Lise Aşkı | Jungyeon/Joosu

bölüm10

Üçlü bahçeye çıktıklarında Hyeongjun yine uzaklarına gitti. Jungsu ve Jooyeon diğerlerinin yanındaydı.

Jay: Nerelerdesiniz ya gözümüz yollarda kaldı.

Jungsu: Hiç.

Jungwon sırıtarak: Kim bilir ne yaptılar...

Jooyeon: Daha iki günlük sevgiliyken? Güldürme beni Won.

Jungwon: Tamam tamam sustum.

Yarım saat sonra

Jungsu ve Jooyeon sınıftalar. Şarkı söyleme kısmını atlatmışlardı.

Jungsu: Yeon, harika söyledin! Bir kere daha aşık oldum resmen.

Jooyeon: Sen de öyleydin güzellik, sen de...

Jungsu: Yeon, birinci olduğumuzu düşünsene!

Jooyeon: Bu harika olabilir aşkım.

Jungsu: Olabilir? Olur diyecektin herhalde.

Jooyeon: hm hm...

Jungsu: Senin neyin var? Bütün gün mutluydun birden değiştin.

Jooyeon: Hiç. Eğer birinci olursak bu gece bizimkilerle takılalım mı?

Jungsu: Harika olur!

Jooyeon: Ailen izin verir mi ki..?

Jungsu: Yani... Şey verirler diye düşünüyorum.

Jooyeon: Şşt...

Jungsu: N-ne oldu..?

Jooyeon: Her şeyi biliyorum Jungsu. Bütün geçmişini biliyorum...

Jungsu: N-ne geçmişi..?

Jooyeon Jungsu'ya sarılarak: Biliyorum işte Jung. Babanın durumunu, abinin durumunu, her şeyi biliyorum.

Jungsu: Yeon...

Jungsu ağlamak üzereydi. Yüzünü Jooyeon'un göğsüne yasladı. Onun kokusunu içine çekerek rahatlamaya çalıştı. Jooyeon ise ona sıkıca sarıldı.

Jungsu: N-nerden biliyorsun Yeon...

Jooyeon: Nereden bildiğim önemli mi Jung? Önemli olan şu an bana neden güvenmediğin.

Jungsu: Nasıl yani..?

Jooyeon: Aylardır arkadaşız, şimdi ise ciddi bir ilişkimiz var. Neden şimdiye kadar söylemedin hiçbir şeyi?

Jungsu: Joo ben... Kararsız kaldım... Geçmişi anlatmanın ilişkimize ne katkısı olacaktı hem..?

Jooyeon: İlişkimize geçmişi anlatmanın bir katkısı olmayacaktı. Ama her aile konusu açıldığında sen neden...

Jooyeon Jungsu'nun ağladığını fark etti. İstemeden kıymetlisinin kalbini kırmıştı. Onun kalbini kırmış olmak isteyeceği en son şeydi. Hemen cümlesini yarıda bırakıp sustu ve sarılışını sıkılaştırdı. Kısık ve pişmanlık duyan bir sesle konuştu.

Jooyeon: Ben... Özür dilerim aşkım.

Jungsu: Hayır Joo ben özür dilerim. Sen haklısın. Mutlu bir ailem varmış gibi davranıp bunca zaman sana resmen yalan söyledim... Özür dilerim güvenini kırdığım için...

Jooyeon: Şştt...

Bir süre sessizlik hakim oldu. Jooyeon'un konuşmasıyla sessizlik bozuldu.

Jooyeon: Bana bir daha yalan söylemeyeceğine söz verir misin Jung?

Jungsu: Söz veriyorum...

İkili birbirlerini hiç bırakmayacakmışçasına sarıldılar.