Chasing The Bad Girl

K11

I noticed Landon was being aloof with my children earlier. Kasama namin ito buong araw. Minsan makikita ko itong nakatingin sa mga anak ko na para bang may inuusisa. Minsan naman ay bigla nalang matatahimik kahit maiingay ang mga anak ko.

I learned that he is here for Seige, his brother. I don't know the real story behind it. Ang alam ko ay nandito si Seige at pansamantalang lumayo sa asawa. Nandito si Landon para kumbinsihin ito na bumalik na sa Texas para sa asawa.

The kids are now asleep and I asked my secretary to look at them for a while. Pumayag akong makipag-usap kay Landon dahil alam kong marami itong gustong itanong. Honestly, hindi ko alam kung hanggang saan ang kaya kong sabihin kay Landon.

Naisip naming maglakad-lakad sa malapit sa dagat. We are both silent and nobody wants to start the conversation. Sakto namang pagtikhim ko ay lumingon sa akin si Landon. Nakapamulsa ito at halos mapalunok ako sa klase ng tingin nito sa akin.

"You really have...kids." he started. Ngumiti ito pero bakas ang lungkot sa mukha. I don't know why I felt sad for him. Hindi pa naman kami ganoon katagal na magkakilala para maging affectionate kami sa isa't isa.

"I didn't mean to hide it. Iniiwas ko lang sa publicity ang mga anak ko. I want them to retain their normal lives." I said.

He sighed.

"Who...who's their father? Nasaan ang daddy nila? Ka-kasal ba kayo?"

"Wala na silang daddy. It's a long story. Hindi kami kasal. "Tipid kong sagot. Kung meron mang isang bagay na hinding-hindi ko isisiwalat, iyon ay ang tungkol sa ama ng mga anak ko. For me, their father is not existing.

"I see....it seems that you dont want to tell something about him." Landon said.

"Sorry. Pero sa tingin hindi naman na mahalaga iyon. "I said. I smiled at him but he refused to look at me. Nakatingin ito sa malawak na karagatan. May ilang mga tao rin sa paligid at sa di kalayuan ay may mga nagpeperform na fire dancers na pinapanood g mga tao.

I heard him sighed.

I really don't know why he has to be gloomy when he learned about me having children.

"May..problema ba?" I managed to ask. Nakita ko ang paggalaw ng adam's apple nito bago tumitig sa akin then he weakly smiled at me.

"I don't like kids. " kunot-noo ko itong tinignan. Is he pertaining to my children?

"Wala namang nagsabi na gustuhim mo ang mga anak ko-"

"It's not what you're thinking. " he sighed then turn his gaze to the ocean.

"I am not really approachable to kids. Malikot sila, magulo, maingay, annoying. I once had a girlfriend who wanted to have a baby with me, the next day I broke up with her. Same goes with the others. Para sa akin, mabigat na responsibilidad at pasanin ang mga bata.."