ညနေစောင်းလို့ jiminပြန်သွားတဲ့အခါ ဒီအိမ်မှာ သူရယ် ဒေါက်တာဆော့ဂျင်ဆိုသူရယ်ပဲကျန်တော့တယ်။အိပ်ခန်းတစ်ခန်းကအရမ်းကြီးတော့ ဒီအိမ်မှာသူတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေသလို ခံစားနေရတာကလွဲရင်အကုန်အဆင်ပြေပါတယ်။ညနေစာနဲ့အချိုပွဲကိုလည်းဒေါက်တာကိုယ်တိုင်အခန်းထဲအရောက်ပို့ပေးတာ။နေ့ခင်းကတွေ့တဲ့အိမ်အကူအမျိုးသမီးကလည်း အလုပ်ချိန်ပြီးလို့အိမ်ပြန်သွားပုံရတော့ ညနေစာကိုဒေါက်တာကိုယ်တိုင်စီစဥ်ပြီး လာပို့ပေးပုံပဲ။ခနအကြာမှာ ဒေါက်တာဟာ မနက်ဖြန်အတွက်စစ်ဆေးပို့အခန်းထဲ၀င်လာတယ်။သူနဲ့ကိုယ်ကြား jiminပြန်သွားကတည်းက စကားတစ်ခွန်းတောင်မဟမိ။ဒေါက်တာကတော့ ဆေးသွင်းစရာရှိတာသွင်းပေးနေတယ်။ဆေးထိုးပိုက်ကလေးနဲ့သွယ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းပေးနေရင်းနဲ့မှ ဒေါက်တာဟာမေးခွန်းထုတ်လာတယ်...
"ခင်ပွန်းရော....?"
"ဗျာ...."
"ကလေးအဖေကရော...."
'ကလေးအဖေကရော'ဆိုတဲ့မေးခွန်းကြောင့်ဟိုဆော့ဟာအေးချမ်းစွာပြုံးရင်း သက်သက်သာသာပြန်ဖြေခဲ့ပါတယ်....
"ကျွန်တော်က single father ပါ"
ဟိုဆော့ရဲ့အဖြေကို ဒေါက်တာကင်မ်က နှခမ်းဖူးဖူးတွေကွေးညွတ်တဲ့အထိသဘောကျစွာ ပြုံးလေတယ်.....
"အော်.....ကိုယ့်အဖေကလည်းsingle fatherပဲလေ"
ဟိုဆော့လည်း ဒေါက်တာကင်မ်ရဲ့ပြောစကားမှာ အံ့သြသွားလေတယ်......
"အော်..."
"ပုံမှန်ဆိုရင် ဒီအိမ်မှာ ကိုယ်နဲ့ကိုယ့်ပါပါး နှစ်ယောက်နေတယ်။အခုပါပါးက ဆိုလ်းကိုဆေးရုံ operationနဲ့ပတ်သတ်ပြီးသွားနေရလို့လေ။ပါပါးကမေ့ဆေးဆရာ၀န်လေ။ဒီညတော့လမ်းမှာ ပြန်လာပါပြီ။မနက်ပိုင်း ပါပါးရောက်တာနဲ့ တန်းပြီး ခွဲမှာ....."
"အော်.....ဟုတ်ကဲ့။ဒေါက်တာက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့သိပ်တော်တာပဲနော်.."
"ကိုယ်ကငယ်ရွယ်လို့ ခွဲစိတ်ခန်းကိစ္စအတွက်စိတ်မပူနဲ့နော်.."
YOU ARE READING
မောင့်ရပ်၀န်းငယ် (ခတ္တာရပ်နား)
Fantasyမောင်စေညွှန်ရာနေမယ် မောင့်ရပ်၀န်းငယ်၀ယ်....
