This I Promise You

17

Good

"I missed you too." Evan whispered in between our kisses.

I shrieked a bit when he suddenly scooped me up and let me sit on his lap. He then wrapped his arms around me and buried his face in my neck. Nanigas ng bahagya ang katawan ko at napakurap-kurap ang mga mata dahil sa pagkabigla.

Nanatili kami sa ganoong posisyon, parehong tahimik lang at pinapakiramdaman ang paghinga ng isa't isa.

I felt like he didn't have any intention to let go of me yet, so I just kept up with his breathing pace.

"I'm sorry..." Nag-angat na siya ng ulo at tinignan akong maigi sa mata. "Are you uncomfortable? Should I let you go?"

Nakipagtitigan ako sa kanya ng ilang sandali bago umiling-iling.

"No. I like this." Ani ko tapos ako naman ang naglagay ng aking ulo sa kanyang dibdib.

Inangat naman ni Evan ang isang kamay para hawakan ang buhok ko. He rested his chin and lips at the top of my head while gently caressing my hair.

"How's your flight?" Tanong ko.

"Good...I'm sorry I couldn't make it your party. I tried my best to leave my graduation ceremony but my superior wants me to stay longer."

Wait, what!?

Muntik pa masapok ng ulo ko ang baba ni Evan dahil bigla akong napaahon.

"It's your graduation today?"

"Yesterday."

"Grattis (Congratulations)!"

"Hindi sinabi ni Kiel sayo?"

I shook my head.

"Kaya ko nga siya pinauna kasama ni Dad para ipaalam sayo na mahuhuli ako. That idiot, really."

Nawala ang pagkagulat ko at napalitan ng tawa dahil sa itinawag niya sa kanyang kapatid.

Dahil doon ay naikuwento ko na rin kay Evan ang nangyari kanina sa garden noong bago ako isinayaw ni Ezekiel.

Pagod ako sa naganap ngayong araw, pero dahil gusto ko pa siyang makasama, siya naman ang pinakuwento ko tungkol sa naging training niya sa military academy. I also found out that he doesn't know my phone number, which is why he couldn't contact me all these years.

Wala pa nga din naman kasi akong cellphone noong iniwan niya kay Mamma ang contact information niya kaya wala pa akong paraan na makausap siya. Hindi din naman ako magadget.

"Ayaw ko na ring abalahin sina King Brandt at Princess Rebecca dahil madami na silang ginagawa dito sa palasyo...I just want to finish everything in the Philippines so I can finally be with you here in Sweden." Dagdag niya sa kanyang mga paliwanag.

Evan then talked about his friends too, and he told me that they got married a few months ago. Sobrang saya talaga ng puso ko sa tuwing may malalaman akong bago tungkol sa kanya.

Habang nagkukuwento siya ay mas inayos ko naman ang pagkakapatong ng ulo ko sa kanyang dibdib. I'm still sitting on his lap while he's hugging me. Bumabagsak na ang mga mata ko dahil inaantok na pero pinipilit ko pa rin ang sarili para mas matagal ko pa siyang makasama.

This is the first time we've gotten close to each other like this, at wala pa mang isang araw nang magkita kaming muli, lahat ng bagay na hindi namin nagawa noon ay ginagawa na namin ngayon tulad ng mga halik at yakap. Bumuhos lang lalo ang nararamdaman namin sa isa't isa dahil sa muli naming pagkikita.