Öğretmen fotokopileri çocukların 4lü masalarına dağıtıyorken ikili arasında ufak ve sessiz bir tartışma yaşanıyordu. Öğretmenden korktukları için fısıldaşarak konuşuyorlardı.
"Bir erkek oje süremez."
"Yoo bak ben sürdüm. Ne oldu? Öldürdüler mi beni? Bak hiçbir şey olmadı işte. Demekki erkeklerde oje sürebilirmiş."
Tombul yanaklı çocuk biraz ikna olmuş şekilde başka bir sebep aradı. Aklına gelen sebeple gözleri büyüdü.
"Ama bir erkekle erkek ilişki yaşayamaz!" Biraz seslice konuştuğunu farkedince hemen öğretmenine döndü. Neyseki duymamıştı.
"Yaşar."
"Yaşayamaz. Birbirlerini bile öpemezler nasıl ilişki yaşasınlar?"
"Hem öperler hem de ilişkilerini mis gibi yaşarlar. "
"Ama nasıl?"
Tombul yanaklı çocuğun yanındaki beden, öğretmenlerini kontrol ettiğinde buraya doğru geldiğini farketti. Sessizce bekleyip matematik toplama kağıdını aldığında, öğretmen uzaklaşana kadar bekledi. Öğretmenleri kendi masasına oturup onlara arkası dönük bir biçimde bilgisayarla uğraşmaya başladığında Tombul yanaklı çocuğa baktı.
"Nasıl mı?"
Daha sonra kimsenin onlarla ilgilenmediğine kanaat getirdi ve yanındaki çocuğun yüzüne doğru eğildi.
Dudaklarına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra geri çekildi ve devam etti. "İşte böyle. Bak hiçbir şey olmadı."
Sincaba benzeyen çocuk hala şoktan çıkamazken yanındaki beden 2+2=? sorusunu cevaplamaya başlamıştı bile.
~~~~~~~~~~
ARKADASLAR BUNLAR COK KÜÇÜK
Minho ve Jisung'u ilkokul 1. Sınıf hayal edelim.
Bu arada öpücük sahnesi dışında bu olayı canlı yaşadım -_-
-_-
Bu ficde her bölüm değil, ama bazı sahneleri kendi zihnimdeki anılardan oluşturacağım.
UMARIM BEĞENİRSİNİZ
14.05.2023 / 02.35
ŞİMDİ OKUDUĞUN
still with you • minsung
Fanfiction"Bir Japon efsanesine göre güneş ve ay birbirlerini seviyormuş fakat zaman farkı yüzünden kavuşamıyormuş. Tanrı da güneş tutulmasını onlar kavuşsun diye yaratmış ki insanlar 'imkansız aşk' diye bir şeyin olmadığını anlasın.." Başlangıç: 14 Mayıs 202...
