This day started to be normal. If I say normal, iyon bang normal na naging buhay ko na magmula nang tanggapin ko ang pagiging Alarcon. Too many conflicts. Too complicated. Nakadagdag pa sa pasanin ko ang Mendrez Industries.
Napahilot ako ng sentido habang nakadungaw sa glass window ng building. I can see normal people from here. Somehow, I miss being with those strangers. Iyon bang kasama o kasabay mo silang maglakad kahit saan then eventually, you make friends with them. I have an idea! This day I want to act normal. Gaya ng dati..
"Ma'am, pwede po ba pu-pumasok?" I face crumpled when my secretary intruded me.
"Nakapasok ka na, may choice pa ba ako?" I said. Isinara nito ang pinto at ako naman ay bumalik na sa table ko.
"What is it? Meron bang good news sa araw na to?" I asked.
"May dumating po palang mga bulaklak nasa reception po. " Nagtaas ako ng kilay. Kung sino man ang nagpapadala ng mga bulaklak ay masyado ng creepy. Hindi biro ang dami ng bulaklak na pinadadala niya. Mukha ngang makakapagpatayo na ako ng flower shop.
"Ibigay mo nalang ulit sa mga empleyado." I said. Nakatutok na ako sa laptop ko dahil sa sobrang dami kong kailangan tapusin. Wala akong dapat pinalalagpas na oras lalo na ngayon na nasa mga kamay ko na ang Mendrez.
"Ma'am..lahat na ng mga babaeng empleyado dito na-nabigyan ko na-na po..baka a-akalain po nila na ni-nililigawan ko sila niyan..." he said.
"Sino ba naman kasing nagsabi na sa mga babae mo lang ibigay? Sa pagkakaalam ko ang sabi ko, ibigay mo sa mga employees." I said habang hindi parin matanggal ang mga mata ko sa laptop. Napakagat ako ng labi dahil naiinis na ako sa dami ng kailangan kong gawin.
"Oh ayan, damihan mo pa mga plants, maiinvade ka na ng mga zombies." Napahinto ako sa click ng mouse dahil sa narinig kong boses ng kurimaw.
"Seriously? Plants vs. Zombies? Masyado ka naman atang busy..not to mention outdated on online games." Tatawa-tawa pang sabi nito. Isinara ko ang laptop with poise bago tapunan ng tingin ang secretary kong nagpipigil ng tawa at ang walang hiyang kapatid ko na nakahawak na sa tyan kakatawa.
"Ikinagwapo mo yang pang-aasar mo sakin?" Nakasimangot kong tanong.
Saan ba dumaan ang kurimaw na yan at hindi ko napansing nakapasok?
"Damn! You know what..you never failed to make me laugh..Coc na uso ngayon, nastuck up ka parin sa Plants Vs. Zombies? If dad finds out this, I'm sure pagtatawanan--" nahinto ito sa pagsasalita dahil sa pag-angat ko ng ballpen at pagtingin sa kanya ng masama.
"And you Mr. Stutter bakit ka pa nandito? Hindi ba may pinapaasikaso akong mga bulaklak? " Pagtataray ko dito.
"A-ah..ye-yess ma'am. " tugon nito pero hindi nakatakas sa paningin ko ang pagngiti nito ng palihim. I can still hear kuya's giggle.
"Stop it Ashton Kier!" Saway ko dito habang sobrang nakabusangot na ang mukha ko. Magmula nang tanggapin kong kapatid ang kurimaw na to hindi na natahimik ang buhay ko. Ang sarap ipaampon sa mga madre nang tumino.
"Sorry..I'm just here to tell you na kabuwanan na ni Bianca." He started. I lazily look at him.
"Oh e ano naman? Ako ba doctor? Ako ba magpapaanak sa kanya? " I said. Kapag hindi niya ako sinimulan ng pang-iinis matino sana ang isasagot ko with feelings pa, kaso nauna mang-asar, he has to deal with me. This time siya naman ang napasimangot.
"Let me finish first. I want you to know na I'm taking my leave for two months. Gusto kong samahan si Bianca lagi hanggang sa makapanganak siya.. which means that.." he hanged his words.
BINABASA MO ANG
Chasing The Bad Girl
General Fiction#TBR book 2 I am not cold. Actually I am just warming up. Wanting to show everyone that I'm no longer that broken-hearted girl they only used. Cold? I am not. I'm just giving the doze of their own medicine. Revenge? No! I'm just a fan of justice...