ELA GÖZLÜM (Düzenlenecek)

8. BÖLÜM

Selamun aleyküm arkadaşlar öncelikle nasılsınız? Bölüm için meraktamısınız ?
Bu haftaki gecikmeden dolayı hepinizden özür dileriz ikimizde sınav telaşına girdik birimiz üniversite birimiz lise sınavına çalışıyoruz ve evde olduğumuz içinde ayrı ayrı aksilikler oluyor şahsen ben İlayda nisa kardeşim hastalandığı için bölümü yazmadım ev işleri normal gundede var ama hastanede kaldıkları için hepsi bana kaldı...
Herneyse size üç bin kelimeye yakın bir bölüm ile geldik sizden ricam hayalet bir okuyucu olmamanız kitabın cok fazla okunması var ama oylar az lütfen bunu yapmayın zor yazılan bir bölüm ve emek de var ve bol bol yorum istiyorum satır arası yorum yaparmısınız ve bölüm sonu soruları cevapsız bırakmayınız...

Sizi bölümle baş başa bırakıyorum şarkılarla okuyun ....

O an başına gelen kurşunla karşı duvar kana bulandı o bedenin yere deyen tok sesi artık hiç bişiyi eskisi gibi olmuycağını haykırdı nalin kanlar içinde yerde gördüğü adama bakakaldı bütün avlu kan içinde kalmıştı o görüntü,o görüntü hiç gitmiycekti ki aklından başındaki kurşun yeri kan izleri lekeleri şok içindeydi nalin böyle bişi nasıl unutulurdu ki dehşet bir görüntüydü kimsenin şahit olmak istemiyceği sevmeseydi de evlenmişti nolursa olsun oda bir candı yerdeydi... Yerde onun bedeni kanlar içinde yerde başında kurşun izi kanlar etrafında heryer kandı kan...

Silah sesinin ardından herkes koşarak avluya inmiş baweri gören
Viyan Arslanbey çığlık çığlığa bağırdı..

"BAWERRRR" sonuna doğru sesi incelmişti öyle bir başırıştı ki bu her annenin yüreğini yakardı.

"BAWEEER BAWER OĞLUMM OĞLUMMM

Oğlunun başını dizine koymuştu Viyan Arslanbey kanlı yüzünü elleri arasına almış sanki tekrar yaşıycak gibi uyan diyordu yüzünü sıvazlıyor ismini söylüyordu

"Ez qurbanê. Gencê. Cigera min şewitî. Oy bavo. Mal jê çikir. (Kurban olduğum. Daha çok genç... Ciğerim yandı..)"

"OĞUUULUM"

"OĞUUULUM"

"OĞULUM"

"BAHTSIZ OĞLUMMMMMMMM"

ellerini göğsüne vurarak bağırıyordu Viyan hanım ağıtları tüm mardin'e duyurmuş
tüm mardin bawer ağanın ölümün duymuştu bir ananın ciğeri daha nasıl yanabilirdi bu dünyadaki en büyük acı evlat acısı denirdi tatmıştı viyan hanım o acıyı yüreği yana yana bağrına bastı oğlunun cansız bedenini ağıtları konağı yıkarken bütün çevre insanları Arslanbeylerin konağına toplanmıştı...

"AMBULANSI ARAYIN LANNN!! AMBULANSI SİKTİĞİMİN BİRİ ARASIN ŞU AMBULANSI"

Bağırmıştı Botan Arslanbey oda henüz neler olduğunu çözemiyor kardeşi karşısında cansız halde duruyordu annesi kendini yerden yere atıp harap ediyordu..

"ÖLMEDİ OĞLUMMMM ÖLMEDİ BENİM OĞLUM ÖLMEDİ BAWEERRR KALKK KALK OĞLUM HADİ YALAN DE KALK OĞLUM KALKK"

Bawerin bedenine vurmaya başladı kriz geçiriyordu Viyan hanım oğlunun bedeni yanında elbisesi, elleri, yüzü bawerin kanıydı bawerin iziydi gözünü tek bi an bile kırpmadan oğlunu izlemeye başladı

"Ana kalk ana hadi bak baweri hastaneye götürmemiz gerek anam canım anam"

"Ölmedi o ölmedi Botan oğlum ölemez nasıl olur bunu kim yapar yedirip büyüttüğüm bu yaşlara getirdiğim gözümden sakındığım yavrum kime ne yapmış olabilir neden Botan NEDENNN!!"