bölüm13

50 14 16
                                    

Jooyeon banyodan yeni çıkmıştı ve giyinmişti. Saçları ıslaktı. Tam ayna karşısına geçmiş saçlarını kurularken zil sesi duydu. Saate baktı. Daha sabahın körüydü. Kim gelmiş olabilirdi ki? Merakla kapıya gitti.

Jooyeon: Kim o?

Jungsu: Benim aşkım, Jung.

Jooyeon hemen kapıyı açtı. Baştan biricik aşkının geldiğini öğrenince sevinmişti ama sonra... Jungsu'nun yüzündeki yaraları görünce yüzünü ve bedenini endişe kapladı.

Jooyeon: Aşkım bu halin ne!?

Jungsu: Anlatacağım. Sakin ol iyiyim.

Jooyeon: İyi mi!? Saçmalama iyi değilsin!

Jungsu: İçeri geçelim aşkım önce.

Jooyeon: Tamam bebeğim geç salona geç.

Jungsu salona geçti. Jooyeon mutfaktan ona su getirdi. Jungsu suyunu içti ve Jooyeon hemen Jungsu'yu soru yağmuruna tuttu.

Jooyeon: Sana bunu kim yaptı aşkım? Neden bu hale geldin? Ne oldu anlat nolur.

Jungsu: Aşkım dur biraz soluklanayım.

Jooyeon endişeli bakışlarla Jungsu'yu izledi. Jungsu biraz soluklandıktan sonra Jooyeon dayanamayıp Jungsu'nun ellerini sıkıca tuttu.

Jooyeon: Anlat artık...

Jungsu: Tamam...

Jungsu hemen Jooyeon'a her şeyi anlattı. Jooyeon endişe, öfke ve üzüntünün karışımı bir duyguyla sevgilisini dinledi. Çok sinirlenmişti. Bakışlarından anlaşılıyordu öfkesi. Jungsu Jooyeon'un bu bakışlarına alışkın değildi.

Jungsu: A-aşkım...

Jooyeon: O pislik cezasını çekmeli.

Jungsu: Bebeğim... Hayır bir şey yapma unutma o benim abim. Lütfen...

Jooyeon Jungsu'nun bu tatlı yalvarışını görünce biraz yumuşadı. Hissettiği duygulara Jungsu'ya olan aşkı ve hayranlığı da eklenmişti. Karışmış duygularla Jungsu'nun gözlerine baktı.

Jooyeon: Ama bebeğim bu yaptığı affedilemez. Senin gibi masum ve mükemmel birine yaptıkları hem de...

Jungsu: Alışkınım aşkım. Bu kadar tepki vermene gerek yok. Gerçekten...

Jooyeon: Alışkın olduğun şeye bak bebeğim! Bu kabul edilir bir şey değil bir kere.

Jungsu sevgilisinin haklı olduğunu düşünerek sustu. Şimdi sırada abisini korumak vardı.

Jooyeon'u sakinleştirmek için ona sarılıp göğsüne yaslandı. Jooyeon Jungsu'nun bu hareketine şaşırsa da şaşırmanın sırası değildi ona göre.

Jungsu: Uykum var aşkım.

Jungsu uyurken Jooyeon'un onu yalnız bırakamayacağını biliyordu. Buna adı gibi emindi.

Jooyeon: Uykumu böldü di mi piç

Jungsu: Aşkım deme öyle.

Jooyeon: Ama haklıyım.

Jungsu: Yani evet haklısın ama yine de işte.

Jooyeon: Tamam tamam uykum var demiştin değil mi? Odama geç geliyorum ben.

Jungsu: Odan nerede ki?

Jooyeon gülerek: Hemen şurası bebeğim.

Jungsu: Tamam aşkım.

Lise Aşkı | Jungyeon/JoosuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin