Sahar: aha eşidirəm Hüma xanım.
Hüma: ımm hal-hazırda ağlıma heçnə gəlmir axı bu hakda.
Sahar: onda mən yazım?
Hüma: əminsən? Çətin olmaz? Tək yazmaq.
Sahar: yox təbiiki. Bitirəndə baxarsan, bəyənməsən əlavələr edərsən özün.
Hüma: tamam.HÜMADAN:
Onun evinə ilk dəfə gəlməyimə baxmayaraq, içimdə narahatçılıq hissi yoxdur. Nədənsə özümü rahat hissedirəm. Bəlkədə, Leylanın işləri həll edəcəyini bildiyim üçündü.Hüma: portre fikirləşirəm. Sən nə deyirsən bəs?
Sahar: məncədə. Çünki portre ilə hissləri nümayiş etdirməyimiz daha asand olar.
Hüma: eynən. Ama necə bir portre? Səncə.
Sahar: qadın portresi. İki hissidə göstərmək üçün, yəni həm kədəri həm də sevinci göstərmək üçün, sevincdən ağlayan bir qadın çəkmək olar. Ya da bir tərəfi qəmgin bir tərəfidə xoşbəxt olan simmetrik portre de çəkə bilərik. Necə istəsən.HÜMADAN:
Tamamilə təəccüblü idim. Çünki, elə səlist və net cümlələr istifadə edirdi ki, həm də çox ağıllı fikirləri var idi. Belə gözləmirdim, onu.Sahar tamamilə əlindəki yazıya diqqətini vermişdi. Hüma isə onu izləyirdi.
Sahar: hə, necə qərara gəldin?
Hüma ona baxaraq, dərin düşüncələrə getmişdi.
Sahar: Alo, Hüma..!?
Hüma: hə?. Necə?..
Sahar: sənə deyirəm. Nə qərara gəldin? Portre barəsində.
Hüma: bilmirəm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i love you
Romanceona verəcək çox sualım var idi. Ama cavabsız qalmarından qorxduğum üçün ondan heçnə soruşmadım.