MY ANGEL | Mikey X Reader

26. bölüm. -Çözüm yolu-

14 gün sonra.
Takemichi'den.

Gözlerimi açtığımda yatakta idim. Kalkmak istesem de başaramadım. Hastanede miyim? Galiba.. her yer bulanık ve göremiyorum. Etrafa bakmayı bırakıp kapattım gözlerimi.

Kapı açıldı. Gözlerimi açmak istemedim. Acıyor...

Belki hemşiredir?

Son olan şeyler aklımda değil. Kaç gündür buradayım? Ve daha önemlisi en son ne oldu?

- Takemichi...

He..? Acaba sadece dinlesem mi... Olur galiba. Bu kimin sesi.. ha! Emily!

- Bay Jack aslında benim bardaki arkadaş dediğim herifin abisi imiş... O.. Jack'ın kardeşi olsa bile ona hep bilgi veren oymuş.. ona söylediğim her şeyi söylemiş.. senin bıçaklandığın ve hastaneye kaldırıldığın gün bana gülüyordu. Ne oldu diye sorunca.. "Nasılda güvenmişsin bana.. her kese böyle bağlanır mısın?" Dedi...

Ağırlık hissettim. Sanırım kafasını yatağa yasladı.

Emily- Mikey.. o iyi. Ama hapishanede tutuluyor... Eğer razı olursan onu oradan çıkara bilirler. Sen burada daha ne kadar uyuyacaksın bilmiyorum ama, 14-cü günün sonu geliyor.

Ne?! 14 gün boyunca uyudum mu ben?!

Emily- Saate baksam iyi olur.. ah.. gece yarısı olmasına son 47 dakika... Uyanmak istemiyor musun? Çok tembellik yapıyorsun!

Sesi soğuk geliyor diye endişe ediyordum. Ama iyi. Umarım...

Gözümü açsam iyi olur.

Takemichi- Ah.. Emily....

Sesim çok kısık idi. Belki de uzun süre konuşmadan kaldığım için... Mantıksız ama neyse.

Ağlıyor mu o?
Yüzünü göremiyorum. Başını yatağa yaslamış hıçkırıyor.

Emily- Rei.. O öldü! Ben hiç bir şey yapamadım! Aldığım tek darbe gözüme yediğim yumruk idi! Karşımda onun bana doğru koştuğunu gördüm ama sonra.. sonra.. arkadan biri ensesine sivri kenarı olan demir sopa ile vurdu! Kanı yüzüme kadar geldi ama benim tek yaptığım gözümü tutarak ağlamaktı! Oysa Baji'ye ve abime hep çok güçlüyüm derdim! Lanet olsun!

Rei... Öldü.. mü...?!

Emily- Takemichi... Lütfen uyan...

Gözümü açsam iyi olur. Evet. Yapmalıyım. Dinledim evet ama...

Gideceği sırada koluna uzandım. Tuttum ve bana döndü.

Emily- He..? T-Takemichi..?!

Bana sarıldı.

Emily- Ç-Çok şükür uyandın! Sonunda! S-Seni çok özledim! He? İyi.. misin? Ah!

Sıkı sarıldığı için nefessiz kalmıştım.

Take- Öhhö öhö! İyiyim.. ama sıkmadan kucaklaya bilirdin...

Emily- Üzgünüm...

Take- Sorun değil... Ağladın sen değil mi? Seni dinliyordum...

Emily- ...

Eskisi gibi neşeli değil...

Emily- Aslında... Bir dakika. Lan sen niye beni uyuyormuş gibi yaparak dinliyorsun?! Çok kötüsün!

Koluma vurdu.

Take- Üzgünüm... Ama.. sesim batık diye konuşamadım.. rol yapmayı denedim..

Emily- Oh.. yani her şeyi duydun?