tanıştığımıza memnun olmadım" Esra sıradan olmayan hayatını hiç bir şeyi umursamayarak yaşıyordu. Ta ki bebeklerin karıştığını öğrenene kadar. Gerçek ailesinin hayatına girmesiyle renkli olan hayatı daha çok ca...
