Stuck in this Stupid, Sticky Situation

Chapter 6

Yhel's POV

Gusto ko ng umuwi. Kainis 'to. Sino ba namang gustong magpapakilala nang paulit-ulit sa mga kaklase mo sa first day of school? How can we not know each other kung basically naging bahay na rin namin 'tong school na to for, I don't know, since time in memorial?

That's right, pasukan na naman. Mapapagod na naman. Mapagalitan na naman. Maghahabol na naman guro.

On the bright side, classmates ko ang mga baliw kong super friends slash band, (say it in an amazed voice!) "Nebula". Hahaha di niyo kami masisisi sa pagka-cool ng name! Plus, naisip namin yun when we were, umm, 5 years old? Yep, ganon katagal ang friendship namin!

Nandito ako ngayon sa mini forest ng school, tambayan namin ng group. Uupo na sana ako sa ilalim ng isang puno nang nakarinig ako ng pangalan kong isinisigaw.

Speaking of the devils...

"Huy, Yhel!"

"Omygosh Yheeeel!"

"Kylille baril!"

"Na-miss kita, crush!"

Napangiti ako doon. Pero nang lingunin ko sana sila, patay susugod silaaa!

But before pa ako nakagawa ng move na tumakbo, *boogsh!* Nagkabangga-bangga kaming lahat at natumba.

"Aray naman ehh! Ganon niyo na ba ako namimiss at halos mag-wrestling tayo dito?" I massaged my head, ang sakit! Nagka-untugan kami ng ulo ni Justyn, eh ang tigas ng buto nun!

"Sooorrryyy po!" At sa
abay-sabay silang tumawa.

"Para ka namang hindi sanay Yhel, ikaw pa nga ang laging nagsimula ng mga ganito ehh," biro ni Justyn. Pero totoo naman, ako ang laging humihila sa kanila para gawin yun.

"Hahahaha kayo talaga..." I paused for a second. "...NA-MISS KO KAYO!!" Bigla akong sumigaw and had open arms para magyakapan ulit. Lumapit sila.

"Hahaha Yhel ang bipolar mo talaga! Kanina inis na inis ka sa amin, ngayon ikaw na tong nanggigil makita kami naks!" Sabi ni Fionne.

"Cruusssshhh! Pa-hug naman ulit dyan o, kulang eh," baliw talaga tong si Drick, napakamot din ng batok.

"Ay nako, Yhel, huwag mo yan pagbigyan. Chansing na yun eh," komento naman ni Demi.

Drick gave her a dirty look and looked at me again with those pleading eyes.

"Hahahaha hug lang naman Demi, sige na nga Drick, pagbigyan!" Grabe, ang bilis nakatayo at halos di na ako makahinga sa yakap niya!

"Yeeeesss sa wakas, after two and a half freaking months, nayakap ko na ulit si crush! Wooooh!" Ang saya niya. Whole summer kami hindi nagkita ng group.

Nakakatuwa talaga itong si Drick. Before natapos ang school year last year, inamin niya sa akin na crush niya ako and if maybe he has a chance and all that. Kaso, friend lang talaga ang paningin ko sa kanya, kaya kahit medyo masakit, binusted ko siya. Pero di pa rin siya nahihiyang sabihin na crush niya ako. Hanggang ngayon. And this proves na hindi lang basta-basta nawawala ang matagal naming paghihirap na buuin ang friendship na ito.

-#-

"Okay class, see you tomorrow. You may leave." announce ng teacher namin. Nagsialisan na ang mga kaklase ko pero ako, tulala. Something's bothering me. But somewhere inside me that says someone.

Miyo...

Wth?

Nawala ako sa iniisip ko nang napansin ko silang lahat, nakatingin sa akin Sina Drick at Justyn, nagtataka ang mukha. Sina Fionne naman at Demi, nakataas ang mga kilay.